Πολλά μας συνέβησαν είναι αλήθεια τα τελευταία έξη χρόνια.

Μύθοι κατέπεσαν, νέοι καλλιεργήθηκαν για να καταπέσουν κι αυτοί με τη σειρά τους, ο κόσμος υπέστη ρωγμές και η Ελλάδα ως ασθενής κρίκος ρήμαξε στην κυριολεξία.
Και μαζί της υποχώρησαν δυνάμεις κι εξουσίες.
Ηγετικές προσωπικότητες κάηκαν στη φωτιά της κρίσης, κόμματα δοξασμένα απομειώθηκαν, οι πολίτες εντέλει υπέστησαν τα περισσότερα.
Ωστόσο, στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης που μετεξελίχθηκε σε κοινωνική και εθνική, αλλά και πριν απ’ αυτήν, υπήρξαν πρόσωπα και θεσμοί της Δημοκρατίας,που παρ’ ότι συκοφαντήθηκαν και πολλές φορές λοιδωρήθηκαν ή έγιναν αντικείμενο επιθέσεων, εγκαίρως προειδοποίησαν, αποκάλυψαν και περιέγραψαν τόσο τις συνθήκες, όσο και τις συνέπειες των επερχόμενων δεινών.
Ο Τύπος για παράδειγμα, ιδιαιτέρως οι εφημερίδες, ημερήσιες και κυριακάτικες, οι αποκαλούμενες με επικριτική και καταδικαστική διάθεση «συστημικές» ήταν αυτές που περιέγραψαν με ακρίβεια τα επερχόμενα κι αυτές που σε διάφορες φάσεις συγκρούστηκαν με κυβερνήτες, κόμματα, συνδικάτα και με αυτό ακόμη το αναγνωστικό τους κοινό στην προσπάθειά τους να ενημερώσουν σφαιρικά και να καταδείξουν ότι η κρίση δεν είναι απλή στη διαχείρισή της και να βεβαιώσουν τους πάντες ότι χωρίς κόπους και θυσίες δεν θα βγούμε απ’ αυτήν.
Κυρίως ήταν οι εφημερίδες που συγκρούστηκαν με το καθοδηγούν πνεύμα λαϊκισμού που επικράτησε και σάρωσε τα πάντα στο διάβα του.
Ιδιαιτέρως πριν από τις διπλές εκλογές του 2012, αλλά και πρόσφατα, ήταν οι εφημερίδες που παρουσίασαν τους κινδύνους, το πλήθος των αβεβαιοτήτων και προέβαλαν ευθέως την αδυναμία κατανόησης των συνθηκών από σημαντική μερίδα των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Η περιγραφή των συνεπειών υιοθέτησης ανορθολογικών αντιλήψεων από συγκεκριμένα κόμματα αντιμετωπίσθηκε από ένα πλήθος προπαγανδιστών ως δήθεν επιχείρηση καλλιέργειας φόβου και αποδόθηκε ως η απόλυτη συνωμοσία των «διαπλεκόμενων» Μέσων με τα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία παρεμπιπτόντως είχαν μετατοπισθεί και είχαν συνταχθεί με τις δυνάμεις της δραχμής.
Το τελευταίο εξάμηνο μάλιστα της νέας εξουσίας ήταν οι εφημερίδες αυτές που χωρίς διακοπή, πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου και μετά από αυτές, προειδοποιούσαν τον Πρωθυπουργό, την κυβέρνηση, τους υπουργούς, τα στελέχη, αλλά και τους πολίτες για τις δραματικές συνέπειες της ασχεδίαστης, μακράς και εν πολλοίς άφρονος διαπραγμάτευσης.
Ήταν οι δημοσιογράφοι των εφημερίδων κυρίως, οι οποίοι, αν και καθυβριζόμενοι από τους πολλούς πρόθυμους και ανόητους προπαγανδιστές, προτίμησαν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και να πουν τα πράγματα όπως ακριβώς ήταν και όχι όπως τα φαντάζονταν τα κομματικά ενεργούμενα.
Τελευταία μάλιστα ήταν οι εφημερίδες εκείνες που δεν έκρυψαν, αλλά αντιθέτως προέβαλαν την ανησυχία τους για τις συνέπειες του δημοψηφίσματος και για την δυσμενέστατη εξέλιξη των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, ερχόμενες σε σύγκρουση ακόμη και με το κοινό τους.
Το προηγούμενο διάστημα μάλιστα, οι λοιδωρούμενες, από τον κ. Φίλη και άλλους που διακρίνονται τελευταίως στην πολλαπλή κυβίστηση, εφημερίδες, ανέδειξαν την προβληματικότητα του αναχωρητή της Αίγινας πρώην υπουργού Οικονομικών, οι δημοσιογράφοι των εφημερίδων κυρίως φανέρωσαν τον plan B του κ. Βαρουφάκη, το «ριφιφί» του κ. Λαφαζάνη στην Τράπεζα της Ελλάδος, οι εφημερίδες αποκάλυψαν τα σχέδια συντριβής της χώρας που ετοίμαζαν εν κρυπτώ παράφρονες και ιδεοληπτικοί της πολιτικής, οι οποίοι, όπως απεδείχθη, δεν είχαν κατανοήσει ότι ο κόσμος έχει αλλάξει, ότι η Ρωσία του Πούτιν είναι μια ακραία οικονομικά νεοφιλελεύθερη χώρα και ουδεμία σχέση με τη πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, ότι η Κίνα έχει θριαμβεύσει οικονομικά επειδή φροντίζει πάνω από όλα τα συμφέροντά της και ότι η Τεχεράνη, στην οποία προσέβλεπαν, έχτιζε το μεγαλύτερο deal των τελευταίων 40 χρόνων με τη Δύση και δεν επρόκειτο να θυσιάσει ούτε ένα δολάριο για την Αθήνα.
Ήταν λοιπόν οι εφημερίδες εκείνες που σε αντίξοες συνθήκες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές, κατέδειξαν το αληθές και ανέδειξαν πραγματικά το εθνικό συμφέρον.
Όσοι παρακολουθούν την ενημέρωση στη χώρα αντιλαμβάνονται ότι οι εφημερίδες ανέδειξαν το ελληνικό πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις.
Πρωταγωνίστησαν και πρωταγωνιστούν στην ενημέρωση του ελληνικού λαού, τις αποκαλύψεις των εφημερίδων ακολουθούν η Τηλεόραση και το ραδιόφωνο – μια περιήγηση στα δελτία ειδήσεων θα πείσει τον καθένα – απ’ αυτές αντλούν περιεχόμενο τα νέα ηλεκτρονικά μέσα, απ’ αυτές ορίζονται και τα social media.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ιδιαιτέρως τούτο το σκοτεινό και δύσκολο καλοκαίρι, κατεγράφη ο θρίαμβος των εφημερίδων!

Και θα συνεχίσει επειδή απλούστατα γράφονται και ορίζονται από ελεύθερους κι ανεξάρτητους επαγγελματίες, από υπερασπιστές της ελευθεροτυπίας και της ελευθερογνωμίας.