Αποστασιοποιείται από την ηγεσία του ΠαΣοΚ ο Γιάννης Δατσέρης, ένας από τους ελάχιστους εκσυχρονιστές που συνομιλούσαν τακτικά με τη Φώφη Γεννηματά. H ομιλία του σε εκδήλωση του Δικτύου Σύγχρονων Δημοκρατών που ξεκίνησε από στελέχη της Θεσσαλονίκης και διευρύνεται στην Αθήνα, στο οποίο συμμετέχουν και οι PES Αctivists,ήταν γεμάτη συμβολισμούς και υπαινιγμούς.

Είπε όμως και σκληρές αλήθειες για τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Ξεκίνησε με τη φράση του Σενέκα «δεν υπάρχει ούριος άνεμος για όποιον δεν γνωρίζει που θέλει να πάει» και τελείωσε με τη φράση του Ντίλαν «The answer my friend is blowin’in the wind». Στο ενδιάμεσο αναφέρθηκε στα 41 χρόνια, 10 μήνες και 9 ημέρες που μετέχει στο ΠαΣοΚ. «Στα μισά από αυτά μπαινόβγαινα, άλλοτε για επαγγελματικούς λόγους, άλλοτε για λόγους διαφωνίας. Αισθάνθηκα πλειοψηφία σε καμιά 12αριά, στα άλλα 30 αισθανόμουν μειοψηφία. Η τελευταία μου συμμετοχή ήταν αυτή στη πρωτοβουλία Γεννηματά της 10ης Ιανουαρίου 2016 που επισφραγίστηκε με τον ορισμό μου στην Επιτροπή Διαλόγου και Θέσεων».

Ο κ. Δατσέρης προτείνει τη δημιουργία ενιαίου φορέα, με εκλογή αρχηγού από τη βάση, και εκλογικό στόχο την υπέρβαση των εκλογικών ποσοστών του ΠαΣοΚ το 2012, δηλαδή τουλάχιστον 12 – 13%, για να είναι πολιτικό μέγεθος με παρεμβατικότητα.

Το επιτυχές πέρας των εργασιών της Επιτροπής, παρατήρησε, απέδειξε την απόλυτη δυνατότητα προγραμματικών συγκλίσεων. Στις 4 Ιουλίου σε άρθρο του επισήμαινε ότι «Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης των ηγεσιών. Εύχομαι να μην χρειαστούμε άλλη επιτροπή ,γιατί αυτή θα έχει τα χαρακτηριστικά του στρατιωτικού συνδέσμου του 1908-1909». «Κάτι ήξερα και κάτι φοβόμουν. Δυστυχώς δεν ήταν αβάσιμα. Η προσπάθεια απέτυχε. Ένα ιστορικό λάθος έγινε, μια ευκαιρία χάθηκε.Υποσχέθηκαότι δεν θα διατυπώσω δημόσια την άποψή μου για την αποτυχία αν δεν περάσει εύλογο χρονικό διάστημα,ώστε να υπάρξει ενδεχόμενη επανόρθωση. Ο χρόνος παρήλθε».
Ο λόγος της αποτυχίας κατά τον κ. Δατσέρη είναι ένας: «Η δυσκολία προσαρμογής των ηγεσιών στις σύνθετες απαιτήσεις μιας ισχυρής πολιτικής δύναμης εξουσίας. Μικροί αρχηγοί σε μεγάλες παρατάξεις υπήρξαν και θα υπάρξουν, μεγάλοι ηγέτες σε μικρά κόμματα δεν περιγράφονται. Ο φιλόδοξος πολιτικός που θέλει να ηγηθεί κόμματος εξουσίας πρέπει να περάσει από την έρημο και το καθαρτήριό του. Μια πολιτική διεργασία δημιουργίας ενός νέου και ενιαίου φορέα της Προοδευτικής Παράταξης είναι έρημος, καθαρτήριο και ταυτόχρονα πεδίο δόξης για τους υποψήφιους αρχηγούς. Αρκεί, να εμφορούνται από το αφήγημά τους και το εγχείρημα , αποστρεφόμενοι τον εγωκεντρισμό τους».
Το νέο κόμμα της Προοδευτικής Παράταξης, κατά τον κ. Δατσέρη, θα επιδιώξει να γίνει πρωτεύουσα δύναμη, και όχι συμπλήρωμα άλλων, για να πρωτοστατήσει στη νίκη κατά του λαϊκισμού και να επιβάλλει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, δηλαδή ένα σύνολο επιμέρους προγραμμάτων και λύσεων:
-Για ισχυρή Ελλάδα με ένα κανονικό κράτος ,
-Για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος
-Για τη δημιουργία ευκαιριών, για την ευημερία των πολλών.
-Να έχει στόχο να αλλάξει τη μοίρα των απλών ανθρώπων ,στηρίζοντάς τους να εξελιχθούν σε ελπιδοφόρους δημιουργούς.
-Να νικήσουμε τον λαϊκισμό όχι μόνον των άλλων αλλά και του εαυτού μας.
Να αντικαταστήσουμε και όχι να υποκαταστήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό δίπολο».
Ο άμεσος εκλογικός στόχος του νέου κόμματος θα πρέπει να είναι η υπέρβαση του 12-13%, δηλαδή η υπέρβαση τουλάχιστον των ποσοστών του ΠαΣοΚ το 2012. «Αν δεν επιτευχθεί αυτό δεν θα αποτελεί πολιτικό μέγεθος με παρεμβατική δυνατότητα μετά τις εκλογές και πριν απ’ αυτές η αδυναμία του χώρου θα τροφοδοτεί την πόλωση συντηρητικών – λαϊκιστών», παρατηρεί. Για τη συγκρότηση του προτείνει αυτοοργάνωση από τη βάση, με καταστατικές αρχές που επιτρέπουν τις τάσεις, με εκλογή της ηγεσίας καθολικά από τη βάση.«Άρα είμαι υπέρ του ενιαίου μεν, νέου και πολυτασικού δε», εξήγησε.
Η ομιλία του έκλεισε με αμφίσημο τρόπο, αφήνοντας χωρίς απάντηση το ερώτημα αν θα συμμετάσχει σε κάποιες πρωτοβολίες μελλοντικά. Εθρεψε όμως το σαράκι που τρώει την Κεντροαριστερά με τους στίχους «»and how many times can a man turn his head and pretend that he just doesn’t see?», πόσες φορές μπορεί ο άνθρωπος να στρέψει το κεφάλι του και να προσποιηθεί ότι δεν βλέπει;. The answer, my friends, is blowin’ in the wind»»