Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ήδη στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια της περιοδείας, εν μέσω των σεναρίων για πρόωρες εκλογές, για το ενδεχόμενο ενός τετάρτου μνημονίου και τις συζητήσεις από διάφορους κύκλους των πιστωτών για Grexit. Εκεί έσπευσε να βρεθεί το απόγευμα της Δευτέρας και ο στενός του συνεργάτης και επικεφαλής του Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας Τάκης Θεοδωρικάκος για παραβρεθεί στην εκδήλωση του ερευνητικού οργανισμού «διαΝΕΟσις», στη Θεσσαλονίκη. Και δεν μπορούσε να απουσιάζει, καθώς θα έβλεπε από κοντά μια ακόμα, αυτή τη φορά πιο ενδιαφέρουσα, κοινή παρουσία, του προέδρου της Ν.Δ. και της Άννας Διαμαντοπούλου, ενώ παρών ήταν ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, εκ των ομιλητών, όπως και ο κ. Μητσοτάκης.
Η κοινή εμφάνιση του κ. Μητσοτάκη με την κυρία Διαμαντοπούλου, αλλά και η παρουσία πλήθους κεντροαριστερών και κεντρώων πολιτών, αποτέλεσε αφορμή για αναζωπύρωση των συζητήσεων για το κατά πόσο θα προχωρήσει και σε ποιο βάθος μελλοντικά η συνεργασία του προέδρου της Ν.Δ. με πρόσωπα κύρους από το χώρο της κεντροαριστεράς. Εξάλλου η συζήτηση για το ενδεχόμενο συμπόρευσης ή σύμπλευσης στελεχών που προέρχονται από το χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς έχει προχωρήσει αρκετά, αλλά οι μυημένοι αναφέρουν ότι αυτή αφορά την περίοδο μετά τις εκλογές και υπό την προϋπόθεση πως η Ν.Δ. θα είναι πρώτη στις κάλπες και ο κ. Μητσοτάκης Πρωθυπουργός.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, στη Θεσσαλονίκη, και με δεδομένο ότι πάρα πολλοί νεοδημοκράτες ακούν με προσοχή και συμφωνούν πολλές φορές με τις απόψεις του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο κ. Μητσοτάκης ρωτήθηκε και για το ενδεχόμενο σύμπλευσης της Ν.Δ. με τον πρώην πρόεδρο του ΠαΣοΚ. «Ο κ. Βενιζέλος ανήκει στο ΠαΣοΚ. Σε άλλο κόμμα. Δεν τίθεται θέμα συνεργασίας με τον κ. Βενιζέλο» ξεκαθάρισε ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και μόνο το γεγονός ότι ρωτήθηκε, καθώς πολλοί στην πόλη και όχι μόνο το συζητούν, έχει τη σημασία και την ιδιαίτερη αξία του, καθώς αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του κ. Βενιζέλου ικανότητες που λίγοι πολιτικοί διαθέτουν.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι ο 34χρονος Κυριάκος Πιερακκάκης, ένας φέρελπις νέος επιστήμονας, πρώην μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠαΣοΚ και κεντρικό στέλεχος του Οργανισμού Έρευνας και Ανάλυσης «διαΝΕΟσις», αποτελεί τους τελευταίους μήνες έναν από τους «εξωκομματικούς» και εξωπαραταξιακούς συνομιλητές του κ. Μητσοτάκη.
Η κίνηση του κ. Μητσοτάκη να μιλήσει σε αυτή την εκδήλωση της «διαΝΕΟσις» (του πρώην προέδρου του ΣΕΒ, Δημήτρη Δασκαλόπουλου) είχε για τον ίδιο τη σημασία της, καθώς σε αυτήν παρουσίασε τις τρεις κορυφές του τριγώνου που αποτελούν τον οδικό άξονα για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη να υπάρξει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο για την Ελλάδα.
«Η ουσία, όμως, είναι πώς μπορούμε να συμφωνήσουμε, επιτέλους, σε ένα εθνικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο, το οποίο θα αποτελεί τον άξονα εξόδου της χώρας από την κρίση και το οποίο θα πηγαίνει πέρα και πάνω από τις δεσμεύσεις του εκάστοτε Μνημονίου» είπε ο κ. Μητσοτάκης και συμπλήρωσε ότι αυτό το σχέδιο να γίνει κτήμα του πολιτικού συστήματος αλλά και της πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Ιδιαίτερη σημασία είχε η επισήμανση του κ. Μητσοτάκη, ότι οι πολίτες δέχονται, επί της αρχής, ότι πρέπει να έχουμε ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο Κράτος και ενδεχομένως να έχουμε λιγότερους φόρους. «Πιστεύουν στη δύναμη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Θέλουν οι πολιτικοί να λένε την αλήθεια. Θεωρούν πολύ σημαντική αξία την αξιοκρατία, ως απάντηση στις πελατειακές λογικές του κομματικού συστήματος. Αυτή είναι μια βάση, πάνω στην οποία, μπορούμε να χτίσουμε» είπε με έμφαση.
Στη συνέχεια παρουσίασε τον οδικό άξονα για την έξοδο της χώρας από την κρίση, τον οποίο όπως είπε θα περιέγραφε ως ένα τρίγωνο με τρεις κορυφές. Κατά τον ίδιο στην πάνω κορυφή, είναι το μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής και όπως ανέφερε σε καμία περίπτωση, δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στις εποχές που ξοδεύαμε περισσότερα από αυτά τα οποία παρήγαγε η χώρα.
Από την άλλη, σημείωσε ότι μια πολύ σφικτή δημοσιονομική πολιτική, με πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% για πολλά χρόνια, μπορεί να είναι τόσο περιοριστική, που να ακυρώσει το όφελος από τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. «Άρα, πρέπει να προκρίνεται μια δημοσιονομική πολιτική που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στον περιορισμό των δαπανών σε συνδυασμό με λελογισμένο περιορισμό των φόρων» είπε και συμπλήρωσε: «Παράλληλα, πρέπει να υπάρχει διεύρυνση της φορολογικής βάσης και με την επιθετική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, κυρίως μέσω της διεύρυνσης των ηλεκτρονικών πληρωμών».
Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, η δεύτερη κορυφή έχει να κάνει με τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. «Δεν πρόκειται να έχουμε ανάπτυξη χωρίς ένα τραπεζικό σύστημα, το οποίο μπορεί να παρέχει πόρους. Και χρηματοδότηση στις εταιρείες που θέλουν να ρισκάρουν και να επενδύσουν. Αλλά, πρέπει να υπάρχουν πόροι. Δεν μπορεί να στηρίζονται μόνο σε ίδια κεφάλαια. Εάν δεν υπάρξει εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου των κόκκινων δανείων και μια άλλη προσέγγιση στο πως αντιμετωπίζουμε τους ισολογισμούς των τραπεζών, η ανάπτυξη θα είναι πολύ δύσκολη» τόνισε.
Η τρίτη κορυφή του τριγώνου, κατά τον κ. Μητσοτάκη, είναι οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις. «Δεν είναι μεταρρύθμιση το να κόβεις οριζόντια συντάξεις και να επιβάλεις οριζόντια φόρους» τόνισε και στη συνέχεια κατηγοριοποίησε τις μεταρρυθμίσεις:
Α) Η πρώτη είναι η μεταρρύθμιση στη Δημόσια Διοίκηση. Ο τρόπος που αποκτούμε ένα Κράτος λειτουργικό. Το πως αξιοποιούμε το ανθρώπινο δυναμικό μας, αξιολογούμε τους δημοσίους υπαλλήλους και αξιοποιήσουμε την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Β) Η δεύτερη κατηγορία είναι οι επενδύσεις. Αυτό που λέμε αγορές προϊόντων. Ο τρόπος που απελευθερώνουμε την υγιή επιχειρηματικότητα. Κατά την άποψή μου, αυτό γίνεται χωρίς να δίνουμε τόσο μεγάλη έμφαση σε κεντρικά κατευθυνόμενες κλαδικές πολιτικές. Βεβαίως, και έχουμε κλάδους, που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα.
«Χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και μια αποφασισμένη Κυβέρνηση να υλοποιήσει όλα αυτά για τα οποία μιλάμε, χωρίς χρονοτριβές. Εκτιμώ ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν πολύ γρήγορα. Η επόμενη Κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει καμία απολύτως έκπτωση στο μεταρρυθμιστικό της πρόσωπο» τόνισε και συμπλήρωσε: «Το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος είναι εκείνο της αδράνειας. Θεωρώ ότι είναι προσωπική μου υποχρέωση, στον επόμενο πολιτικό γύρο – που δεν πιστεύω ότι θα αργήσει – να περάσουμε στην πράξη. Αυτά τα οποία συζητάμε, να τα κάνουμε».
