Η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει αισιόδοξο κλίμα για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με εταίρους και δανειστές στις επόμενες ημέρες. Τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί κινούνται στο πνεύμα των αναστάσιμων ημερών, μεταδίδοντας ότι «φθάνουμε στο τέλος», ότι «τα βάσανα τελειώνουν» και ότι επίκειται η πολυπόθητη έξοδος από τη μακρόχρονη κρίση.

Ωστόσο, πολλοί εγείρουν σοβαρές αμφιβολίες, καθώς γνωρίζουν ότι για να υπάρξει ευτυχής κατάληξη στις διαπραγματεύσεις θα πρέπει η κυβέρνηση να αποδεχτεί πέραν των μέτρων και μια αξιόπιστη εκδοχή του προληπτικού μηχανισμού αυτόματης διόρθωσης των δημοσίων οικονομικών στην περίπτωση που διαπιστωθούν αποκλίσεις από το πρόγραμμα σταθεροποίησης. Μέχρι τώρα δεν υπάρχει συμφωνία στο σκέλος των προληπτικών μέτρων.
Όπως σημειώνουν πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις, παρά την καλή διάθεση που λόγω των γενικότερων πολιτικών συνθηκών διατηρούν αρκετές κυβερνήσεις, η καχυποψία περισσεύει μεταξύ των περισσότερων εταίρων.
Η προηγούμενη εμπειρία κυρίως των κεντροευρωπαϊκών κυβερνήσεων με τον κ.Τσίπρα δεν είναι η καλύτερη. Για να μην αναφερθούμε στους ιθύνοντες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οι οποίοι παραμένουν εχθρικοί, ιδιαιτέρως μετά την αξιοποίηση του περιεχομένου των υποκλοπών από τα κυβερνητικά στελέχη, του Πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα αντιμετωπίζεται ιδιαιτέρως από τους κεντροευρωπαίους εταίρους όπως η κυβέρνηση Σαμαρά μετά το καλοκαίρι του 2014.
Κοινή ήταν τότε η πεποίθηση ότι ο κ.Σαμαράς από τη στιγμή που επέλεξε την πολιτική διαπραγμάτευση κι άρχισε να σκέπτεται διπλά και τριπλά το πολιτικό κόστος εγκαταλείφθηκε και οι ευρωπαίοι άρχισαν να συνομιλούν με τον κ.Τσίπρα, κρίνοντας ότι έπρεπε να διαπραγματευτούν με τον επερχόμενο και όχι με τον απερχόμενο πρωθυπουργό.
Παρεμπιπτόντως και τότε, όπως και τώρα, οι εκπρόσωποι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ήταν εκείνοι που τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του κ.Σαμαρά.
Ορισμένοι λοιπόν θεωρούν ότι ο κ.Τσίπρας βρίσκεται σε αντίστοιχη θέση. Εξαντλώντας τα χρονικά περιθώρια της πολιτικής διαπραγμάτευσης απώλεσε τα όποια αποθέματα αξιοπιστίας είχε συγκεντρώσει και πλέον οι κεντροευρωπαίοι εταίροι τον έχουν «ξεγράψει», όπως ακριβώς είχαν κάνει με τον κ.Σαμαρά στο δεύτερο εξάμηνο του 2014.
Στις Βρυξέλλες και αλλού μεταδίδουν ξεκάθαρα πια ότι πλέον η ελληνική πολιτική διαθέτει αξιόπιστη εναλλακτική λύση, αναφερόμενοι προφανώς στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Δεν είναι τυχαίο σχετικό δημοσίευμα του πανευρωπαϊκού ισοτόπου Politico που εμφανίζει τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας ως ελπιδοφόρο ευρωπαίο πολιτικό που μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στα ελληνικά πράγματα.
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν δικαιολογείται υπέρμετρη αισιοδοξία για τις διαπραγματεύσεις, χωρίς η κυβέρνηση να κάνει σοβαρές υποχωρήσεις και να νομοθετήσει με ακρίβεια και χωρίς αναιρέσεις τον αυτόματο μηχανισμό προληπτικών μέτρων.
Ήδη το Ρόιτερς μετέδωσε απαισιόδοξες εκτιμήσεις κοινοτικών αξιωματούχων, οι οποίοι προετοιμάζουν τους πάντες για επιμήκυνση των διαπραγματεύσεων, με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα διαθέτει ταμιακά διαθέσιμα ικανά να την κρατήσουν ζωντανή μέχρι το τέλος Ιουλίου.
Η ελληνική κυβέρνηση, πάντως, στο βαθμό που έχει αποφασίσει να κλείσει τη διαπραγμάτευση, θα μπορέσει να κερδίσει το στοίχημα της αξιολόγησης.
Αρκεί, όπως χαρακτηριστικά λένε όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις διαπραγματεύσεις, η ελληνική πρόταση για αυτόματες οριζόντιες περικοπές στις δαπάνες όλων των υπουργείων, τρεις μήνες μετά την επισημοποίηση των όποιων αποκλίσεων, να είναι σαφής και καθαρή, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις.
Αν είναι δομημένη χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς να δίδεται το δικαίωμα στον υπουργό Οικονομικών να αναζητεί ισοδύναμα, θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή και βάση για ενδεχόμενη συμφωνία.
Είναι θέμα της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού προσωπικά να μετακινηθεί και να δηλώσει ευθέως ότι οι περικοπές στην περίπτωση αποκλίσεων θα είναι οριζόντιες, αυτόματες, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς ατέρμονες αναζητήσεις βασανιστικών ισοδύναμων.
Υπό αυτούς τους όρους,πιθανώς να αποφύγει την αυστηρή ποσοτικοποιημένη λίστα προληπτικών μέτρων, που θα τον φέρει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση απέναντι στους βουλευτές του, οι οποίοι πιέζονται αφόρητα στις εκλογικές του περιφέρειες και ζουν τα συνήθη ψυχοδράματα όσων τα τελευταία χρόνια μετακινήθηκαν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης σε εκείνα της συμπολίτευσης.
Οι ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης πάντως δίδουν πιθανότητες 80% ο κ.Τσίπρας να κάνει όσα χρειάζονται για να κλείσει η αξιολόγηση, παρά να διακινδυνεύσει στην παρούσα φάση να έχει την τύχη του κ.Σαμαρά.
Διατηρούν ωστόσο κάποιες αμφιβολίες μήπως ο Πρωθυπουργός επιχειρήσει μπρος στο αδιέξοδο ένα από τα συνήθη καταστροφικά άλματα πολιτικής και λογικής, που διακρίνουν την πολιτική του καριέρα.
Οι επόμενες μέρες, έτσι ή αλλιώς, αναμένονται,αν μη τι άλλο, ενδιαφέρουσες…