Ηταν κι αυτή τη φορά λαμπρή η δεξίωση που παρέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου για την 43η επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Και υπήρξε εορταστική, σχεδόν χαρούμενη ατμόσφαιρα εάν κανείς αναλογιστεί ότι λίγες ενωρίτερα οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων αντάλλασσαν βαρείς χαρακτηρισμούς για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και για τις αποκαλύψεις από το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη.

Οταν οι πολιτικοί αρχηγοί βρέθηκαν όλοι μαζί στο κιόσκι του Προεδρικού ξέχασαν και τις αντιπαραθέσεις και τις επιθέσεις και τις ειρωνείες και όλοι μαζί συζητούσαν πολιτισμένα, δίπλα από τα κορίτσια του Λυκείου Ελληνίδων τα οποία και εφέτος (ελέω Λώρας Μολυβιάτη) συμμετείχαν στη δεξίωση, μαζί με την μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού που εφέτος έπαιζε μόνον Μάνο Χατζιδάκι. Αλλά και η Δικαιοσύνη και ο Βαρουφάκης δεν την «γλίτωσαν» από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ηταν η στιγμή που ζητήθηκε από την φρουρά του Προέδρου να απομακρυνθούν οι δημοσιογράφοι από το κιόσκι για να μπορέσουν οι πολιτικοί αρχηγοί να συζητήσουν χωρίς κανείς να τους ακούει ή να τους… καταγράφει. Και μόλις βεβαιώθηκε ο Πρόεδρος ότι οι δημοσιογράφοι απομακρύνθηκαν είπε (προφανώς υπό τύπου αστείου): «Ξέρετε ποιοι φταίνε που έγινε έτσι ο Βαρουφάκης;». Το είπε ξαφνικά, αφήνοντας τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς απροετοίμαστους, κοιτάζοντας με έκπληξη ο ένας τον άλλον. Ο Πρόεδρος αποκάλυψε: «Φταίει ο Τσίπρας που τον έκανε υπουργό και φταίει και ο Στουρνάρας που τον έκανε καθηγητή». Και ω του θαύματος ο κ. Τσίπρας συμφώνησε. Μπορούσε και αλλιώς;

Διότι εκείνη την ώρα ο Πρωθυπουργός κάτι έλεγε για τον Βαρουφάκη του τύπου «μα τι πράγματα είναι αυτά που λέει, εάν είναι δυνατόν;». Και πριν τελειώσει τη φράση του οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί του είπαν: «Μα εσύ τον έκανες έτσι, εσύ τον έκανες υπουργό».

Πάντως οι κκ. Τσίπρας και Μητσοτάκης συνομίλησαν για αρκετή ώρα μέσα στο κιόσκι. Τους έβαλε άλλωστε ο Πρόεδρος να καθίσουν ο ένας δίπλα στον άλλον και δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Ο κ. Μητσοτάκης ήταν ο πιο κοντινός συνομιλητής στον κ. Τσίπρα, αφού τόσο ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, όσο και ο συγκυβερνήτης του στην εξουσία Πάνος Καμμένος κάθισαν πιο μακριά, δίπλα στον Χρ. Σαρτζετάκη.

Οι κουβεντούλες Τσίπρα – Μητσοτάκη
Πρωθυπουργός και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλούσαν, γελούσαν συνεχώς, σαν δυο καλοί φίλοι, σαν να βρίσκονταν σε κοινωνική εκδήλωση. Οταν ρωτήθηκε ο κ. Μητσοτάκης «τι στο καλό λέγατε τόση ώρα και γελούσατε;», είπε «τα λύσαμε όλα;». Ποιά όλα; Μιλήσατε για τη Δικαιοσύνη; Ρωτήθηκε πάλι ο κ. Μητσοτάκης. Και ξαφνικά ο Πρόεδρος της ΝΔ άλλαξε ύφος: «Δεν ανοίξαμε τέτοιο θέμα, εάν το άνοιγε ο Τσίπρας, μάλλον θα γινόταν τα έλα να δεις στο Κιόσκι».

Η επόμενη διαπίστωση που υπήρξε στο Κιόσκι είναι ότι Τσίπρας και Καμμένος δεν συναντιόνται και τόσο συχνά. Θέλετε ένα παράδειγμα; «Μαύρισες Πάνο. Σε βλέπω μαυρισμένο» (εννοώντας πιο μαυρισμένο από την προηγούμενη φορά που τον συνάντησε). Και ο κ. Καμμένος απάντησε: «Κάνω μπάνια το πρωί και έχει πολλά ψάρια». Αμέσως το πρόσωπο του κ. Τσίπρα άστραψε και στράφηκε προς τον κ. Μητσοτάκη και του είπε μ΄αυτό το γνωστό ύφος, όταν πρόκειται να πει αστειάκι: «Εχουμε ανάπτυξη, επί Νέας Δημοκρατίας, δεν είχε ούτε ψάρια», του είπε και γέλασε μαζί με τον κ. Καμμένο και τον κ. Βούτση.

Κουτσούμπας στην κυβέρνηση
Σε κάποια στιγμή (ενώ είχε αρχίσει η συζήτηση για διακοπές, με τον κ. Τσίπρα να λέει ότι έχει το θέμα λυμένο με το εξοχικό που νοικιάζει στο Σούνιο), ακούστηκε έτσι στο ξεκάρφωτο η φωνή του Βασ. Λεβέντη: «Πρόεδρε γιατί δεν παίρνεις τον Κουτσούμπα να τον βάλεις στην κυβέρνηση;». Ο κ. Τσίπρας σε τέτοιες ερωτήσεις απαντά με μαεστρία: «Μα εγώ εσένα θέλω στην κυβέρνηση, όχι τον Κουτσούμπα». Και ο κ. Κουτσούμπας δεν το άφησε αναπάντητο: «Και ποιος σου είπε εσένα ότι εγώ θέλω να μπω στην κυβέρνηση. Ούτε εμείς θέλουμε, ούτε αυτοί μας θέλουν» (αυτό το είπε στον κ. Λεβέντη).

Ιδιαίτερα παρατηρητικός αποδείχθηκε ο Στ. Θεοδωράκης που δεν του ξέφυγε το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας άλλαξε… ποσέ: «Βλέπω αναβάθμιση, περάσαμε από το λευκό ποσέ, στο πουά» του είπε. Και ο κ. Τσίπρας σε κάθε παρατήρηση που του έκαναν το έριχνε στην… ανάπτυξη: «Λόγω αγορών, είπαμε να αναβαθμιστούμε»!.

Και ο Πολάκης έχει σχέδιο Β΄
Αλλά η μεγαλύτερη ανακάλυψη κάτι σαν σχέδιο Β΄ της κυβέρνησης έγινε όταν ο κ. Τσίπρας συνάντησε τον Παύλο Πολάκη: «Το σχέδιό σου το επικροτώ Παύλο, θα το εφαρμόσω», του είπε. Και άλλο σχέδιο; Είπαν όσοι άκουσαν αυτόν τον διάλογο. Και ο πρωθυπουργός έσπευσε να διευκρινίσει μην την πατήσει όπως την πάτησε με τον Βαρουφάκη: «Το σχέδιο Πολάκη είναι ότι μόλις βγούμε από τα μνημόνια να φορέσουμε όλοι γραβάτες και να μπούμε εν σώματι στη Βουλή».

Οταν ο κεντρικός τραπεζίτης επιζητούσε να δει τον πρωθυπουργό
Ηταν στο Προεδρικό και ο Γιάννης Στουρνάρας ο οποίος περιφερόταν στους κήπους ελπίζοντας ότι σε κάποια στιγμή θα έπεφτε πάνω στον Πρωθυπουργό. Αλλά που τέτοια…τύχη. Μάλλον τον παρακολουθούσε ο κ. Τσίπρας και όπου πήγαινε ο κ. Στουρνάρας πήγαινε αντίθετα ο κ. Τσίπρας. Ωστόσο ο κεντρικός τραπεζίτης είδε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την Φώφη Γεννηματά, τον Στ. Θεοδωράκη, τον Δ. Κουτσούμπα, συνομίλησε με πολλούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (έρχονταν οι Συριζαίοι από απέναντι πλευρά του κήπου για να τον χαιρετήσουν) και με βουλευτές όλων των κομμάτων. Σε κάποια στιγμή συναντήθηκε με τον Πέτρο Μολυβιάτη και ο πρώην υπουργός τον ρώτησε: «Με συγχωρείτε, μπορείτε να μου πείτε σε ποιον ανήκουν οι τράπεζες στην Ελλάδα;». Ο κ. Στουρνάρας αντί άλλης απαντήσεως υπενθύμισε στον κ. Μολυβιάτη ότι την ίδια ακριβώς ερώτηση του την έκανε και πέρυσι στους κήπους του Προεδρικού: «Οι τράπεζες είναι ελληνικές, ανήκουν στους Ελληνες», του είπε, αλλά ο κ. Μολυβιάτης τον κοίταξε με κάποια δυσπιστία. Για την ιστορία θα πρέπει να αναφερθεί ότι και ο κ. Στουρνάρας μίλησε για τον Γιάνη Βαρουφάκη, λέγοντας ότι έγραψε στο βιβλίο του είναι αλήθεια, πλην ενός θέματος, το οποίο όμως δεν διευκρίνισε.

Η διάκριση εξουσιών
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε στην ομιλία του στη Δικαιοσύνη, λέγοντας ότι «η διάκριση της Δικαστικής Εξουσίας από τη Νομοθετική και την Εκτελεστική δεν αποτελεί προνόμιο των δικαστών αλλά θεσμική εγγύηση για να ασκούν απερίσπαστοι και αμερόληπτοι το δικαιοδοτικό τους έργο».