Ο Πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας είναι πλέον τακτικός συνομιλητής της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ και όπως επιβεβαιώνεται από τις πλέον επίσημες κυβερνητικές πηγές, η συχνή αυτή επικοινωνία θα συνεχιστεί προκειμένου να υπάρξει ευτυχής κατάληξη στην διαπραγμάτευση.
Τη στιγμή όμως που το Μέγαρο Μαξίμου προβαίνει σε μία εσωτερική αναδόμηση, με ανάθεση του συντονισμού της ομάδας διαπραγμάτευσης στον Ευκλ. Τσκαλώτο και την ενεργοποίηση μίας ομάδας υποστήριξης των τεχνικών της κλιμακίων υπό τον γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Σπ. Σαγιά, στο εσωκομματικό σκηνικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι η κινητικότητα είναι έντονη.
Παρά τις κινήσεις της κυβέρνησης, η οποία επί της ουσίας βάζοντας «πάγο» στον Ι. Βαρουφάκη στέλνει ένα μήνυμα προς τους δανειστές ότι εργάζεται στην κατεύθυνση της επίτευξης συμφωνίας, στο ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα των επόμενων ημερών έως δύο εβδομάδων το αργότερο, στελέχη του Αριστερού Ρεύματος προετοιμάζονται μάλλον για κάτι διαφορετικό.
Και όσο προχωρεί η συζήτηση, το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι τι στάση θα κρατήσει μία μερίδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όποτε έλθει κάποια συμφωνία προς ψήφιση στη Βουλή και –κυρίως –πώς θα αντιμετωπιστεί από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ η εκδηλωμένη πλέον αμφισβήτηση.
Επειτα από ένα διάστημα προσεκτικών τοποθετήσεων, από εξέχοντα στελέχη της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, οι αναφορές είναι σαφείς: «έντιμη ρήξη» αντί εντίμου συμβιβασμού προτάσσεται από κάποιους, «αμοιβαία επωφελής λύσης δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα», σημειώνεται από άλλους.
Παρά ταύτα, πριν από λίγες μόλις ημέρες, ο Πρωθυπουργός υπογράμμιζε ότι «είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην επίτευξη συμφωνίας».
Χαρακτηριστική σε αυτό το πλαίσιο είναι η αρθρογραφία που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση iskra.gr. Τις τελευταίες ημέρες οι διαπιστώσεις είναι ευθέως αντίθετες στα όσα επισήμως διακηρύττει η κυβέρνηση. Μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι «το ξεχείλωμα των διαπραγματεύσεων οφελεί μόνο τους δανειστές», προτείνεται η «συντεταγμένη νομισματική αλλαγή», ενώ η αμοιβαία επωφελής λύση (φράση του Πρωθυπουργού κατά κύριο λόγο), χαρακτηρίζεται «σουρεαλιστική αναφορά».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Λεουτσάκος υποστηρίζει μεταξύ των άλλων σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας: «Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και το «ξεχείλωμα» των διαπραγματεύσεων βοηθάει μόνο την πλευρά των δανειστών, που συνεχίζουν την τακτική της οικονομικής ασφυξίας για να οδηγηθεί η κυβέρνηση, με εξαντλημένα τα ταμειακά αποθεματικά, σε άτακτη υποχώρηση και σε υποταγή. Σε αυτές τις συνθήκες, το πρώτο που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι να ενεργοποιήσει το πιο ισχυρό της όπλο που είναι η λαϊκή υποστήριξη. Να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας στον ελληνικό λαό και η αλήθεια είναι ότι αμοιβαία επωφελής λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα».
Όπως τονίζει ο ίδιος αρθρογράφος, «η κυβέρνηση πρέπει να στείλει προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι πρώτα και πάνω απ΄ όλα θέτει τις λαϊκές ανάγκες και όχι την εξυπηρέτηση του χρέους, τους νεοφιλελεύθερους κανόνες της Ευρωζώνης και τα συμφέροντα των δανειστών και αυτό αφορά και τους πόρους που θα προέλθουν από τη μεταφορά ταμειακών διαθέσιμων των φορέων του δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδας. Απέναντι στο εκβιαστικό δίλημμα των δανειστών υποταγή ή οικονομικό στραγγαλισμό, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προετοιμάσει τους εργαζόμενους και το λαό για τη μεγάλη ταξική αναμέτρηση με τις εγχώριες και ξένες πολιτικές –οικονομικές ελίτ».
Αυτό που εν τέλει προτείνεται από τον βουλευτή, στέλεχος της Πλατφόρμας είναι το εξής: «Η άμεση επεξεργασία και προβολή εναλλακτικών λύσεων στη χρηματοδότηση της Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ μπορεί να σπάσει το φόβο που καλλιεργείται συστηματικά εδώ και πέντε χρόνια από το εγχώριο και ευρωπαϊκό κατεστημένο και την προπαγάνδα του ότι δήθεν δεν υπάρχει ζωή για τη χώρα στο ενδεχόμενο ρήξης με τους κυρίαρχους κύκλους της Ευρωζώνης, που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα και στην έξοδο από αυτήν. Μια τέτοια, όμως, εξέλιξη, την οποία χρησιμοποιούν ως «μπαμπούλα» για να διατηρούν την επικυριαρχία τους συνιστά πρωτίστως απειλή για τους ίδιους και το σαθρό ακραία νεοφιλελεύθερο οικοδόμημά τους, και όχι για τον ελληνικό λαό. Αντίθετα, αν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υλοποιηθεί μέσα στο ασφυκτικό και εχθρικό πλαίσιο της Ευρωζώνης και εφόσον δεν υλοποιηθούν άμεσες και ριζικές αλλαγές στο χαρακτήρα της Ευρωζώνης –εξέλιξη που δε φαίνεται πραγματοποιήσιμη –τότε όλα τα ενδεχόμενα πρέπει να είναι ανοικτά. Η συντεταγμένη νομισματική αλλαγή, ενταγμένη στο συνολικό προοδευτικό ανορθωτικό πρόγραμμα, συνιστά επιλογή που δεν είναι η συντέλεια του κόσμου, όπως διατείνονται οι κυρίαρχοι κύκλοι και την οποία πρέπει να έχει στο οπλοστάσιό του ο ΣΥΡΙΖΑ και εφ’ όσον χρειαστεί, να είναι έτοιμος να την υλοποιήσει, προκειμένου να αντιμετωπίσει εκβιασμούς και απειλητικά διλήμματα».
Σε άλλο κείμενο, που δημοσιεύτηκε αμέσως μετά την συνάντηση Τσίπρα Μέρκελ και το επεισοδιακό eurogroup Ρίγα, ο τακτικός αρθρογράφος του iskra.gr Στ. Κουβελάκης επισημαίνει: «Το στοίχημα για την Ελλάδα είναι η ριζική αλλαγή πορείας και το άνοιγμα δρόμων ανατροπής και χειραφέτησης για τον λαό της, για τις εργαζόμενες τάξεις, αλλά και για το μέλλον των λαών και των εργαζόμενων της Ευρώπης».
Αξιοσημείωτο είναι ότι μετά τον Ι. Βαρουφάκη και ο κ. Κουβελάκης παραπέμπει σε μία ρήση του Φρ. Ρούσβελτ: «Σ’αυτήν την ιστορική προσπάθεια, «το μόνο πράγμα που έχουμε να φοβηθούμε είναι τον ίδιο τον φόβο», όπως είπε ο Ρούζβελτ όταν, αναλαμβάνοντας τα προεδρικά του κάθηκοντα, πρότεινε το «μεγάλο άλμα» (για τα δεδομένα των ΗΠΑ) του New Deal. Τον φόβο με όποιο όνομα κι αν εμφανίζεται σήμερα, και ειδικότερα με αυτό του Grexit», τονίζει και προσθέτει: «Είναι λοιπόν η ώρα να ξεκαθαριστεί κατ’ αρχήν ότι οι όποιοι πόροι εισρέουν τώρα στα δημόσια ταμεία μέσω της ΠΝΠ προορίζονται για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας και όχι για την αποπληρωμή των δανειστών-τοκογλύφων. Είναι η ώρα να τελειώνουμε με την ξύλινη και αποκοιμιστική γλώσσα περί «διαπραγμάτευσης που πάει καλά» και «συμφωνίας που, ας μην ανησυχούμε, έρχεται. Είναι η ώρα να σταματήσουν άμεσα οι σουρεαλιστικές αναφορές στις «αμοιβαία επωφελείς λύσεις» και τους «εταίρους» με τους οποίους είμαστε δήθεν «συνιδιοκτήτες της ΕΕ«».
Ο ίδιος αρθρογράφος προχωρεί σε κάποιες προτροπές: «Είναι η ώρα να δημοσιοποιηθούν στην ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη τα στοιχεία που αποδεικνύουν τον ανηλεή πόλεμο που δέχεται η κυβέρνηση γιατί αρνείται την υποταγή. Και είναι, πάνω απ’όλα, η ώρα να προετοιμαστούμε επιτέλους, πολιτικά, τεχνικά και πολιτισμικά, για την μοναδική «έντιμη» διέξοδο, την ρήξη με αυτόν τον εσμό αδίστακτων τοκογλύφων και τζιχαντιστών του νεοφιλελευθερισμού. Είναι η ώρα να συγκεκριμενοποιηθεί το περιεχόμενο και να εξηγηθεί η βιωσιμότητα της απελευθερωτικής για την κοινωνική πλειοψηφία πορείας που ξεκινά με το δίπτυχο «στάση πληρωμών (έναντι των δανειστών) –εθνικοποίηση τραπεζών» και προεκτείνεται, αν χρειαστεί, στην επιλογή του εθνικού νομίσματος, με την απαραίτητη προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία».
Το άρθρο καταλήγει: «Είναι η ώρα της σκέψης αλλά και της απόφασης, η ώρα που αναμετριούνται η καταστροφή και η λύτρωση, η ώρα της μάχης».
