Παρά την διακινούμενη πληροφορία ότι το κλίμα στις συνεδριάσεις του Brussels Group είναι καλύτερο από τις προηγούμενες φορές, το ενδεχόμενο συμφωνίας της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους σε αυτή τη φάση παραμένει μικρό.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται πλέον σε ένα καθεστώς διπλωματικής απομόνωσης, έπειτα και από την σαφή προειδοποίηση της αμερικανικής κυβέρνησης δια του πρεσβευτή της στην Αθήνα, Ντ. Πιρς ότι η αποφυλάκιση του Ξηρού θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια.
Το διεθνές περιβάλλον αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω για την Αθήνα τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, ειδικώς δε όσο η κυβέρνηση θα επιμένει στις κόκκινες γραμμές της και κυρίως εκείνες που αφορούν το ασφαλιστικό και τα εργασιακά.
Αρχής γενομένης από την Φινλανδία όπου οι εκλογές της προηγούμενης Κυριακής φαίνεται πως θα οδηγήσουν στον σχηματισμό ενός συνασπισμού, με αιχμή ακριβώς τις μεταρρυθμίσεις στους τομείς όπου η Αθήνα «δεν κάνει πίσω», η ενίσχυση των δυνάμεων ανά την Ευρώπη, που δεν μοιάζουν διατεθειμένες να συνεχίσουν την έγκριση περαιτέρω χρηματοδότησης προς την Ελλάδα φαίνεται ότι θα συνεχιστεί.
Σχετικές πιέσεις δέχεται και ο κυβερνητικός συνασπισμός της Ανγκελα Μέρκελ, ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει μία εκλογική αναμέτρηση στο κρατίδιο της Βρέμης τον Μάιο.
Οι Χριστιανοδημοκράτες στο συγκεκριμένο κρατίδιο είναι ούτως ή άλλως εκτός κυβερνητικού συνασπισμού, όμως το ποσοστό που θα συγκεντρώσουν αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον στο Βερολίνο, όπως και η ισχύς που θα καταγράψουν οι αντιευρωπαϊστές της AfD. Είναι γνωστό ότι στην Γερμανία εντείνονται και πληθαίνουν οι φωνές που τάσσονται κατά μίας νέας συμφωνίας χρηματοδότησης της Ελλάδας.
Υπό τις συνθήκες αυτές, η ελληνική κυβέρνηση είναι σαφές πως προετοιμάζεται για μία αναμέτρηση (κατ΄άλλους: μία συμφωνία) στο «παρά 1’» ή ακόμη και … στις καθυστερήσεις.
Μεταξύ όλων των άλλων με πράξη νομοθετικού περιεχομένου συγκεντρώνει στην Τράπεζα της Ελλάδα όλα τα διαθέσιμα των φορέων της γενικής κυβέρνησης, κάτι όπως εκτιμάται συμβαίνει προκειμένου να είναι σε θέση να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις τον Μάιο.
Καθώς ο χρόνος θα πιέζει, οι εκτιμήσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς συγκλίνουν στο ότι ο Αλ. Τσίπρας θα κληθεί πολύ σύντομα να λάβει αποφάσεις.
Είτε να αποδεχθεί μία συμφωνία, είτε όχι, οπότε θα ακολουθήσει χιονοστιβάδα εξελίξεων στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο.
Η μία μετά την άλλη πάντως, οι αναλύσεις διεθνών τραπεζικών και επενδυτικών οίκων εστιάζουν στις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Οι περισσότερες δε εξ αυτών προβλέπουν ένα σενάριο εκλογών με πιθανότητες άνω του 50% τον προσεχή Ιούνιο.
Με βάση την κοινή συνιστάμενη των εκτιμήσεων αυτών, οι εκλογές θα είναι αναπόφευκτες:
– είτε επειδή την όποια συμφωνία ο Αλ. Τσίπρας δεν θα μπορεί να την περάσει από τη Βουλή
– είτε επειδή θα έχει μεσολαβήσει ένα πιστωτικό γεγονός, μεγάλης ή μικρότερης κλίμακας, το οποίο θα ανατρέψει το κλίμα λαϊκής υποστήριξης της κυβέρνησης
– είτε επειδή θα θελήσει μία νέα εντολή για την σύναψη μίας νέας, συνολικής μεσοπρόθεσμης συμφωνίας με τους δανειστές προτού λήξουν τα μεγάλα ομόλογα του Ιουλίου-Αυγούστου.