Κυβέρνηση μεταξύ πόλωσης και εκλογών

Εχοντας πλέον προτάξει –τουλάχιστον στις δημόσιες τοποθετήσεις –το κλείσιμο της αξιολόγησης ως τον υπ’ αριθμόν 1 στόχο της, η κυβέρνηση αποδύεται σε μια προσπάθεια διαμόρφωσης του σκηνικού μέσα από το οποίο θα οδηγηθεί στις εκλογές. Ο εκλογικός σχεδιασμός βρίσκεται πλέον στα τραπέζια του Μεγάρου Μαξίμου, χωρίς να έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις για τον χρόνο προσφυγής στις κάλπες.

Είναι φανερό ότι και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας προχωρεί στα επόμενα πολιτικά του βήματα, αφενός, καλλιεργώντας την ακραία πόλωση προς την πλευρά της ΝΔ και, αφετέρου, αναμένοντας τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, προκειμένου να δει με ποια δεδομένα θα διαμορφωθεί το νέο πολιτικό σκηνικό.

Σε αυτό το κλίμα, πηγές από το ευρύτερο κυβερνητικό περιβάλλον διασπείρουν εντέχνως και πάντως δεν απορρίπτουν τα εκλογικά σενάρια. Κάποια από αυτά μάλιστα παίρνουν και συγκεκριμένη μορφή, με ημερομηνίες και περιγραφή των πολιτικών επιδιώξεων του Μεγάρου Μαξίμου.

Ενα από τα σχέδια, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκεται στο τραπέζι και συζητείται, προβλέπει προσφυγή στις κάλπες το αργότερο ως τις αρχές του καλοκαιριού. Ως πιθανή ημερομηνία αναφέρεται η 24η Ιουνίου και ως σκεπτικό με το οποίο ο Αλέξης Τσίπρας θα προκηρύξει εκλογές το εξής: Εν όψει της (περιγραφόμενης ως) εξόδου από το Μνημόνιο, ο Πρωθυπουργός θα ζητήσει ανανέωση της εντολής για τη διαχείριση της «επόμενης μέρας». Με βάση αυτά, θα έχει ήδη «χτίσει» ως τότε μια επιχειρηματολογία, σύμφωνα με την οποία θα διεκδικήσει την ψήφο ως εκείνος που έβγαλε τη χώρα από τις επιτηρήσεις και θα την οδηγήσει πλέον στην ανάπτυξη, στην ευημερία, με προστασία των αδυνάμων κ.λπ., κ.λπ.

Ωσπου να διαμορφωθούν οι συνθήκες αυτές, η κυβέρνηση είναι ξεκάθαρο ότι θα επενδύσει όλο το πολιτικό της κεφάλαιο στη σκληρή αντιπαράθεση με τη ΝΔ και στον βρώμικο πόλεμο. Και στο πλαίσιο αυτό θα θέσει στο στόχαστρο προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πρόσωπα του οικογενειακού και πολιτικού του περιβάλλοντος.

Η αρχή έγινε την προηγούμενη εβδομάδα με την επίθεση κατά της συζύγου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Μαρέβας Γκραμπόφσκι, με αφορμή τη δημοσιοποίηση της ήδη γνωστής υπόθεσης για την offshore εταιρεία της.

Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης έριξε όλο το βάρος των προσπαθειών του στο συγκεκριμένο ζήτημα, φτάνοντας στο σημείο να χαρακτηρίζει προβοκάτσια την επίθεση στα γραφεία του ΠαΣοΚ, προκειμένου τάχα να υποβαθμιστεί η είδηση για τη σύζυγο του κ. Μητσοτάκη!

Στο Μέγαρο Μαξίμου και στα κομματικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ τα βλέμματα είναι στραμμένα για πολλούς λόγους στη διαδικασία ανάδειξης της ηγεσίας του νέου φορέα. Από το απόγευμα της Κυριακής και έπειτα, και εν αναμονή του δεύτερου γύρου της επόμενης εβδομάδας, ο Αλέξης Τσίπρας και η ομάδα των συνεργατών του αναμένουν να δουν αν (και ποια) δυναμική θα εμφανιστεί στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, και με βάση αυτό το στοιχείο να οργανώσουν την αντίδρασή τους.

Η βασική παράμετρος που παρακολουθούν, και από την οποία θα κριθούν ούτως ή άλλως πολλά, είναι η συμμετοχή των πολιτών στην εκλογική διαδικασία. Σε περίπτωση μεγάλης προσέλευσης, η τράπουλα στο πολιτικό σκηνικό θα ανακατευτεί και το τοπίο θα θολώσει. Αναλόγως δε και του ποιος θα εκλεγεί νέος ηγέτης στο νέο κόμμα, θα κριθούν οι αποφάσεις και οι σχεδιασμοί του Πρωθυπουργού.

Κρυφή ελπίδα των περισσοτέρων στον ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανώς να μην υπάρξει αυξημένη συμμετοχή και ει δυνατόν να μην αλλάξουν πολλά από τα όσα ισχύουν σήμερα στη ΔΗΣΥ.

Μια διατήρηση του status quo θα σημάνει και μια συνέχεια της σημερινής τακτικής του κ. Τσίπρα: μετωπική σύγκρουση με τη ΝΔ και τον Κ. Μητσοτάκη, με υποδαύλιση των αντιδεξιών παθών στον ενδιάμεσο χώρο και παράλληλη άσκηση πίεσης, με αφορμή διάφορα δήθεν προοδευτικά ή φιλολαϊκά μέτρα τα οποία θα έρχονται προς ψήφιση στη Βουλή.

Κάποιο αποτέλεσμα το οποίο θα ανέτρεπε τα σημερινά δεδομένα, με την ανάδειξη ενός άλλου προσώπου στην ηγεσία του νέου φορέα, θα σημάνει την ανάγκη αναπροσαρμογών στην τακτική της κυβέρνησης. Και αυτό επειδή η πιθανότητα διαμόρφωσης μιας κάποιας δυναμικής στον χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα σήμαινε κατά κύριο λόγο διαρροές ή επιστροφές ψηφοφόρων στον φυσικό τους πολιτικό χώρο, από τον οποίο και αποχώρησαν κατά τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 και του 2015.

Η πολιτική της ανοχής εκ μέρους της κυβέρνησης εκτιμάται από κάποια στελέχη της ότι έχει ήδη οδηγήσει σε αδιέξοδο. Οι ίδιες πηγές θεωρούν ότι μια μετωπική σύγκρουση με την τρομοκρατία είναι αδύνατη αυτή την περίοδο για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, επειδή θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Σύμφωνα με μιαν αντίληψη, η κυβέρνηση είναι κατά την τρέχουσα περίοδο εγκλωβισμένη και τηρεί παθητική στάση, καθώς δεν επιθυμεί να ανοίξει μέτωπο με τον συγκεκριμένο χώρο. Φοβάται ότι η σύγκρουση με τα ακραία στοιχεία θα είναι πολιτικά επιζήμια, είτε επειδή θα εγκυμονεί τον κίνδυνο να ανοίξει ένας κύκλος έντασης ή και αίματος στο κέντρο της Αθήνας είτε επειδή πραγματικά δεν είναι σε θέση να ασκήσει μια πολιτική καταστολής και εξάρθρωσης των συγκεκριμένων ομάδων.

Υπό το πρίσμα αυτό, πολλά ερωτήματα προξένησε η στάση της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τη χορήγηση 48ωρης άδειας στον Δ. Κουφοντίνα. Ανεπισήμως διακινήθηκε η άποψη ότι πρόκειται για απόφαση του Συμβουλίου Φυλακών, με συμμετοχή δικαστικού λειτουργού, και ότι ουδεμία σχέση έχει η κυβέρνηση με αυτήν.

Παρά ταύτα μόλις πρόσφατα η ίδια η κυβέρνηση, είτε διά του υπουργού Δικαιοσύνης είτε δι’ άλλων εκπροσώπων της, είχε ασκήσει εντονότατη κριτική στη Δικαιοσύνη για τις αποφάσεις με τις οποίες είχαν απορριφθεί τα αιτήματα αποφυλάκισης της Ηριάννας, κατηγορούμενης για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.