Εξελίξεις αναμένονται τις προσεχείς ημέρες, καθώς η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου για έκτακτο συνέδριο του ΠαΣοΚ εκ του μηδενός έχει αλλάξει πλήρως την ατζέντα. Συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού επιμένουν ότι «από δω και πέρα ο Γιώργος μπορεί να πάει μόνο μπροστά, δεν μπορεί να κάνει πίσω» και διαβεβαιώνουν ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ρίξει την κυβέρνηση και να αποσταθεροποιήσει τη χώρα. Ωστόσο, το Σαββατοκύριακο κλιμάκια με στελέχη της Δημοκρατικής Παράταξης επισκέφθηκαν διάφορες πόλεις τις Ελλάδας και συνάντησαν ένα πολωτικό κλίμα αντίστοιχο του 2007.

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, το ΠαΣοΚ διχάστηκε μετά από την παρέμβαση Παπανδρέου. Διχάστηκε η βάση του, διχάστηκαν τα στελέχη του και άναψε ο πόλεμος στα social media και στην οn line διαδικασία των απόδημων στελεχών του ΠαΣοΚ που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το πρωί. Τα παπανδρεϊκά στελέχη αξιοποίησαν την ευκαιρία να επιτεθούν κατά μέτωπο, οι άλλοι κρατούσαν αμυντική στάση, καθώς οι προθέσεις του πρώην πρωθυπουργού παραμένουν ακόμα ασαφείς, ή ζητούσαν να ξεκαθαρίσει με τον οποιοδήποτε τρόπο η κατάσταση και να πάρει ο καθένας το δρόμο του.

Τα πιθανά σενάρια πάντως είναι τρία: Είτε η πλευρά Παπανδρέου θα ξεκινήσει διαδικασία συλλογής υπογραφών (απαιτείται το 1/3 των μελών της Κεντρικής Επιτροπής ή το 50% των νομαρχιακών επιτροπών ή το 10% των μελών) ώστε να επιβάλλει μέσω του καταστατικού το συνέδριο. Είτε ο κ. Παπανδρέου θα ιδρύσει νέο Κόμμα. Είτε θα επιλεγεί τρίτο πρόσωπο για την ηγεσία του κόμματος ώστε να λήξει η διαμάχη Παπανδρέου – Βενιζέλου. Ο Μιχ. Κασσής πρότεινε ως μεταβατική λύση τη Φώφη Γεννηματά, όμως και άλλα στελέχη και βουλευτές, κυρίως της «αντιβενιζελικής» πλευράς που δεν προκρίνουν την κυρία Γεννηματά, μετακινούνται σε έναν ουδέτερο χώρο αναζητώντας τρίτη λύση.

Από την Παρασκευή το βράδυ που έπεσε η βόμβα Παπανδρέου το ΠαΣοΚ βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Ο Λεωνίδας Γρηγοράκος μίλησε ευθέως για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης και της χώρας. Από την άλλη πλευρά ο Θάνος Μωραίτης εξέφρασε την άποψη ότι ο κ. Παπανδρέου «εξέφρασε το αίσθημα όλων». «Είναι μια πρόταση που μπορεί να λειτουργήσει απελευθερωτικά και λυτρωτικά για την σταθερότητα της χώρας, την κοινωνία και την παράταξη. Εκφράζει το αίσθημα όλων όσων λένε ότι κάτι πρέπει να γίνει. Και ότι αυτό πρέπει να είναι δυναμικό, να γίνει τώρα και να συμμετέχει ο κόσμος ο οποίος είναι η δύναμη της παράταξης. Είναι το πολιτικό , δημοκρατικό σοκ που έχει ανάγκη η παράταξη», δήλωσε.

Επιπλέον ο Μιχάλης Καρχιμάκης (Κίνηση των 75) με δήλωση του στο The Toc έσπευσε να συνδέσει την παρέμβαση Παπανδρέου με τις 4.000 υπογραφές που είχε συγκεντρώσει προ μηνός. «Επιβεβαιώνεται η απαίτηση και το αίτημα χιλιάδων στελεχών και φίλων του Κινήματος για τη διενέργεια συνεδρίου του ΠαΣοΚ που θα συζητούσε και θα αποφάσιζε σε μια κρίσιμη καμπή για όλους και για όλα και όχι συνεδρίου διάλυσης και περιθωριοποίησης του ΠαΣοΚ δια της πονηράς διολισθήσεως σε Δημοκρατική παράταξη και των συγκολλήσεων κάποιων προσώπων σε επίπεδο κορυφής, που ήταν ΠαΣοΚ και κάποιων που έφυγαν και ξαναγύρισαν στο ΠαΣοΚ», σημείωσε.

Τα πράγματα στο εσωτερικό του ΠαΣοΚ είναι πιο σύνθετα από ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως επειδή δεν υπάρχουν δύο καθαρά στρατόπεδα και γιατί στο παιχνίδι έχει μπει δυναμική και μια εκσυγχρονιστική πτέρυγα που απείχε το προηγούμενο διάστημα από τις εσωκομματικές διαδικασίες, μέσω της συγκρότησης της Δημοκρατικής Παράταξης.

Συνέδριο του ΠαΣοΚ θέλει μια μεγάλη μερίδα του κόμματος και πάνω σε αυτό το αίτημα πάτησε ο κ. Παπανδρέου για να δρομολογήσει την επιστροφή του. Ο πρώην Πρωθυπουργός δεν περιορίζεται σε αυτό. Επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία των τελευταίων πέντε ετών, πάνω στον παλιό καμβά. Η συντηρητική Ευρώπη τον πολέμησε, τα εγχώρια συμφέροντα τον υπέσκαψαν και ένα κομμάτι του ΠαΣοΚ τον υπονόμευσε. Το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσουν οι μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησε η κυβέρνηση του και οι οποίες θα έφερναν την τομή με το κακό παρελθόν της χώρας.

Τα γεγονότα όμως δεν είναι τόσο παλαιά. Ο κ. Παπανδρέου έβαλε τη χώρα στο μνημόνιο χωρίς να συγκαλέσει καμία εσωκομματική συνεργασία και απέρριψε την πρόταση Βενιζέλου να ψηφιστεί η συμφωνία με τους εταίρους από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία 180 ψήφων, εξαιτίας της πίεσης του χρόνου. Λίγους μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου άρχισαν οι πρώτες αιχμές της τρόικας για «μεταρρυθμιστική κόπωση της κυβέρνησης», το υπουργικό συμβούλιο ήταν διχασμένο ανάμεσα σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακό και στην τελευταία φάση είχε απέναντι του όλα τα κορυφαία στελέχη του ΠαΣοΚ που ζητούσαν αλλαγή ηγεσίας.

Από την άλλη πλευρά ο κ. Βενιζέλος ελάχιστα ασχολήθηκε με το κόμμα επιλέγοντας έναν ρόλο υποστηρικτή της κυβερνητικής προσπάθειας για έξοδο από την κρίση. Η άποψη του ήταν ότι το ΠαΣοΚ έπεσε με τη χώρα και θα ανεβεί με τη χώρα αλλά δεν έβρισκε σύμφωνο μεγάλο κομμάτι του κόμματος που ζητούσε να θέσει την αναγέννηση του ΠαΣοΚ σε πρώτη προτεραιότητα και να ξεκαθαρίσει την σχέση του με τη ΝΔ.

Με την αιφνίδια αλλαγή της εσωκομματικής ατζέντας το ζήτημα αυτό θα αποτελέσει πεδίο αντιπαράθεσης. Ήδη ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο οποίος πιστεύει ότι η συνεργασία με τη ΝΔ έχει ορίζοντα μέχρι τις επόμενες εκλογές, εκφράζει την άποψη ότι το ΠαΣοΚ θα πρέπει να καταστήσει σαφή τη στρατηγική του ως κυβερνητικός εταίρος, να πιστώνεται τις παρεμβάσεις του και μην επιτρέπει επιθέσεις σαν αυτή του Άδωνι Γεωργιάδη.

Η παρέμβαση Παπανδρέου όμως δημιουργεί μέτωπο εναντίον του από δικά του στελέχη που δεν αντιλαμβάνονται γιατί επέλεξε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και γιατί προχωρά διχαστικά και όχι ενωτικά. Ο κ. Παπανδρέου συνομίλησε με τον κ. Σκανδαλίδη, ο οποίος έπαιξε έναν ρόλο διαμεσολαβητή για τη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ, και δεν του είπε τίποτα για έκτακτο συνέδριο. Αντιθέτως συζήτησε την πρόταση του πρώην υπουργού να ονομαστεί το νέο σχήμα «ΠαΣοΚ – Δημοκρατική Παράταξη»

Αλλά και όταν μίλησε με τον κ. Βενιζέλο, ο πρώην πρωθυπουργός του είπε ότι επιμένει στις απόψεις του –οι χαρακτηρισμοί του για οβιδιακές μεταμορφώσεις και υβρίδια είχαν προκαλέσει ανταλλαγή σχολίων μεταξύ των δύο πολιτικών- χωρίς να τις αναλύσει και επέλεξε την τακτική του αιφνιδιασμού. Κατόπιν έγινε γνωστό ότι την Παρασκευή είχαν ειδοποιηθεί «παπανδρεϊκοί» σε όλη την Ελλάδα να προετοιμάζονται για εξελίξεις.

Αυτό στα μάτια πολλών φιλικά προς εκείνον προσκείμενων στελεχών μοιάζει με οργανωμένο σχέδιο και όχι σαν μια αυθόρμητη αντίδραση του κ. Παπανδρέου επειδή πιέστηκε από την ηγεσία του ΠαΣοΚ να πάρει θέση.

Οργή εκφράζουν και υπουργοί του ΠαΣοΚ. «Παλεύουμε με νύχια και με δόντια για να κρατήσουμε όρθια τη χώρα και την κυβέρνηση και έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τον πόλεμο από τον Παπανδρέου;», διερωτώνταν.

Αυτός ο κύκλος ταυτίζεται με την άποψη που εκφράζουν και ηγετικά στελέχη του ΠαΣοΚ, ότι αν εφαρμοστούν οι προτάσεις Παπανδρέου σταματούν αυτομάτως οι διαδικασίες συγκρότησης της Δημοκρατικής Παράταξης, ανοίγει κύκλος εσωστρέφειας και όχι επικοινωνίας με την κοινωνία και προετοιμασίας ισχυρών ψηφοδελτίων της παράταξης και εντείνεται ο κίνδυνος προσφυγής σε εκλογές λόγω μη επίτευξης προεδρικής πλειοψηφίας.

Ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης της χώρας μέσω της αποσταθεροποίησης του ΠαΣοΚ από τον πρώην πρόεδρο του, ενδεχομένως να ενώσει περισσότερους από όσους χωρίζει το ρήγμα Βενιζέλου – Παπανδρέου. Μάλιστα, εκσυγχρονιστικά στελέχη επικαλούνται την προτροπή του Κώστα Σημίτη για την ανάγκη να συσπειρωθούν όλες οι δυνάμεις της παράταξης προκειμένου να δημιουργηθεί ένας ισχυρός πόλος που θα συμβάλει στη σταθερότητα και ετοιμάζουν εισηγήσεις για επίσπευση διαδικασιών, ενώ στελέχη της Δημοκρατικής Παράταξης προτείνουν συνέδριο- πολιτική πλατφόρμα της παράταξης που θα ξεκαθαρίζει όλα τα θέματα και θα λειτουργεί ενωτικά.