Η επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα έχει τεράστια σημασία. Ως συνήθως όμως, οι εν Ελλάδι ταγοί αντιλαμβάνονται διαφορετικά πράγματα από αυτά που διακυβεύονται. Είναι ένδειξη και αυτό της «καθυστέρησης» που μας χαρακτηρίζει, ιδιαίτερα μετά την παρακμή στην οποία έχει περιπέσει η χώρα μας από το 2010 και μετά…
Ο απερχόμενος αμερικανός Πρόεδρος είναι, παρά την κριτική που θα μπορούσε να του ασκήσει κανείς, μία προσωπικότητα τεραστίου διαμετρήματος και «προϊόν» αυτού ακριβώς που υποτίθεται ότι θέλει να προασπίσει ο διάδοχός του: του «αμερικανικού ονείρου». Η επίσκεψή του στην Ελλάδα είχε προγραμματιστεί εδώ και αρκετό διάστημα, αλλά με διαφορετική στόχευση. Πλέον όμως, το περιεχόμενο της επίσκεψης υπερβαίνει τις «μίζερες» ελληνικές συζητήσεις περί ελάφρυνσης χρέους οι οποίες, μετά βεβαιότητος, θα μας κατακλύσουν τις επόμενες 48 ώρες και όχι μόνο…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κ. Ομπάμα θα πραγματοποιήσει την τελευταία διεθνή περιοδεία του υπό ένα σύννεφο αβεβαιότητας, αυτό το οποίο προκάλεσε η εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ. Έπειτα από μία δύσκολη οκταετία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο κ. Ομπάμα επεχείρησε να επανακαθορίσει τη θέση της χώρας του στον κόσμο έπειτα από την καταστροφική θητεία του Τζορτζ Μπους, ο απερχόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου βρίσκεται τώρα στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να καθησυχάσει τους εταίρους του –ευρωπαίους και άλλους –ότι όσα θα ακολουθήσουν δεν θα διαρρήξουν δεκαετίες συνεργασίας.
Από την άποψη αυτή, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική στο πόσα θα επενδύσει στις δημόσιες δηλώσεις του κ. Ομπάμα σε σχέση με το χρέος. Είναι σαφές πως όσο και αν επιθυμεί ο κ. Ομπάμα να στείλει ένα θετικό μήνυμα επί του ζητήματος αυτού, ουδείς μπορεί σήμερα με ασφάλεια να πει αν η πολιτική που ο ίδιος ακολούθησε θα συνεχιστεί απαράλλαχτη μετά τον Ιανουάριο. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Τραμπ είχε πει προεκλογικώς ότι το θέμα του ελληνικού χρέους είναι κάτι που αφορά την Ελλάδα και τους ευρωπαίους εταίρους της –πρωτίστως τη Γερμανία –και όχι τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αντίθετα, η Αθήνα οφείλει να δώσει έμφαση κυρίως στην ομιλία που ο αμερικανός Πρόεδρος αναμένεται να εκφωνήσει και στην οποία, σύμφωνα με όσες πληροφορίες διακινούνται, θα επιδιώξει να καθησυχάσει για τις επιπτώσεις του φαινομένου Τραμπ και επίσης για τη σχέση δημοκρατίας και παγκοσμιοποίησης.
Η ελληνική πλευρά οφείλει «να διαβάσει» προσεκτικά την ομιλία, ώστε να διαγνώσει τους κινδύνους που ελλοχεύουν από πιθανές προσαρμογές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, καθώς και τις πιθανές ευκαιρίες –αν υπάρχουν… Βασικά, θα πρέπει να αναλύσει προσεκτικά τα δεδομένα και να αφήσει στην άκρη την επικοινωνιολογία και τους εντυπωσιασμούς, ό,τι δηλαδή έπραξε και ο Ομπάμα τα προηγούμενα οκτώ χρόνια…