Παρά τις συνεχείς διαμεσολαβητικές προσπάθειες ο Γιώργος Παπανδρέου φέρεται αποφασισμένος να προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος, το πιθανότερο την Τρίτη το απόγευμα, μολονότι επισήμως οι συνεργάτες του επιμένουν ότι το κόμμα θα ανακοινωθεί μετά την πρωτοχρονιά.

Μετά την ψηφοφορία στη Βουλή στην οποία δεν εξελέγη πρόεδρος Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών, ο Γ. Μανιάτης, Ο Γ. Δριβελέγκας, ο Δ. Κρεμαστινός, Π. Κουκουλόπουλο και ο Ανδ. Λοβέρδος πήγαν στο γραφείο του Γ. Παπανδρέου σε μια προσπάθεια να τον μεταπείσουν να μην προχωρήσει στη δημιουργία κόμματος. Στη συνέχεια προστέθηκε στη σύσκεψη η Φώφη Γεννηματά, ενώ αργότερα ο κ. Παπανδρέου είχε κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Ν. Ανδρουλάκη. Ο πρώην πρωθυπουργός τους είπε ότι το σκέφτεται και ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμα. Λίγο αργότερα στενός συνεργάτης του κ. Παπανδρέου πήγε για τα χρόνια πολλά στο γραφείο της ΚΟ του ΠαΣοΚ και σε ερωτήσεις των εργαζόμενων εκεί απάντησε ότι ήταν να ανακοινωθεί σήμερα το κόμμα αλλά θα ανακοινωθεί τελικά την Τρίτη το απόγευμα. Στο επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού ήταν κυρίαρχη η άποψη ότι η σημερινή ημέρα δεν προσφερόταν για πολιτικές πρωτοβουλίες στη σκιά της τραγικής υπόθεσης του Norman Atlantic και της διάλυσης της Βουλής.

Από την πλευρά της Χαρ. Τρικούπη σχολιάστηκε ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος θεωρεί καλοδεχούμενη κάθε προσπάθεια για την ενότητα της παράταξης αλλά ο ίδιος έκανε ότι ήταν να κάνει. Οι ίδιες πηγές έλεγαν ακόμα ότι αν κάνει κόμμα ο κ. Παπανδρέου θα αντιμετωπίσουν τον Παπανδρέου και όχι το κόμμα.

Ενώ διαφαίνεται σφοδρή σύγκρουση των δύο πλευρών οι συσκέψεις με το επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού είναι τακτικές και αφορούν την εκλογική τακτική και τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων στη συγκρότηση των οποίων λέγεται ότι έχει ενεργή εμπλοκή ο Δημήτρης Ρέππας. Οι πιέσεις που ασκούνται στο στελεχιακό δυναμικό του ΠαΣοΚ είναι ασφυκτικές αλλά η εικόνα δεν είναι αυτή που προσδοκούσε το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, τουλάχιστον όχι σε όλη την Ελλάδα. Επίσης, εκδηλώνονται τριβές για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας αλλά και για τα ψηφοδέλτια της Α, της Β Αθήνας και της Περιφέρειας Αττικής, καθώς αρκετοί από όσους λέγεται ότι θα ακολουθήσουν τον κ. Παπανδρέου δεν έχουν πιθανότητες εκλογής στις δικές τους περιφέρειες.

Πάντως και τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα έγιναν προσπάθειες για να επιτευχθεί έστω την ύστατη ώρα η ενότητα της παράταξης. Λέγεται ότι ο Κώστας Λαλιώτης συνομίλησε περισσότερες από μία φορές τόσο με τον Ευάγγελο Βενιζέλο όσο και με τον Γιώργο Παπανδρέου προσπαθώντας να πετύχει το θαύμα – σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες η συζήτηση με τον πρώην πρωθυπουργό έγινε σε υψηλούς τόνους. Σήμερα θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ και η Φώφη Γεννηματά, για να οριστικοποιηθεί μεταξύ άλλων σε ποιά περιφέρεια θα είναι υποψήφια – το πιθανότερο είναι ότι θα κατεβεί στη Β΄ Αθήνας. Η κυρία Γεννηματά θα έκανε τη δική της προσπάθεια με τον κ. Παπανδρέου.
Στη Χαρ. Τρικούπη καταστρώνουν την προεκλογική τακτική τους και θεωρούν ότι πλέον δύσκολα θα αλλάξει η τροπή των πραγμάτων και θα μεταπεισθεί ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος έχει λάβει τις αποφάσεις του παρά τις διαφωνίες πολύ δικών του ανθρώπων. Υπάρχει όμως πολύ μεγάλος προβληματισμός πως θα αντιμετωπίσουν το νέο κόμμα καθώς η αλληλοεξόντωση δεν θα ωφελήσει κανέναν μέσα στη γενικότερη πόλωση της προεκλογικής περιόδου.

Παρέμβαση Σκανδαλίδη

«ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΕΚΚΛΗΣΗ

Αγαπητέ Γιώργο,

Σου μιλώ με την αγωνία ενός ανθρώπου που πάντοτε προσπαθούσε να ενώνει τα διεστώτα στην παράταξή μας.

Οι ηγεσίες υπάρχουν για να υπηρετούν την παράταξη και η παράταξη για να υπηρετεί το συμφέρον του λαού και του τόπου.

Η παράταξη σε ανέδειξε και σε μετέτρεψε από φορέα ενός ιστορικού ονόματος σε ηγέτη της. Και εσύ στην κρίσιμη στιγμή σήκωσες ιστορικά ένα βάρος δυσβάστακτο χωρίς να λυγίσεις. Αυτό οφείλει να σου το αναγνωρίσει η ιστορία.

Επειδή, όμως, «τα έσχατα τιμούν τα πρώτα» δεν πρέπει να σε τυφλώσει καμία σκοπιμότητα της στιγμής. Δεν σου αξίζει αντί τη δικαίωση που σου οφείλει η ιστορία να εισπράξεις την ηχηρή αποδοκιμασία της και την οριστική καταδίκη της.

Κώστας Σκανδαλίδης»

Ανακοίνωση Σοσιαλιστικού Κόμματος

«Δίκτυα και ιδρύματα διεθνών διασυνδέσεων και χρηματοπιστωτικοί κύκλοι προωθούν δορυφορικά σχήματα προκειμένου να τα αξιοποιήσουν στα πλαίσια της στρατηγικής των μνημονίων ή της λεγόμενης «μεταμνημονιακής εποχής». Είναι προφανείς οι εν λόγω σχεδιασμοί με μεθόδους αποσιώπησης των συνεπειών των πολιτικών της ήττας και των κοινωνικών και οικονομικών ερειπίων και των ευθυνών τόσο των πρωτεργατών όσο και των υποστηρικτών τους. Επιδιώκουν να εμφανιστούν ως αναβαπτισμένοι σε δήθεν νέες επιδιώξεις, με αυταπάτες δικαίωσης μιας καταστροφικής για τον τόπο, πολιτικής.

H συγκάλυψη και η μη απόδοση πολιτικών ευθυνώνγια τη κατάλυση των αρχών ενός σοσιαλιστικού κινήματος από τον Γ. Παπανδρέου, οδηγεί σε αυτή την τυχοδιωκτική και κουτοπόνηρη στάση,αλλοτριωμέναστελέχη και μέλημε το να είναι απολογητές και υποστηρικτές της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότηταςκαι ταυτόχρονα να παριστάνουν τους αγωνιστές.

Οδηγεί επίσης, ορισμένους στο να εμφανίζονται ως οπαδοί της οικογενειοκρατίας -μιας εκφυλισμένης πολιτικής στάσης- και να υιοθετούν ως υπήκοοι, τις πρακτικές προσωποπαγών μεθοδεύσεων, το νεποτισμόκαι τα πελατειακάδίκτυαμε ταυτόχρονηδημαγωγική καταγγελία του πελατειακού καπιταλισμού.

O πρώην Πρωθυπουργός είναι ο επικεφαλής των πολιτικών της ήττας, της κοινωνικής και οικονομικής διάλυσης στη χώρα και της στρατηγικής επιχείρησης πρόσδεσης ενός Σοσιαλιστικού κόμματος με μονεταριστικές και αντιλαϊκές πολιτικές που οδήγησε στην εκλογική συντριβή, στην απαξίωση από τους προοδευτικούς πολίτες και στην ουσιαστική διάλυση του.

Οι αξίες και οι αντί-αξίες ασκούνται έμπρακτα. Υπεκφυγές και μετάθεση ευθυνών δεν σχετίζονται με την Πολιτική και κυρίως δεν σχετίζονται με την Προοδευτική Πολιτική. Κάθε πολιτική επιλογή έχει και ανάλογη ευθύνη. Τα έργα και οι ημέρες του Γ. Παπανδρέου και των συνεργατών του, είναι γνωστά.

Τώρα επιχειρούν να ξανασυναντηθούν ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και οι κουτοπόνηροι μνημονιακοί απολογητές που παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτε για το ότι η χώρα έχασε 65 δις από τον ετήσιο πλούτο της, δηλαδή το 1/3 του εθνικού πλούτου, παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτε για το ότι το δημόσιο χρέος αυξήθηκε δραματικά την τελευταία 5ετία, φτάνοντας το 170% του ΑΕΠ της χώρας, παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτε ότι η χώρα έφτασε σε 400 χιλιάδες λουκέτα, σε επιχειρήσεις, παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτε ότι το 80% των πολιτών έχασε από 40% έως 60% των εισοδημάτων του, παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτεπως οι άνεργοι ξεπέρασαν το ενάμιση εκατομμύριο, παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτε ότι πλέον των 100 χιλιάδων νέων πτυχιούχων μετανάστευσαν, παριστάνουν ότι δε ξέρουν τίποτε για το νέο εργασιακό μεσαίωνα, παριστάνουν ότι δεν γνωρίζουν τίποτε για το ότι πλέον των τεσσάρων εκατομμυρίων πολιτών διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχιαςκαι άλλωστε τους περισσότερους δεν τους αφορά γιατί είναι βολεμένοι, παριστάνουν ότι δε ξέρουν τίποτε για τη βίαιη υποτίμηση της χώρας και του ελληνικού λαού, παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτε για την κατάλυση της ισοτιμίας της χώρας στην Ε.Ε.

Η μετάλλαξη πάντα οδηγεί τους κυνικούς να παριστάνουν ότι δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά. Αποτελούν τις γνωστές πρακτικές του στρουθοκαμηλισμού. Με το κεφάλι βυθισμένο στην αλλοτρίωση, σε προσωπικές επιδιώξεις και σε μικροσυμφέροντα. Ασφαλώς, και υπάρχουν και οι αφελείς που εθελοτυφλούν για τις μεθοδεύσεις ορισμένων παραγόντων και κύκλων.

Παριστάνουν ότι δε ξέρουν ότι όλα αυτά και άλλα τα προκάλεσε ο Γ. Παπανδρέου, από κοινού με τον Ε. Βενιζέλο και άλλα στελέχη των τότε Κυβερνήσεων, παραδίνοντας τη χώρα στο ΔΝΤ και στα ακροδεξιά νεοφιλελεύθερα μνημόνια. Ο δε, πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται τώρα σε ενδομνημονιακούς μικρό-εμφύλιους με άλλους παράγοντες του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, ως να έχει τοακαταλόγιστο, όπως και οι απολογητές του σε μια επικοινωνιακή φιέστα συναισθηματικής και πολιτικής εκμετάλλευσης αγώνων εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων προοδευτικών αγωνιστών.

Αυτές είναι οι «αρχές» των μεταλλαγμένων, ότι δηλαδή φταίνε οι άλλοι.

Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, Γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος, κρατούμενος των Ναζί στο στρατόπεδο του Νταχάου, επέζησε και κατόπιν ήταν στα οδοφράγματα του Μάη του 1968, βραβεύτηκε με το Νόμπελ, το όποιο αρνήθηκε να παραλάβει, είχε γράψει σημαντικά έργα, μεταξύ των οποίων το: «Η κόλαση είναι οι άλλοι». Θα ήταν χρήσιμο σε όσους δεν αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους αλλά και σε κάθε φορέα και κάθε παράγοντα που εμφορείται από τη λογική του ρεβανσισμού και θεωρεί ότι η χώρα κατοικείται από Λωτοφάγους. Ορισμένοι μάλιστα, επινόησαν τη θεωρία της αναμονής και της επανόδου τους μέχρις ότου διέλθει ο απαιτούμενος πολιτικός χρόνος με την αυταπάτη ότι θα ξεχάσει ο κόσμος τη βαρβαρότητα που τους επεβλήθη από την κυβερνητική πολιτική του Γ. Παπανδρέου και των συνεργατών του στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, με την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ και τα μνημόνια.

Ο Γ. Παπανδρέουκαι οι απολογητές της νέας κοινωνικής και πολιτικής μνημονιακής κεντροδεξιάς του ΠΑΣΟΚ, σε ένα ρεσιτάλ ψυχοπαθολογίας και πολιτικού καιροσκοπισμούενώ από κοινού με το Β. Βενιζέλο και άλλα στελέχη ψήφισαν, εφάρμοσαν και στήριξαναυτή την καταστροφική -για τη χώρα- πολιτική, επιχειρούν να αποποιηθούν και να μεταθέσουν τώρα τις ευθύνες τους, εμφανιζόμενοι ως κήρυκες αρχών και ιδεών.

Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού που υπέστη και βιώνει τις συνέπειες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιλογών τους, θα δώσει την απάντηση. Έπραξαν και έβλαψαν. Και τώρα, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, επιχειρούν να επανέλθουν και με τη στήριξη ορισμένων παραγόντων του συστήματος σε δήθεν νέους ρόλους σε ένα δήθεν έργο.

Έχουν μνήμη και κρίση οι πολίτες».

Μίμης Ανδρουλάκης: 29η Δεκεμβρίου: τέλος ή απαρχή;

«Το αίσιο απ’ ό,τι φαίνεται τέλος της ναυτικής τραγωδίας δίνει στους Έλληνες πολιτικούς ένα μάθημα διαχείρισης μιας ακραίας κρίσης και μπορεί και πρέπει να ενισχύσει το θετικό πνεύμα στην κοινωνία μας. Η 29η Δεκεμβρίου 2014 εκ των πραγμάτων σημαδεύει το πολυθρύλητο τέλος της μεταπολίτευσης με την αποφασιστική συμμετοχή στα πράγματα της χώρας των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αποδέσμευσε με εκρηκτικό τρόπο η οικονομική της χρεωκοπία. Η τόλμη και η φρόνησις πρωταγωνιστών και λαού θα αποφασίσουν αν η Ιστορία θα καταγράψει την ημερομηνία αυτή ως την απαρχή μιας νέας εποχής, μιας ασφαλούς αλλαγής προς το καλύτερο με προοπτική εντός της Ευρωζώνης ή μιας μέρας ενός ακόμη “σκληρού Δεκέμβρη” όπου η εθνική ηγεσία δεν ήταν συγχρονισμένη με τη φυσιογνωμία και το κάλεσμα των καιρών».

Δήλωση Λαλιώτη

«Όλοι έχουμε χρέος, ιστορικό και πολιτικό, σε αυτή την κρίσιμη καμπή για την χώρα, την κοινωνία και τη δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, να διαφυλάξουμε την συνοχή και την ενότητα του ΠΑΣΟΚ και να διαμορφώσουμε μια αυτόνομη στρατηγική ώστε να μην είναι προσάρτημα κανενός.

Κάθε επιλογή και κάθε απόφαση, που οδηγεί στη διάσπαση είναι ένα ολέθριο λάθος και μετά έπονται ένας παρατεταμένος εσωκομματικός «εμφύλιος» και μύρια, μοιραία λάθη».

Δήλωση Μιλτιάδη Παπαϊωάννου

«Με πρωτοβουλίες μου είχα, πρόσφατα, συναντήσεις με τους Γιώργο Παπανδρέου και Ευάγγελο Βενιζέλο. Στόχος και επιδίωξή μου η εκπλήρωση του διαχρονικού μου χρέους για τη διασφάλιση της ενότητας του ΠΑΣΟΚ. Οι πληροφορίες ότι ο Γιώργος Παπανδρέου εργάζεται για να συστήσει δικό του κόμμα μου είχαν προκαλέσει έντονη ανησυχία. Ήθελα να προλάβω δυσάρεστα γεγονότα.

Από την συνάντησή μας έφυγα με την βεβαιότητα ότι δεν έχει σχεδιασμούς εκτός ΠΑΣΟΚ. Σαφής ήταν η θέση του ότι δεν συμφωνεί με το εγχείρημα της Δημοκρατικής Παράταξης. Δική του θέση είναι να προχωρήσουμε σε ανοιχτό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και εκεί να τεθούν όλα τα ζητήματα που απασχολούν την χώρα και την παράταξη. Στο ίδιο Συνέδριο να τεθεί και το θέμα της εκλογής νέας ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος κατηγορηματικά με διαβεβαίωσε ότι δεν επιθυμεί «καρέκλες». Δεν έχει προσωπικούς σχεδιασμούς. Νέοι άνθρωποι να αναλάβουν τα ηνία της παράταξης. Συμφώνησα με τις προτάσεις του. Είναι και οι δικές μου θέσεις. Του έθεσα στη συνέχεια το θέμα των πιθανών εκλογών και ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι καθήκον μας να δώσουμε την μάχη όλοι μαζί και στη συνέχεια, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος να προχωρήσουμε στο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι το κοινό μας χρέος. Ακολούθησε η γνωστή ανακοίνωσή του Γ. Παπανδρέου της 11 Δεκεμβρίου 2014, μετά από τη συνάντησή του με τον Ε. Βενιζέλο.

Στις 22 Δεκεμβρίου 2014 είχα συνάντηση με τον Ε. Βενιζέλο. Του τόνισα ότι ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει την κύρια ευθύνη για την ενότητα του χώρου. Πρέπει να πάρει αμέσως πρωτοβουλίες. Του πρότεινα να έχει συνάντηση με τον Γ. Παπανδρέου την επόμενη μέρα, γιατί τα γεγονότα τρέχουν. Πρέπει να υιοθετήσει τις προτάσεις για Συνέδριο ΠΑΣΟΚ. Να εγκαταλείψει την απόφαση για Συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης, αφού πλέον η χώρα οδηγείται σε εκλογές. Ήταν λάθος η πρωτοβουλία για Συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης, πριν από το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Του πρόσθεσα επίσης ότι καλό θα είναι ο Γ. Παπανδρέου να τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Θα είναι μια έντονη σηματοδότηση της απόφασης για κοινή πορεία. Είναι αυτό που ζητούν όσοι πιστεύουν στον ιστορικό ρόλο και στη συνέχεια των δημοκρατικών δυνάμεων.

Την επόμενη όπως είναι γνωστό έγινε η συνάντησή τους στη Βουλή.

Στην ειδησεογραφία και στη φημολογία που αναπτύχθηκε ήλθε η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ της 26ης Δεκεμβρίου 2014 που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Που δεν επιδέχεται παρερμηνείες.

Οι προτάσεις του Γιώργου Παπανδρέου για Συνέδριο ΠΑΣΟΚ, με όλα τα θέματα ανοιχτά έγιναν, στο σύνολό τους, αποδεκτές.

Τώρα είναι η ώρα της μάχης. Η χώρα οδεύει σε εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να δώσει την μάχη ενωμένο. Το επιβάλει το πατριωτικό του χρέος. Τα κόμματα υπάρχουν χάριν της χώρας και του λαού της. Δεν υπηρετούν προσωπικούς σχεδιασμούς. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα κόμμα των περιστάσεων. Είναι ένα κόμμα με τεράστια προσφορά στη χώρα και το λαό της. Τα λάθη που διέπραξε στη μακρόχρονη διαδρομή του δεν ακυρώνουν την συνολική εκτίμηση. Σήμερα είναι ο πλέον φερέγγυος πολιτικός οργανισμός για την αναγκαία πολιτική σταθερότητα. Οι επόμενοι μήνες ίσως αναδειχθούν ως οι πλέον κρίσιμοι της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Και πρέπει να είναι δυναμικά παρόν. Υπεύθυνα. Με τις αξίες και τις αρχές του. Με αδιαπραγμάτευτο στόχο την εθνική συνεννόηση. Ο ιστορικός του ρόλος αποδυναμώνεται αν όχι ακυρώνεται αν δεν είναι παρόν στις αυριανές εξελίξεις.

Αγαπητέ Πρόεδρε, Φίλε Γιώργο,

κρινόμαστε για όσα πράττουμε σήμερα, με τελικό κριτή τον λαό. Μην ξεχνάμε ότι θα κριθούμε και ιστορικά. Θέλω να πιστεύω ότι πλέον των άλλων δεν θα δώσεις την ευκαιρία και σε κάποιους «φίλους» που έχουν σημείο αναφοράς το προσωπικό τους μέλλον να το διασφαλίζουν χάριν της «ομπρέλας» που τους παρέχει το όνομα «Παπανδρέου».

Η δική μου επιλογή είναι σταθερή. Είμαι ΠΑΣΟΚ και θα παραμείνω ΠΑΣΟΚ. Θα αγωνιστώ για το ΠΑΣΟΚ. Θα υπερασπιστώ την ιστορία του. Το παρελθόν του. Με το βλέμμα όμως μπροστά. Και με βάση τις ανάγκες της χώρας και του λαού της.

Και μια υποσημείωση: Τονίζω, για άλλη μια φορά, ότι δεν διεκδικώ ρόλους και αξιώματα».