Hρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Η δήλωση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη «Suddeutsche Zeitung» περί ενδεχομένου (χωρίς να το κατονομάζει έτσι) τετάρτου προγράμματος για την Ελλάδα, σε περίπτωση που δεν συμμετάσχει τελικά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο τρίτο, βρήκε απροετοίμαστους τους πάντες: Αθήνα, Βρυξέλλες, ΔΝΤ, ακόμη και το ίδιο το Βερολίνο.

Η άποψη που είχαν μέχρι πρότινος οι εκπρόσωποι των κυβερνητικών κομμάτων, των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών, στην αρμόδια για την Ελλάδα Επιτροπή Προϋπολογισμού της γερμανικής Βουλής ήταν σαφής: Η Ευρωπαϊκή Ενωση διέθετε τη βούληση, τα χρήματα και τους ειδικούς που θα έφερναν από μόνοι τους εις πέρας το τρίτο πρόγραμμα. Το μόνο που θα έπρεπε να τροποποιήσει το γερμανικό κοινοβούλιο ήταν το τμήμα για το ΔΝΤ. Η φόρμουλα ήταν: Ο ESM, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, αντικαθιστά πλήρως το ΔΝΤ. Ολα τα άλλα παραμένουν ως έχουν.
Ο γερμανός υπουργός ήρθε λοιπόν τώρα να ανατρέψει αυτή τη δοξασία μιλώντας, υποθετικά βέβαια, για νέο πρόγραμμα με σχεδιαστή και εκτελεστή τον ESM, στο οποίο «η τήρηση των υποχρεώσεων θα έπρεπε να βελτιωθεί αποφασιστικά με άλλον τρόπο».
Το κατά πόσο η δήλωση αυτή έχει επιχειρησιακό χαρακτήρα είναι βέβαια αμφίβολο. «Είναι μάλλον δοκιμαστικό μπαλόνι» λέει έμπειρος έλληνας διπλωμάτης. «Ο στόχος του είναι να προϊδεάσει το κοινό, όχι να προετοιμάσει πραγματικά καινούργιο πρόγραμμα».
Και όντως, εν όψει των εκλογών του ερχόμενου Σεπτεμβρίου, ο κ. Σόιμπλε δεν έχει το παραμικρό συμφέρον να ομολογήσει την αποτυχία του τρέχοντος προγράμματος. «Οι αντίπαλοί του θα πέσουν να τον φάνε» λέει ο ίδιος διπλωμάτης.
Παράλληλα όμως είναι υποχρεωμένος να δείξει, πρώτον, στο ΔΝΤ, ότι έχει και άλλες επιλογές, και δεύτερον, στους ψηφοφόρους της ανερχόμενης Ακροδεξιάς, ότι είναι πολιτικός με πυγμή, που έχει για όλα λύση και βάζει, όποτε θέλει, τους πάντες στη θέση τους.
Σε αυτούς ανήκουν φυσικά πρωτίστως οι Ελληνες. Το νέο πρόγραμμα πρέπει να ψηφιστεί από το γερμανικό κοινοβούλιο, είπε, σαν να επρόκειτο για όργανο-τιμωρό. Γι’ αυτό και «συμβουλεύω πάντα την Ελλάδα να τηρήσει τις ανειλημμένες υποχρεώσεις της».