Η κυβέρνηση και η διαπραγματευτική της τακτική φθάνει πλέον στο απόλυτο όριο. Εχοντας αποστείλει τις προτάσεις του ήδη από το βράδυ της Δευτέρας στους δανειστές, ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε έναν τελευταίο ελιγμό πριν την κρίσιμη απόφαση. Αυτό που επιδιώκεται είναι να διαφυλάξει κάποιες από τις κόκκινες γραμμές του κόμματός του, κάνοντας παράλληλα υποχωρήσεις για τις οποίες απαιτήθηκε πολύς χρόνος, χωρίς η κυβέρνηση να έχει αποκομίσει προφανή κέρδη από την διαδικασία που επελέγη.

Τα σημεία τριβής στην κρίσιμη φάση των διαπραγματεύσεων είναι σύμφωνα με πληροφορίες τα εξής:

Οι δανειστές επιμένουν στην λήψη μέτρων συνολικού ύψους 3,5 δισ. ευρώ, ενώ η ελληνική κυβέρνηση φέρεται διατειεμένη να υποχωρήσει έως το ύψος των 2 δισ.

Μεγάλο «αγκάθι» παραμένει ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, όπου οι απαιτήσεις της τρόικας είναι υψηλότερες του 1,5%. Ως προς τον στόχο του 2015 φαίνεται ότι υπάρχει σύγκλιση.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η συμφωνία εφόσον ολοκληρωθεί θα περιλαμβάνει συγκεκριμένη δέσμευση για παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και το ζήτημα του χρέους το προσεχές φθινόπωρο.

Οι δανειστές επιμένουν επίσης στην επιβολή δύο συντελεστών ΦΠΑ και όχι τριών, με έναν δηλαδή χαμηλότερο για τα είδη πρώτης ανάγκης και τα φάρμακα.

Υπό αυτές τις συνθήκες και ενώ οι υποχωρήσεις στο θέμα του ΦΠΑ μπορούν να θεωρούνται δεδομένες (δύο συντελεστές 11% και 22% ή 23%, συν ένας χαμηλός για τρόφιμα πρώτης ανάγκης και φάρμακα), ασαφή και άγνωστα παραμένουν άλλα μέτρα άμεσης εφαρμογής για την κάλυψη του στόχου του ελλείμματος και του χρηματοδοτικού κενού.
Παράλληλα, πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση έχει στείλει ένα σήμα στους δανειστές, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ακόμη και άλλα μέτρα όπως η ρήτρα του μηδενικού ελλείμματος είναι υπό συζήτηση, τουλάχιστον για το τρέχον έτος, με μετάθεση της ακύρωσής της στο μέλλον, κατά τα πρότυπα της αύξησης του κατώτατου μισθού.
Από το σημείο αυτό κι έπειτα, η κρισιμότητα της περιόδου εντοπίζεται στα εξής:
– αφενός, να μην γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις της κυβέρνησης ως βάση για πλήρη απεμπλοκή της διαδικασίας, καθώς η μείζων εκκρεμότητα παραμένει και αφορά την υλποίηση των μέτρων, την εμπιστοσύνη των δανειστών προς την κυβέρνηση και το βασικότερο, να «βγαίνει ο λογαριασμός», κάτι που αποτελεί βασική και εκ των ων ουκ άνευ προϋποθεση για την κάλυψη της παραμέτρου της βραχυπρόθεσμης βιωσιμότητας του χρέους – τον απαράβατο όρο για την συνέχιση της χρηματοδότησης από το ΔΝΤ.
-αφετέρου, στο ενδεχόμενο, ό,τι συμφωνηθεί με την τρόικα να προσκρούσει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς μεγάλη μερίδα βουλευτών αντιδρά ήδη ακόμη και σε όσα η κυβέρνηση φέρεται να υποστηρίζει ως στοιχεία της συμφωνίας, τα οποία βρίσκονται εντός των «κόκκινων γραμμών». Χαρακτηριστικό είναι ότι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κατά την χθεσινή περί διαγραμμάτων ενημέρωση όσων μετέχουν στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων από τον Ι. Βαρουφάκη, αναρωτήθηκε αν «ήταν π….ριές όσα λέγαμε προεκλογικά».
Τα μυστικά και τα λεπτά σημεία της τελευταίας αυτής φάσης της διαδικασίας εντοπίζονται σύμφωνα με πληροφορίες, στο αν το τελικό κείμενο θα περιλαμβάνει κάποια αναφορά στο ζήτημα του χρέους.
Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι ακόμη κι αν κάτι τέτοιο συμβεί, θα έχει επώδυνα προαπαιτούμενα και σε κάθε περίπτωση θα παραπέμπει το ζήτημα στο μέλλον και εφόσον όλες οι προϋποθέσεις (μέτρα, εφαρμοστικοί νόμοι κλπ.) έχουν εκπληρωθεί.
Εκτιμάται ότι ένα τέτοιο στοιχείο, εφόσον υπάρξει, θα είναι το σημείο της συμφωνίας το οποίο ο κ. Τσίπρας θα μπορεί να μεταχειριστεί ως καταλυτικό επιχείρημα για το εσωτερικό, προς διαχείριση και αντιμετώωπιση αντιδράσεων.
Σε διαφορετική περίπτωση, η κυβέρνηση φαίνεται πως πλέον δεν κρύβει την σκέψη του κεντρικού της επιτελείου: το ενδεχόμενο των εκλογών, κάτι που πάντως θα φανερώνει ότι η διαδικασία θα έχει φθάσει σε ένα δραματικό αδιέξοδο και οι συνθήκες υπό τις οποίες θα στηθούν κάλπες πιθανώς να μην είναι ελεγχόμενες.