Κινήσεις που θα του διασφαλίσουν δυνατότητες ελιγμών στο διαφαινόμενο θολό πολιτικό και οικονομικό πεδίο αναζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς διαβλέπει ότι ακόμη και κεντρικές στρατηγικές επιλογές του κινδυνεύουν να ακυρωθούν.
Παρά τη διακηρυγμένη βεβαιότητα ότι η εκλογή Πρόεδρου της Δημοκρατίας από τη σημερινή Βουλή είναι αδύνατη και ότι συνεπώς τον Μάρτιο η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές, στις παρασκηνιακές συζητήσεις διατυπώνεται μια διπλή ανησυχία: αφενός, ότι υπό συνθήκες γενικευμένης αβεβαιότητας το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα χρεωθεί μοιραία ένα κόστος για την προκήρυξη των εκλογών και, αφετέρου, ότι αν εν τέλει υπάρξει η προεδρική πλειοψηφία των 180, κινδυνεύει να καταρρεύσει εν μια νυκτί όλη η στρατηγική των τελευταίων μηνών.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι πρόσφατες δηλώσεις των Δ. Παπαδημούλη και Γ. Σταθάκη, οι οποίες δεν ήταν «ούτε τυχαίες, ούτε ατυχείς», όπως σημειώνουν κάποια στελέχη του κόμματος, με την επισήμανση ότι πρόκειται για δύο πρόσωπα τα οποία έχουν πλήρη εικόνα και για την ατμόσφαιρα που επικρατεί στο εξωτερικό.
Ο μεν πρώτος πρότεινε «συνάντηση Τσίπρα – Σαμαρά και συμφωνία-πακέτο για ΠτΔ, ακριβή χρόνο εκλογών και απομείωση τουχρέους», κάτι που όχι μόνο δεν αποδοκίμασε –αντιθέτως επικρότησε –το περιβάλλον του Αλ. Τσίπρα. Ο δε δεύτερος δημοσιοποίησε μια γνωστή στους συνομιλητές του αλλά ασύμβατη με την κομματική γραμμή θέση λέγοντας: «Ανεξάρτητα από το εάν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, αν θα βρεθούν ή όχι οι 180, νομίζω ότι η κυβέρνηση πρέπει να πάρει την απόφαση να οριοθετήσει τις εκλογές και να έρθει σε μία συμφωνία, η οποία θα ορίζει την ημέρα των εκλογών και θα απεμπλέκει το πρόβλημα αυτό από την εκλογή Προέδρου».
Καμία από τις δύο αυτές απόψεις δεν έχει ακόμη υιοθετηθεί κεντρικά και συλλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στην Κουμουνδούρου δεν εξετάζουν σενάρια και παραλλαγές για μια ενδεχόμενη νέα αναπροσαρμογή θέσεων και στρατηγικής. Με το περιβάλλον στις σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας να είναι εξαιρετικά επιβαρημένο, το επιτελείο του κ. Τσίπρα κινείται σε τεντωμένο σχοινί. Καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια ώστε να αποφευχθεί οποιοδήποτε στραβοπάτημα θα έδινε δυνατότητα στην κυβέρνηση να χρεώσει στον ΣΥΡΙΖΑ το παραμικρό ενώ, όπως σημειώνεται, «υπό ορισμένες προϋποθέσεις τις οποίες δείχνει να περιφρονεί ο Σαμαράς, θα μπορούσαμε να προσέλθουμε σε μια συζήτηση, να αξιολογήσουμε τα δεδομένα και να συζητήσουμε κάποια πράγματα με την κυβέρνηση».
Σε αυτά συγκαταλέγονται, σύμφωνα με κατ’ ιδίαν εξομολογήσεις κορυφαίων στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακόμη και το θέμα των εκλογών, ακόμη και η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Σύμφωνα με υπαινιγμούς και πολύ προσεκτικές δηλώσεις έμπειρου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, «αν ο Σαμαράς δεν απέρριπτε τη σύγκληση μιας διάσκεψης των πολιτικών αρχηγών και αποδεχόταν μια συμφωνία για τον χρόνο των εκλογών, θα υπήρχαν πολλά ενδεχόμενα και προτάσεις προς εξέταση».
Πάντως, όσο όλα αυτά παραμένουν στο παρασκήνιο και σε πολύ κλειστό κύκλο συνομιλητών η αγωνία για τις εξελίξεις δεν κρύβεται στα γραφεία της Κουμουνδούρου. Μπορεί τα στελέχη και οι συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα να επιμένουν ότι το διαφαινόμενο δίλημμα «νέα συμφωνία ή παράταση του Μνημονίου» είναι ψευδεπίγραφο, όμως την ίδια στιγμή αναγνωρίζουν ότι η στάση της τρόικας κρύβει περιπλοκές οι οποίες ενδεχομένως θα διαμόρφωναν νέα πολιτικά δεδομένα.
Υπό το πρίσμα αυτό, κάποιοι στα ηγετικά κλιμάκια της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν απορρίπτουν το ενδεχόμενο να προσέλθουν σε μια συζήτηση όπου ενδεχόμενες υποχωρήσεις του ενός για τον χρόνο των εκλογών θα μπορούσαν να συμπέσουν με ενδεχόμενες υποχωρήσεις του άλλου για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν είναι διόλου τυχαίο, διαβεβαιώνουν κάποιοι περί την Κουμουνδούρου, ότι ορισμένα εξ αυτών των προσώπων μιλούν εσχάτως με πρωτοφανή για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ συχνότητα και έμφαση για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ