Η κοινωνία πήρε το «Ναι» στα χέρια της

Σε συνθήκες ακραίας πόλωσης διεξάγεται η μάχη του «Ναι» στο δημοψήφισμα. Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας δύο ημέρες πριν από το δημοψήφισμα και η δήλωση του Πάνου Καμμένου ότι οι ένοπλες δυνάμεις διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας, το διαφημιστικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο κατηγορεί τους Ευρωπαίους και τους οπαδούς του «Ναι» ότι θέλουν την κατάλυση της δημοκρατίας, οι μάχες που δόθηκαν σε συλλόγους και επιμελητήρια υπό συνθήκες κατάληψης, ακόμη και απειλών κατά της ζωής από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΕΔΕ, ΤΕΕ, ΔΣΑ) προκειμένου να μη ληφθούν αποφάσεις υπέρ της Ευρώπης, έχουν ενεργοποιήσει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά εκατοντάδων πολιτών. Ο πόλεμος όμως είναι ασύμμετρος. Η καμπάνια του «Οχι» γίνεται από την κυβέρνηση με την αξιοποίηση του κρατικού μηχανισμού. Η καμπάνια του «Ναι» οργανώνεται κυρίως από πολίτες που είναι ενεργοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και είναι τόσο πολύχρωμη στις απόψεις της όσο και η Ευρώπη.

Για την υποστήριξη του «Ναι» έχει δημιουργηθεί μια εθνική επιτροπή στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι κομμάτων (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣοΚ), ομοσπονδιών, επιμελητηρίων, φορέων, σωματείων. Εχουν φτιαχτεί επίσης και δύο πλατφόρμες στο Διαδίκτυο: «YesEurope.gr», facebook.com/europe.gr και «Ναι στην Ελλάδα». Στην πρώτη συμμετέχει κυρίως η Κεντροαριστερά, η οποία εκφράζεται και στο #kaliteramazi, και στη δεύτερη η Κεντροδεξιά. Τα μηνύματα που ανεβαίνουν περιέχουν έντονη κριτική αλλά όχι λογική διχασμού, εκφράζουν όμως αγωνία για το μέλλον. «Ναι, γιατί ανήκουμε στην Ευρώπη. Γιατί δεν θέλουμε το άγνωστο που μας προτείνουν». «Γιατί θέλω να κοιτάζω το παιδί μου στα μάτια», «Ναι, γιατί το μέλλον της χώρας διασφαλίζεται από τη συμμετοχή στην ΕΕ», «Ευρώπη σημαίνει ελευθερία, δημοκρατία, κράτος δικαίου και πρόοδος», «Γιατί πίστεψα την κυβέρνηση όταν μου έλεγε «μην ανησυχείτε, ούτε μία στο εκατομμύριο να μην συμφωνήσουμε» «δεν θα έχουμε capital controls». «Γιατί όλοι οι Δημοκράτες, ΧΑ, Λεπέν, Νάιτζελ Φάρατζ τάσσονται με το Οχι». «Γιατί δεν είμαστε ικανοί ούτε για να γυρίσουμε στη δραχμή!». Τα μηνύματα, τις πρώτες 48 ώρες λειτουργίας των ιστότοπων έφτασαν σε περισσότερους από 500.000 αποδέκτες.

«Το «Ναι»» επισημαίνει ο Σταύρος Θεοδωράκης «σημαίνει «Ναι» σε μια συμφωνία με την Ευρώπη, δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε το κείμενο της 25ης Ιουνίου ή ότι αθωώνουμε την Ευρώπη για τις αντιπαραγωγικές πολιτικές λιτότητας. Ομως αυτή τη στιγμή επιλέγουμε το χρήσιμο, να είμαστε στην ΕΕ. Ποιοι θα είναι οι σύμμαχοί μας την επόμενη ημέρα; Ο Μαδούρο και η Λε Πεν;». Ο επικεφαλής του Ποταμιού προτείνει ένα μέτωπο ενότητας με τη συμμετοχή και των ευρωπαϊστών του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θα αποτρέψει τις εκλογές –«η χώρα χρειάζεται ηρεμία, όχι νικητές και ηττημένους» – λέει και θα βοηθήσει τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας από αυτή τη Βουλή. «Η πρωτοβουλία ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα. Αν από την άλλη θέλει να κινηθεί ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών, θα βρεθούν άνθρωποι που είναι αποδεκτοί από τον ελληνικό λαό» παρατηρεί.

Η Φώφη Γεννηματά έκανε έκκληση πατριωτικού καθήκοντος στην παράταξη να στηρίξει την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη εξηγώντας σε όσους, κυρίως παλαιούς ψηφοφόρους του ΠαΣοΚ, που σκέπτονται να ψηφίσουν «Οχι» με το σκεπτικό ότι δεν έχουν τίποτε να χάσουν, ότι αφενός θα χάσουν πολλά και αφετέρου ότι το «Ναι» δεν είναι «Ναι» στους δανειστές αλλά σε μια νέα οριστική συμφωνία της Ελλάδας με την Ευρώπη. Η πρόεδρος του ΠαΣοΚ κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό ότι δυνάμωσε πολιτικά και κυβέρνησε με τα ψέματα και ότι τώρα βουλιάζει μέσα στα ίδια ψέματα, ταπεινώνει τον λαό και αντί να παραιτηθεί, διχάζει τη χώρα για να μη διχάσει τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώνοντας τη φωνή του με τους ΑΝΕΛ και τη Χρυσή Αυγή.

Δηλώσεις υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρώπη έκαναν και οι Γ. Παπανδρέου και ο νέος πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θαν. Θεοχαρόπουλος, ενώ ο Φ. Κουβέλης δήλωσε ότι αν ήταν στη Βουλή θα ψήφιζε «Οχι».

Υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα τάχθηκαν οι πρώην πρωθυπουργοί Κ. Μητσοτάκης, Κ. Σημίτης και Κ. Καραμανλής, ο οποίος έκανε τηλεοπτική δήλωση έπειτα από έξι χρόνια σιωπής. Επίσης η πρώην επίτροπος Μαρία Δαμανάκη, ο Γ. Σουφλιάς, η Βάσω Παπανδρέου, η Αννα Διαμαντοπούλου, η Μαρριέτα Γιαννάκου.

Αγωνιώδεις παρεμβάσεις έκανε και ο Ευ. Βενιζέλος επιχειρώντας να εξηγήσει σε ποια θέση βρίσκεται η χώρα εξαιτίας της «ανεύθυνης και τυχοδιωκτικής πολιτικής» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και γιατί χρειάζεται η εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης.

Στο φιλοευρωπαϊκό μπλοκ συμπαρατάχθηκε η πλειονότητα της Αυτοδιοίκησης, με τους δημάρχους Αθηναίων Γ. Καμίνη και Θεσσαλονίκης Ι. Μπουτάρη να έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, εκατοντάδες πανεπιστημιακοί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ σε κείμενό της με τίτλο «Ελλάδα και Ευρώπη» τόνισε ότι «τα παιδιά μας δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ, αν δεν πρυτανεύσει στις αποφάσεις μας το εθνικό συμφέρον» και συγκέντρωσε σαράντα υπογραφές μεταξύ των οποίων των: Ν. Αλιβιζάτου, Θ. Βαλτινού, Θ. Βερέμη, Νίκης Γουλανδρή, Αγγ. Δεληβοριά, Νικ. Διαμαντούρου, Απ. Δοξιάδη, Αρ. Δοξιάδη, Αλκης Ζέη, Π. Ιωακειμίδη, Π. Καψή, Χαράς Κιοσσέ, Γ. Κουρουπού, Π. Μάρκαρη, Νανάς Μούσχουρη, Γ. Μπαμπινιώτη, Δ. Νανόπουλου, Γ. Παγουλάτου, Στ. Ράμφου, Κ. Σβολόπουλου, Π. Τέτση, Μ. Τιβέριου, Κ. Τσόκλη, Λ. Τσούκαλη, Αλ. Φασιανού κ.ά.

Ο Μαρκ Μαζάουερ, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, έγραψε στους «New York Times»:

«Χάρη σε αυτό το απερίσκεπτο δημοψήφισμα η Ελλάδα αντιμετωπίζει μεγάλη αναταραχή που θα δοκιμάσει τους δημοκρατικούς θεσμούς που θεσπίστηκαν το 1974. Η λογική μπορεί ακόμη να υπερισχύσει, και μια ψήφος στο «Ναι» την Κυριακή ίσως, τελικά, να οδηγήσει στη δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας που έλειψε από τη χώρα από τότε που ξεκίνησε η κρίση».

Ιδιαίτερη φόρτιση είχε η παρέμβαση του Πύρρου Δήμα, που δήλωσε ότι δεν θέλει διχόνοια, ότι έχει τρομοκρατηθεί «με το μπούλινγκ που δεχόμαστε όσοι λέμε τη γνώμη μας». «Δεν θέλω να ζήσουν τα παιδιά μου στην Ελλάδα όσα πέρασα εγώ στην Αλβανία» είπε.