Ηταν ένα παιχνίδι πόκερ, το οποίο διήρκεσε 66 ώρες, άλλαξε το τηλεοπτικό πεδίο και οδήγησε την κυβέρνηση σε πανηγυρισμούς για οριστικό «χτύπημα στη διαπλοκή». Ηταν παράλληλα ένα παιχνίδι με πολλές μπλόφες στο οποίο θα κέρδιζαν όσοι είχαν προετοιμαστεί με μεθοδικότητα, με σχολαστική μελέτη παρόμοιων μειοδοτικών διαγωνισμών.

Ετσι χρειάστηκε να περάσουν 10 ώρες και 57 γύροι ώστε να κλειδώσει η πρώτη τηλεοπτική άδεια.

Ο Κώστας Κιμπουρόπουλος, διευθύνων σύμβουλος του Σκάι, πήρε την εξής εντολή από την εργοδοσία του: «Δεν θα φύγετε από το κτίριο αν προηγουμένως δεν εξασφαλίσετε την άδεια. Δεν ξέρω τι θα κάνετε, αλλά δεν φεύγετε από εκεί μέσα χωρίς άδεια. Χωρίς βεβαίως να αναγκαστούμε να πουλήσουμε τα παιδιά μας». Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης έλεγε ότι θα μετείχε ο ίδιος στον διαγωνισμό. Αλλωστε ο όμιλός του διεκδικούσε με δύο συμμετοχές άδεια. Την τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη και εκπροσωπήθηκε από τον Πάνο Κυριακόπουλο – κορυφαίο στέλεχος στις επιχειρήσεις Βαρδινογιάννη –για την κυπριακή εταιρεία και τον Κάρολο Αλκαλάι για το Star.
Επιφυλάξεις
Με την εμφάνιση του κ. Κυριακόπουλου στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης προκλήθηκε η πρώτη αναστάτωση ανάμεσα στους άλλους υποψηφίους, καθώς ήταν μέχρι πρότινος πρόεδρος της Ενωσης Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ). Ορισμένοι μίλησαν για ασυμβίβαστο, πλην όμως δεν έδωσαν συνέχεια. Η διαβεβαίωση για πλήρη στεγανοποίηση του διαγωνισμού δεν τους εμπόδισε να εκφράσουν τη δεύτερη επιφύλαξη με την καθυστέρηση της υποβολής της εγγυητικής επιστολής του κ. Καλογρίτσα. Είχαν προηγηθεί και οι επιφυλάξεις για τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης, τον δικηγόρο Γιάννη Μαντζουράνη, γνωστό από το σκάνδαλο Κοσκωτά, και νομικό σύμβουλο της Τράπεζας Αττικής, μέτοχος της οποίας είναι ο κ. Καλογρίτσας.
Υπήρχε όμως ακόμη ένας λόγος που ορισμένοι από τους συμμετέχοντες είχαν επιφυλάξεις έναντι του Ιωάννη Βλαδίμηρου Καλογρίτσα, γιου του εργολάβου δημοσίων έργων Χρ. Καλογρίτσα. Δεν ήταν (ο πατέρας) μόνο κουμπάρος δύο κυβερνητικών στελεχών (Χρ. Σπίρτζη και Π. Καμμένου), αλλά τον θεωρούσαν τον άνθρωπο που στήριζε το «σύστημα» ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Καλογρίτσας προσήλθε με διπλάσιο αριθμό συνεργατών του (κυρίως δικηγόρους) στο master control στο ισόγειο του κτιρίου, εκεί όπου άλλοι υποψήφιοι είχαν έναν ή (το πολύ) δύο συνεργάτες.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης προσήλθε με τον αέρα του σίγουρου νικητή, προτού ακόμη αρχίσει η τηλεοπτική δημοπρασία. Φαινόταν αποφασισμένος να διεκδικήσει με κάθε τίμημα μια άδεια. Δεν εξέφρασε κανένα παράπονο, δέχθηκε την κλήρωση που έγινε για τα δωμάτια στα οποία θα παρέμεναν καθώς και τους όρους του διαγωνισμού. Ούτε καν για το μενού δεν έδειξε καμιά προτίμηση: «Φέρτε ό,τι να ‘ναι» είπε και του έφεραν σαλάτα. Ηταν τόσο σίγουρος για τη νίκη που φαίνεται ότι δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία στην πρώτη δημοπρασία, την οποία θα μπορούσε να κερδίσει καταβάλλοντας σχεδόν τα μισά χρήματα απ’ όσα τελικά αναγκάστηκε.
Η πρώτη άδεια
Στην πρώτη δημοπρασία μετείχαν οι πάντες. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είχαν καμία επαφή μεταξύ τους. Ούτε κατά την είσοδό τους ούτε κατά την έξοδό τους. Ακόμη και στην τουαλέτα όταν πήγαιναν τους συνόδευαν αστυνομικοί. Το μέγα ζητούμενο για τους αστυνομικούς ήταν να μην παρεισφρήσει κανένα κινητό. Αυτός ήταν και ο λόγος που κάθε φορά που τους έφερναν φαγητό έψαχναν το ταπεράκι μήπως και κρυβόταν κανένα κινητό κάτω από το μπιφτέκι. «Χιτσκοκική κατάσταση» όπως είχε παρατηρήσει και ο κ. Κιμπουρόπουλος.
Η πρώτη προσφορά έγινε από τον κ. Κιμπουρόπουλο. Προσέφερε 100.000 ευρώ επιπλέον. Σχεδόν αμέσως οι άλλοι προσέφεραν 500.000 ευρώ και έτσι συνεχίστηκε το ποντάρισμα. Αλλά όταν το ποσό ανέβηκε στα 31 εκατ. ευρώ άρχισαν οι αποχωρήσεις. Το ποσό είχε ήδη φτάσει στα 33,6 εκατ. όταν έμειναν δύο διεκδικητές που οι υπόλοιποι δεν ήξεραν ποιοι ήταν. Αλλοι νόμιζαν πως ήταν ο κ. Καλογρίτσας (που όντως ήταν) και άλλοι ο Ιβάν Σαββίδης (που τον λογάριαζαν ως λαγό, για να ανεβάζει το τίμημα) ή ακόμη ο Θ. Κυριακού. Για τον ιδιοκτήτη του Antenna οι πιο πολλοί από τους υποψηφίους νόμιζαν ότι δεν πολυενδιαφερόταν να δώσει μεγάλο ποσό για να αποκτήσει την άδεια. Τελικά ο δεύτερος ήταν ο κ. Κιμπουρόπουλος από τον Σκάι, ο οποίος προχώρησε στην έξυπνη κίνηση: αντί να ποντάρει 500.000 ευρώ, όπως γινόταν ως εκείνη την ώρα, ανέβαινε κάθε φορά κατά 1 εκατ. ευρώ. Το ρολόι έδειχνε 20.50 το βράδυ της Τρίτης και βρισκόμασταν στον 57ο γύρο όταν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έδειξαν ότι κατοχυρώθηκε η πρώτη τηλεοπτική άδεια. Ο κ. Κιμπουρόπουλος δεν ήξερε πώς να εκφράσει τη χαρά του. Δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τον εργοδότη του Γιάννη Αλαφούζο (και να πανηγυρίσουν μαζί), εξετέλεσε την εντολή του που ήταν «να μη φύγεις αν δεν εξασφαλίσεις την άδεια», μόνο που δεν μπορούσε να φύγει από το κτίριο. Ξάπλωσε στο ράντζο του και άρχισε να διαβάζει το βιβλίο «Δίκες των δοσιλόγων 1944-1949» του Δημήτρη Κουσουρή. «Σημαδιακό» όπως έλεγε στους συνεργάτες του.
Τα 80 «χτυπήματα»
Πολύ πιο χρονοβόρα αποδείχθηκε η δεύτερη άδεια. Ο κ. Καλογρίτσας που έχασε την πρώτη άδεια γνώριζε ότι θα έπρεπε να καταβάλει πολύ μεγαλύτερο τίμημα για τη δεύτερη. Οι εναπομείναντες υποψήφιοι ξανακάθισαν μπροστά στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους. Απαιτήθηκαν περίπου 18 ώρες και 80 «χτυπήματα» για να αναδειχθεί (το μεσημέρι της Τρίτης) υπερθεματιστής ο γιος του Χρ. Καλογρίτσα που προσέφερε 52,6 εκατ. ευρώ. Ο Ιωάννης Βλαδίμηρος Καλογρίτσας, χωρίς να αποχωρίζεται τα μαύρα γυαλιά ηλίου, αποσύρθηκε και αυτός ευχαριστημένος. Εμεναν όμως δύο άλλες άδειες και οι έξι εναπομείναντες γνώριζαν ότι θα έπρεπε να παλέψουν με πολύ μεγαλύτερα ποσά για να τις εξασφαλίσουν. Ηδη είχαν συμπληρωθεί δύο ημέρες. Υστερα από 101 χτυπήματα η τρίτη άδεια πέρασε στα χέρια του Θ. Κυριακού, ιδιοκτήτη του Antenna, με μία όμως διαφορά: χρειάστηκε να καταβάλει 23 εκατ. ευρώ περισσότερα από αυτά που δόθηκαν για τη δεύτερη άδεια. Οσοι υπολόγιζαν ότι ο κ. Κυριακού δεν ενδιαφερόταν και τόσο για τις άδειες και ότι δεν επρόκειτο να καταβάλει μεγάλο ποσό διαψεύσθηκαν.
Φτάσαμε ήδη στο μεσημέρι της Πέμπτης. Για την τέταρτη άδεια χρειάστηκαν 15 ώρες και πάνω από 110 χτυπήματα για να την εξασφαλίσει ο κ. Μαρινάκης. Ως εκπρόσωπος της εταιρείας Alter Ego προσέφερε 73,9 εκατ. ευρώ. Μετά την ολοκλήρωση των προσφορών, χαράματα της Παρασκευής, ανακοινώθηκε ότι η κυβέρνηση θα βάλει στο ταμείο 246 εκατ. ευρώ. «Πολύ πιο πάνω απ’ ό,τι περιμέναμε» πανηγύριζε ο Νίκος Παππάς.
Τώρα όμως που ολοκληρώθηκε η διαδικασία, αρχίζουν και τα προβλήματα. Πέρα από τις πιθανές ενστάσεις το ερώτημα είναι τι θα γίνει με τα χρέη των καναλιών που δεν πήραν άδεια. Ηδη για τον Alpha αποκαλύφθηκε ότι είχε ρήτρα 40 εκατ. ευρώ προς τους Γερμανούς του RTL, η οποία λήγει στο τέλος του 2017. Και βέβαια τι θα γίνει με τους εργαζομένους στα κανάλια που δεν εξασφάλισαν άδεια.
Πυρ ομαδόν από την αντιπολίτευση
Νομικά και ηθικά διάτρητος ο διαγωνισμός

Αμφισβητούν πλήρως τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες τα κόμματα της αντιπολίτευσης και θέτουν σοβαρά ζητήματα διαφάνειας, νομιμότητας και αξιοπιστίας, με την παράκαμψη του ΕΣΡ, ως ανεξάρτητης αρχής, ενώ θεωρούν ότι κύριο χαρακτηριστικό της όλης διαδικασίας είναι η αυθαιρεσία που τον καθιστά νομικά και ηθικά διάτρητο.
«Αριστερή διαπλοκή»
Παράλληλα, ο στόχος σχεδόν σύσσωμης της αντιπολίτευσης είναι από εδώ και πέρα, μετά τη δημοπράτηση των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών, να ταυτίσει τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τη διαπλοκή.
Η στρατηγική των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αν και με διαφορετική οπτική, επιχειρηματολογία και στόχευση, είναι να εξουδετερώσουν πλήρως το επιχείρημα περί ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς. Γι’ αυτό και η επιλογή κυρίως της ΝΔ, του ΠαΣοΚ και του Ποταμιού θα είναι να προβάλλεται με ένταση το γεγονός ότι έλαβε άδεια η εταιρεία συμφερόντων της οικογένειας Καλογρίτσα που συνδέεται και με εργολαβίες δημοσίων έργων και έχει κουμπαριά με δύο υπουργούς, τον Χρήστο Σπίρτζη και τον Πάνο Καμμένο.
Ακόμη, η αντιπολίτευση θέλει να εκθέσει στα μάτια της κοινής γνώμης την κυβέρνηση και να ενισχύσει το μήνυμα περί κοινωνικής αναλγησίας, ενώπιον του επερχόμενου «μαύρου» στα κανάλια που δεν έλαβαν άδεια και το οποίο θα οδηγήσει στην ανεργία εκατοντάδες εργαζομένους.
Την ίδια στιγμή θα αναδεικνύεται με ένταση το γεγονός της δημιουργίας ολιγοπωλίου στην ενημέρωση με τον αυθαίρετο αριθμό των τεσσάρων αδειών, αλλά και το στοιχείο ότι σε μια καθημαγμένη αγορά υπήρξε τόσο υψηλό τίμημα. Τα υψηλά ποσά που δόθηκαν ή προσφέρθηκαν για μια άδεια προκαλούν για την αντιπολίτευση πλήθος ερωτημάτων για τον τελικό στόχο των συμμετεχόντων και ειδικά όσων έλαβαν την άδεια.
Κοινή εκτίμηση της αντιπολίτευσης του συνταγματικού τόξου είναι ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει μέσω του νέου καθεστώτος στα ΜΜΕ να ελέγξει την ενημέρωση, αφού ουσιαστικά θα ακρωτηριαστεί η πολυφωνία. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο «μαύρο» που θα πέσει στα κανάλια που δεν πήραν άδεια και θεωρούν ότι αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί στην πολεμική κατά της κυβέρνησης με προβολή του θέματος σε κάθε επίπεδο στο διεθνές πολιτικό, οικονομικό και νομικό κατεστημένο.
Από εκεί και πέρα, κάθε κόμμα της αντιπολίτευσης έχει το δικό του πλαίσιο προτάσεων, όπου κεντρική θέση όμως έχει το ΕΣΡ. Η ΝΔ θα εμμείνει στον ρόλο που μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει η ανεξάρτητη αρχή, αλλά και να αξιοποιηθεί το ψηφιακό φάσμα, χωρίς προκαθορισμένο αριθμό καναλιών, ενώ δεν αναγνωρίζει τον νόμο Παππά και μιλάει για νέα διαδικασία με ενιαίο τίμημα.
ΠαΣοΚ: «Πύρρειος νίκη»
Το ΠαΣοΚ, πέρα από το θέμα της απόλυσης των εργαζομένων που θέτει, προβλέπει εξελίξεις με την επισήμανση ότι «η επικράτηση του κουμπάρου υπουργού Υποδομών έναντι του επίσης κουμπάρου υπουργού Αμυνας θα αποδειχθεί πύρρειος νίκη».
Το Ποτάμι μιλάει για τηλεοπτική λοταρία, εμμένει στην παραβίαση της συνταγματικής τάξης και θα αναδεικνύει, πέρα από το θεσμικό ζήτημα, την οικονομική απώλεια, αφού κατά το ίδιο ο διαγωνισμός απέδωσε τελικά 246 εκατ. ευρώ για άδειες 10ετίας συνολικού διαφημιστικού τζίρου άνω των 2 δισ. ευρώ.
Από την άλλη πλευρά το ΚΚΕ θεωρεί ότι η κυβέρνηση επέλεξε τον «επικοινωνιακό αντιπερισπασμό» για να κρυφτεί η λαϊκή αγανάκτηση από την πολιτική της και βλέπει ότι το Μαξίμου επιδιώκει να διαμορφώσει φιλικό περιβάλλον για την κυβέρνηση. Ακόμη και ο φιλικός για τον κ. Τσίπρα εσχάτως πρόεδρος της ΕΚ Βασίλης Λεβέντης διαφωνεί με τον σχεδιασμό της κυβέρνησης.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ