Η 40η επέτειος από την ίδρυση του ΠαΣοΚ στο περιστύλιο του Ζαππείου ήταν εξωστρεφής, με πάρα πολύ κόσμο, με παρόντα τα ιδρυτικά μέλη του ΠαΣοΚ αλλά και παράγοντες της Κεντροαριστεράς, με τους υπουργούς και τους βουλευτές του κόμματος αλλά και στελέχη που έχουναπομακρυνθεί από την κομματική καθημερινότητα όπως οι Κ. Καρτάλης και Ν. Αλευράς. Παραβρέθηκαν στην εκδήλωση για να τιμήσουν την ιστορική παράταξη από την οποία προέρχονται αλλά και για να δηλώσουν την αντίθεση τους στα όσα έγιναν στα εγκαίνια της έκθεσης του Ιδρύματος Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτό το έκαναν ταυτόχρονα με την ευπρέπεια που έδειξαν αλλά και με το έντονο χειροκρότημα όταν ο Κ. Σημίτης, στην ομιλία του, και έπειτα ο Ευ. Βενιζέλος καταδίκασαν τα γεγονότα. Ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε για μικρόνοια κάποιων που είναι προσκολλημένοι στο παρελθόν και ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ για συμπεριφορέςπου προσβάλλουν την παράταξη, που βιάζουν τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αξίες.
«Δεν έχουμε καμία σχέση ηθική, πολιτική και αισθητική με τα φαινόμενα αυτά. Δεν ανήκουν στην παράταξη», είπε ο κ. Βενιζέλος, χειροκροτούμενος θερμά από τον κόσμο αλλά όχι από «παπανδρεϊκά» στελέχη ούτε από τον Φ. Πετσάλνικο, ο οποίος κάθισε στη δεύτερη σειρά των καθισμάτων και παρακολούθησε άκαμπτος και ανέκφραστος τις ομιλίες των δύο ηγετικών προσωπικοτήτων του ΠαΣοΚ. Στην εκδήλωση ήταν παρούσα και η Ρεγγίνα Βάρτζελη, η οποία απουσίαζε από τα εγκαίνιατης έκθεσης τη Δευτέρα γεγονός που προκάλεσε αίσθηση.
Παρότι το μόνο σύνθημα που ακούστηκε ήταν «Το ΠαΣοΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό» και η ατμόσφαιρα ήταν εορταστική, το φάντασμα των κλακαδόρων της Δευτέρας έριχνε βαριά σκιά. Υπήρξαν πολλοί που δεν είχαν σκοπό να πάνε στην 3η Σεπτέμβρη άλλαξαν όμως γνώμη έπειτα από όσα συνέβησαν, στο περιστύλιο όλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν πώς εκτραχύνθηκαν τα πράγματα, κάποιοι επιχείρησαν να δουν την έκθεση που ήταν σε διπλανή αίθουσα αλλά έμαθαν ότι είχε κλείσει μόλις ξεκίνησε η εκδήλωση της Χαρ. Τρικούπη. Στο τέλος πολλοί έμειναν στον περίβολο του Ζαππείου για να πουν μεταξύ τους ότι «αυτό είναι το ΠαΣοΚ», «εμείς δεν έχουμε σχέση με τους τραμπούκους και τους κλακαδόρους, με φασιστικές συμπεριφορές». «η παράταξη έχει άλλες αρχές και άλλο ήθος».
Παρά την επίδειξη κοσμιότητας στο Ζάππειο ειπώθηκαν σκληρές αλήθειες. Ο κ. Σημίτης επισήμανε την ανάγκη για ένα νέο μεγάλο Κίνημα, όχι για επανάληψη του ιδανικού ΠαΣοΚ του 1974 και έθεσε θέματα προσανατολισμού, κατεύθυνσης και ριζικής ανανέωσης του κόμματος – κάποιοι ερμήνευσαν ότι εμμέσως ανοίγει και τη συζήτηση για ηγεσία από τη νεότερη γενιά. «Χρειάζεται», είπε, «να ακολουθήσουμε νέους δρόμους τώρα χωρίς δεσμεύσεις από το παρελθόν.Στην πορεία μας να μην υπάρχουν συμμετέχοντες πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Χρειάζεται ελεύθερη συζήτηση, χωρίς ιμάμηδες και διαγραφές για να περιορίζεται η σκέψη. Χρειάζεται αντί για τους κλακαδόρους και τις κλάκες του αρχηγισμού αναζήτηση σε διάφορες κατευθύνσεις, με κρίση, σχέδια, με ιδέες. Χρειάζονται ανοιχτές διαδικασίες και όχι κλειστά δωμάτια όπου όσοι έχουν εγκατασταθεί αποκλείουν τους άλλους. Χρειάζεται μια φάση χωρίς σκονισμένα παράσημα, επετηρίδες, ιεραρχίες. Χρειάζεται ειλικρίνεια.
Να στραφούμε στους πολλούς που θέλουν να βοηθήσουν, να εκφράσουν τις αγωνίες τους, να δράσουν, να ξεφύγουν από την ισοπέδωση στην οποία έχουν εκτεθεί. Να αναζητήσουμε νέα πρόσωπα, νέες κινητοποιήσεις, νέες ιδέες».

Ο πρώην πρωθυπουργός επεσήμανε ότι πληρώσαμε ακριβά το «λεφτά υπάρχουν» και διατύπωσε αιχμές για την πολιτική που ασκεί σήμερα το ΠαΣοΚ λέγοντας ότι η πολιτική δεν συνιστάται μόνο στην ενασχόληση με το αν θα πληρωθεί ο ΕΝΦΙΑ σε πέντε ή επτά δόσεις, στον τρόπο εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων τραπεζικών δανείων, ούτε στις συνεχείς κόκκινες γραμμές που χαράζουμε μεγαλόφωνα πριν από κάθε διαπραγμάτευση με την τρόικα.Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρατήρησε, χαράζει πολύ περισσότερες από εμάς αλλά παρ’ όλα αυτά δεν κερδίζει σε αξιοπιστία.
Επίσης, άσκησε κριτική σε όσους βιάζονται να ξεδιπλώσουν λάβαρα θριάμβου –ένα κλίμα που εκπορεύεται κυρίως από το περιβάλλον του Αντ. Σαμαρά.«Δεν υπάρχει κανένας λόγος να καλλιεργούμε αυταπάτες.Η τρόικα είναι μια μορφή ελέγχου που περιορίζει την αυτονομία μας.Αλλά και αν φύγει, που καλό θα ήταν να φύγει, θα υπάρχουν άλλοι πολλοί έλεγχοι που έχουν θεσπιστεί για τις χώρες της Ευρωζώνης και περιορίζουν την αυτονομία τους ακόμη και αν δεν έχουν υπερβολικά χρέη».

Εκτίμησε ότι η ρύθμιση του χρέους θα αργήσει και προειδοποίησε ότι ητακτική να φροντίζουμε για υψηλό φρόνημα των πολιτών υποσχόμενοι λύσεις για αύριο έχει εξαιρετικά αρνητική επίπτωση στο ηθικό τους όταν διαμορφώνουν κατ’ επανάληψη στη συνέχεια την εντύπωση ότι παίζεται ένα παιχνίδι εντυπώσεων.

Ο κ. Βενιζέλος δεν απάντησε στις αιχμές του πρώην πρωθυπουργού αντιθέτως τον ευχαρίστησε θερμά για την παρουσία του και την ουσιαστική συμβολή του στον διάλογο για το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης. Δεν επέδειξε την ίδια αβροφροσύνη προς τον Γ. Παπανδρέου, αποκαλύπτοντας συχνά σε προσωπικό τόνο πόσο τον ενόχλησε το στήσιμο των εγκαινίων της έκθεσης. Στην αρχή έσφαξε τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠαΣοΚ με το γάντι: «Λυπάμαι για την απουσία του Γιώργου Παπανδρέου, που είμαι βέβαιος ότι είναι ψυχικά εδώ σήμερα μαζί μας. δυστυχώς ανειλημμένη υποχρέωσή του να μετάσχει σε σεμινάριο στο εξωτερικό δεν του επιτρέπει να είναι και σωματικά παρών», είπε.
Και συνέχισε:
«Διευκρινίζω ότι δε με αφορούν προσωπικά τα φαινόμενα αυτά. Δεν μετείχα προσωπικά και ιδιωτικά. Μετείχα ως Πρόεδρος του ΠαΣοΚ για να δώσω ένα δείγμα ενότητας, ευγένειας, συσπείρωσης και συστράτευσης. Επιτελώ καθήκον και στο πλαίσιο του καθήκοντος αυτού, ενεργώ εξαντλώντας τα περιθώρια της δικής μου αντοχής και ανοχής. Δυστυχώς, τα φαινόμενα αυτά αφορούν την παράταξη, τους δημοκρατικούς θεσμούς κάθε πολίτη, το δημόσιο βίο και το μέλλον της χώρας που δε θα το ανακόψει καμία υστέρηση και κανένας ανορθολογισμός».
«Το ΠαΣοΚ έτυχε να χειρίζεται την ευθύνη της διακυβέρνησης στη χειρότερη φάση της έκρηξης των συνεπειών της κρίσης και των δύσκολων αποφάσεων. Και μάλιστα έκρινε ότι έπρεπε να σηκώσει το βάρος αυτό, μόνο του. Και όχι να ζητήσει συμπαράταξη και συστράτευση εθνικού χαρακτήρα στη διαχείριση της κρίσης. Ενώ είχαμε τη δυνατότητα, το είχα προτείνει. Και το χειρότερο: το ΠαΣοΚ επέδειξε, επιδείξαμε δηλαδή αμφιθυμία και ενοχή στο επίπεδο των ηγετικών και ευνοημένων στελεχών μας. Το ζήσαμε ακόμη και προχθές αυτό, με τρόπο που αγγίζει τα όρια όχι της ηθικής, αλλά της λογικής πρόκλησης»
«Ας μιλήσουμε καθαρά για δυο σημεία, που συσκοτίζουν την αλήθεια και την κοινή λογική. Η μετάβαση από την Κυβέρνηση του ΠαΣοΚ στην Κυβέρνηση Παπαδήμου, δηλαδή σε μια Κυβέρνηση με τη συμμετοχή του ΠαΣοΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού του κ. Καρατζαφέρη, δεν ήταν προϊόν καμία συνωμοσίας. Ήταν μια επιλογή, που είχε εκδηλωθεί για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2011 με τη διατύπωση πρότασης για συνεργασία μόνο με τη Νέα Δημοκρατία με άλλο Πρωθυπουργό.Τότε, το Νοέμβριο του 2011 έγινε η πρώτη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία και όχι τον Ιούνιο του 2013».
«Άκουσα να γίνεται λόγος πρόσφατα για δήθεν «οβιδιακές μεταμορφώσεις» του ΠαΣοΚ (κατ’ αρχάς το κείμενο των μεταμορφώσεων του Οβιδίου είναι υψηλής αισθητικής, δεν είναι κακές οι οβιδιακές μεταμορφώσεις, αλλά εν πάση περιπτώσει…) Δεν υπάρχει καμία μεταμόρφωση, υπάρχει μια πολιτική συμμαχιών που αναπτύξαμε για να μη συσπειρωθούν περιφερειακοί ή ιδεολογικοί και πολιτικοί μας αντίπαλοι εναντίον του ΠαΣοΚ με την ενθάρρυνση παραγόντων του ΠαΣοΚ. Εχουμε ζήσει πολλά παιχνίδια, και το παιχνίδι με τη ΔΗΜΑΡ πριν τις ευρωεκλογές».
«Στάθηκα δίπλα στον Ανδρέα το 1989 όταν ήταν κατηγορούμενος στο Ειδικό Δικαστήριο, εγκαταλελειμμένος, προδομένος. Αλλά άντεξε. Διασφάλισα με τεράστιο προσωπικό κόστος την ενότητα του χώρου το 2007 μέσα σε συνθήκες τριτοκοσμικού φασισμού. Αγωνίστηκα στη Βουλή το 2008-2009, για τη νίκη του ΠαΣοΚ. Δεν παρασύρθηκα σε καμία προεκλογική δημαγωγία το 2009. Αγωνίστηκα ν’ αποτρέψω το φλερτ με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείοτο 2009. Ανέλαβα το τεράστιο βάρος της οικονομικής πολιτικής τον Ιούνιο του 2011. Διαπραγματεύθηκα το νέο πρόγραμμα και την κολοσσιαία μείωση του χρέους. Απέτρεψα την καταστροφή ενός δημοψηφίσματος με ερώτημα «ναι ή όχι στο ευρώ». Ανέλαβα την ηγεσία ενός ΠαΣοΚ όχι του 44%, αλλά του 4% των δημοσκοπήσεων για τις οποίες με ρωτούσαν συνεχώς στις συνεδριάσεις του Eurogroup. Δεν έκανα καριέρα χάρις στο ΠαΣοΚ, δεν κάνω καριέρα ως Πρόεδρος του ΠαΣοΚ. Δεν είμαι αρχηγός ενός μικρού ιδιόκτητου, προσωπικού κόμματος. Επιτελώ καθήκον με πολύ σαφείς στόχους, εθνικούς και παραταξιακούς. Το επιτελώ με θεσμικούς όρους και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα».
«Δεν δέχομαι ότι ισχύουν και αναπαράγονται οι αθλιότητες του 2007 ή οι δήθεν αντιθέσεις εκείνης της εποχής. Αυτό το επιδιώκουν μόνον εκείνοι που θέλουν να ξεχαστεί τι μεσολάβησε από το 2007 έως σήμερα και πού βρίσκεται η χώρα σήμερα.
Υπάρχει λοιπόν ένα όριο. Το όριο της εντιμότητας και της κοινής λογικής. Προχωράμε όλοι μαζί, χωρίς όρους, χωρίς αποκλεισμούς. Αλλά υπάρχει ένα κριτήριο: προχωράμε όλοι μαζί, όσοι πράγματι ψηφίζουμε ΠαΣοΚ στο παραβάν του εκλογικού κέντρου.Ένα όρο θέτω. Μόνο έναν! Έναν όρο: να ψηφίζεις ΠαΣοΚ μέσα στο παραβάν».
«Η Δημοκρατική Παράταξη δεν είναι συμπλήρωμα κανενός. Αλλά ο εθνικός στρατηγικός κορμός. Και μια που όλοι αρέσκονται να μιλάνε για πόλους και για λύσεις κι επειδή για εμάς όλα αυτά είναι αστεία γιατί έχει προ πολλού περάσει η παλιά εποχή των αυτοδυναμιών και των εύκολων λύσεων, ας μιλήσουμε κι εμείς για πόλους. Η Δημοκρατική Παράταξη, το ΠαΣοΚ, είναι ο τρίτος πόλος, είναι η τρίτη λύση, είναι αυτή η λύση που εγγυάται την ασφαλή πορεία του τόπου. Χωρίς τη Δημοκρατική Παράταξη δεν πορεύεται και δεν κυβερνάται ο τόπος. Κάθε φορά που αυτή η παράταξη βρέθηκε απομονωμένη εκτός εξελίξεων, ο τόπος είχε περιπέτειες και έφτασε σε ακρότητες (…) Εις πείσμα όλων εκείνων που στοχεύουν μόνιμα το ΠαΣοΚ, γιατί ξέρουν ότι είμαστε ο κεντρικός παράγοντας, ο θεμελιώδης κρίκος αυτής της αλυσίδας, η δημοκρατική παράταξη είναι εδώ και σηκώνει ψηλά τη σημαία του μέλλοντος του τόπου. Αυτή είναι η πιο σημαντική αποστολή μας, αυτόςείναι οουσιαστικός τρόπος να τιμήσουμε τον Ανδρέα Παπανδρέου και να γιορτάσουμε την 40ή επέτειο από την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος»