Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μεταξύ των τριών πολιτικών που θα έχουν ουσιαστική επιρροή στις εξελίξεις στις χώρες τους αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Politico Europe, το οποίο σε νέο δημοσίευμά του αναφέρεται εκτενώς στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.

Σε άρθρο του ο Dalibor Rohac επισημαίνει πως κανείς «δεν πρέπει να υποτιμήσει την επιρροή που μπορεί να έχουν νέοι και φιλόδοξοι πολιτικοί στην Ευρώπη», τονίζοντας πως «καθώς η Ευρώπη αργά, αλλά σταθερά, ξεμένει από επιλογές, η τάση θα είναι προς μια αναγέννηση μεταρρυθμιστικής σκέψης και ηγεσίας».

Αυτό συμβαίνει, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, στην περίπτωση του Ματέο Ρέντζι στην Ιταλία και του Εμανουέλ Μακρόν στην Γαλλία, ο οποίος θα είναι και ένας από τους βασικούς διεκδικητές της προεδρίας της χώρας, αλλά και του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ελλάδα.

«Η απόσταση μεταξύ υποστηρικτών και μη των μνημονίων ήταν πλασματική. Το πραγματικό πρόβλημα ήταν ότι ως χώρα είχαμε χρεοκοπήσει.»

Ο αρθρογράφος αναφέρεται σε ομιλία του προέδρου της ΝΔ κατά τη διάρκεια της οποίας ο κ. Μητσοτάκης είχε τονίσει πως η απόσταση μεταξύ υποστηρικτών και μη των μνημονίων ήταν πλασματική και πως το πραγματικό πρόβλημα ήταν ότι ως χώρα είχαμε χρεοκοπήσει, κάτι που αποτελεί για τον ίδιο λογική συνέχεια μιας συνολικής μεταρρυθμιστικής ατζέντας και πεποίθησης που διακατέχει τον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Παρά το γεγονός ότι οι μεταρρυθμίσεις του κ. Μητσοτάκη στη δημόσια διοίκηση που ξεκίνησε ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και οι οποίες συνέβαλαν στο να αντιληφθούν οι πιστωτές της Ελλάδας ότι εκτός από τους ποσοτικούς στόχους υπάρχουν και οι αναγκαίες για τους πολίτες ποιοτικές αλλαγές απορρίφτηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μόλις αυτή ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας τον Ιανουάριο του 2015, ο αρθρογράφος τονίζει ότι ο κ. Μητσοτάκης πραγματικά προσπάθησε να αντιμετωπίσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στα προνόμια της δημόσιας διοίκησης και των υπηρεσιών που πράγματι προσφέρουν στους Έλληνες πολίτες.

Ωστόσο, σύμφωνα με το Politico, το παράδειγμα του κ. Μητσοτάκη και των άλλων μεταρρυθμιστών στην Ευρώπη μικρή σημασία έχει, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, αν δεν υπάρξει απαίτηση της κοινωνίας για λογικές προαναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις.