Ύστερα από πέντε χρόνια λιτότητας, οι Έλληνες ατενίζουν ακόμη μια φορά την άβυσσο. Η ελπίδα που έφερε την Αριστερά στην εξουσία έχει καταρρεύσει στα βράχια της αβεβαιότητας. Περισσότερο από ποτέ, η Ελλάδα μοιάζει να οδεύει προς την έξοδο από το ευρώ, γράφει η Έλενα Σμιθ, ανταποκρίτρια του «Guardian» στην Αθήνα, σε άρθρο της με τίτλο «100 μέρες μοναξιάς: ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει ενώ οι Έλληνες ατενίζουν και πάλι την άβυσσο».
Ύστερα από τρεις μήνες άκαρπων διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές, τα δημόσια οικονομικά δεν ήταν ποτέ σε χειρότερη κατάσταση. Η πραγματική οικονομία έχει παγώσει. Η ανησυχία αν η κυβέρνηση θα μπορέσει να πληρώσει 1 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ ως τις 12 Μαΐου προστέθηκε στις υπόλοιπες.
Ενδείξεις πανικού αποτελούν τα εξής: το αίτημα της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει τα ταμιακά διαθέσιμα δημόσιων οργανισμών για να πληρώσει λογαριασμούς, το κόστος δανεισμού της Ελλάδας που έχει εκτιναχθεί στα ύψη λόγω της αφερεγγυότητας της χώρας, οι καταθέτες που κρύβουν τα χρήματά τους στα σπίτια τους και οι όλο και περισσότεροι γονείς που ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να μετακομίσουν στο εξωτερικό.
Ωστόσο οι Έλληνες διατηρούν την ελπίδα και αυτό γίνεται εμφανές από το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πρώτος στις δημοσκοπήσεις _ την περασμένη εβδομάδα ήταν 14,8 μονάδες μπροστά από τη ΝΔ. Η υποστήριξη προς τον Γιάνη Βαρουφάκη είναι επίσης υψηλή.
Παράλληλα υπάρχει και μεγάλος θυμός για τα δεινά που έφερε η λιτότητα. Αντί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους της, το φάρμακο που έδωσαν οι διεθνείς πιστωτές επιδείνωσε την παρακμή της χώρας. Η ανεργία υποτίθεται είχε πλαφονάρει στο 15% το 2012. Σήμερα είναι σχεδόν διπλάσια ενώ ανάμεσα στους νέους ξεπερνά το 50%.
Ο χαρισματικός Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αντιμετωπίζει αυξανόμενη ανυπομονησία στο εξωτερικό, αλλά στο εσωτερικό επωφελείται από την δυσαρέσκεια την οποία έχουν πυροδοτήσει οι πολιτικές που δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα τα προηγούμενα χρόνια. Με κάθε μέρα που περνά, η κατάσταση επιδεινώνεται.
Ο Τσίπρας, που έχει καταφέρει να διατηρήσει την αποδοχή προς το πρόσωπό τους κοντά στο 70%, είναι αντιμέτωπος με επιλογές που έχουν εκρηκτικό αποτέλεσμα. Πρέπει να αποφασίσει αν θα εξευμενίσει τους ξένους ηγέτες συμφωνώντας με τους όρους ενός ακόμη προγράμματος διάσωσης και αν θα ξεφορτωθεί τους σκληροπυρηνικούς του κόμματός του.
Οι αναλυτές δεν έχουν αμφιβολία ότι η επιλογή θα είναι καθοριστική τόσο για τον ηγέτη του ευρωπαϊκού κινήματος κατά της λιτότητας όσο και για την τύχη της ίδιας της Ελλάδας. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, οι Έλληνες προτρέπουν την κυβέρνηση να συμβιβαστεί.
Οι γραμμές της μάχης χαράσσονται _ εντός και εκτός Ελλάδας. Και ενώ ο χρόνος τελειώνει, δεν υπάρχουν εγγυήσεις, καταλήγει ο «Guardian».
