Την δική του εκδοχή για όσα διημείφθησαν τα κρίσιμα 24ωρα που ακολούθησαν το «βατερλώ» των Κανών και πριν ανακοινωθεί η παραίτηση του τότε πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου, δίνει ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απ. Κακλαμάνης, αποκαλύπτοντας ότι αποδέχθηκε την πρόταση να αναλάβει πρωθυπουργός έχοντας την προσωπική έγκριση και του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντ. Σαμαρά. Με αφορμή τα δημοσιεύματα των Financial Times για την σύνοδο των Κανών και την πρόταση Παπανδρέου περί δημοψηφίσματος, ο κ. Κακλαμάνης αναφερθείς στις συνθήκες που προηγήθηκαν της παραίτησης του τότε πρωθυπουργού (Νοέμβριος 2011) και τις διεργασίες που οδήγησαν στην μεταβατική κυβέρνηση υπό τον κ. Λ. Παπαδήμο, αναφέρει σε δήλωσή του ότι υπήρξε συμφωνία στο πρόσωπό του μεταξύ των κκ. Παπανδρέου και Σαμαρά και μάλιστα ότι αντιπροσωπείες του ΠαΣοΚ και της ΝΔ υπό τους κκ. Ευ. Βενιζέλο και Χρ. Λαζαρίδη, αντιστοίχως, είχαν προχωρήσει στην κατάρτιση της «έγγραφης συμφωνίας για την αποστολή της νέας κυβέρνησης». Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά:
· «Το πρωί της 8ης Νοεμβρίου 2011, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου με κάλεσε στο γραφείο του στη Βουλή και μου ανακοίνωσε την απόφασή του όπως, για λόγους εθνικού συμφέροντος παραιτηθεί, ότι θα παραμείνει πρόεδρος του ΠαΣοΚ και ότι πρότεινε στον πρόεδρο της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά, που συμφώνησε αμέσως, να αναλάβω ως πρωθυπουργός το σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης στην οποία θα συμμετείχαν και θα στήριζαν στη Βουλή οι Κ.Ο. του ΠαΣοΚ και της ΝΔ».
· «Αφού συζητήσαμε για τα προηγηθέντα γεγονότα, υποσχέθηκα να απαντήσω σε μισή με μια ώρα, όπερ και έπραξα, επανερχόμενος και αποδεχόμενος την πρόταση, υπό την προϋπόθεση ότι θα συναντηθώ για τα περαιτέρω με τον κ. Σαμαρά και ότι θα ενημερωθώ και θα συμφωνήσω επί της έγγραφης συμφωνίας για την αποστολή της νέας κυβέρνησης, που είχαν καταρτίσει προ διημέρου αντιπροσωπείες των δύο κομμάτων υπό τους κυρίους Ευ. Βενιζέλο και Χ. Λαζαρίδη».
Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής αναφέρει ακόμα ότι υπήρξε συνάντησή του με τον κ. Σαμαρά στο σπίτι του στην οδό Μουρούζη»:
«Με τον κ. Σαμαρά συναντηθήκαμε και συζητήσαμε, επί μία και πλέον ώρα, λεπτομερώς, στο σπίτι του επί της οδού Μουρούζη. Αμφότεροι οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς ανταποκρίθηκαν στην παράκλησή μου να μην ανακοινωθεί ή διαρρεύσει οτιδήποτε, θεωρώντας βέβαιη την αντίδραση συγκεκριμένων τραπεζιτών και εκδοτών. Άλλωστε, πλείστα όσα ΜΜΕ, καθ’ όλη την ημέρα, προεξοφλούσαν ΄΄κυβέρνηση Παπαδήμου΄΄ παρά το γεγονός ότι, όπως με διαβεβαίωσαν εντίμως και οι δύο, πλην του κ. Ρουμελιώτη που δεν απεδέχθη ο κ. Σαμαράς, ουδείς εξ’ αυτών είχε οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επικοινωνία με τον κ. Παπαδήμο ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο», επισημαίνει ο κ. Κακλαμάνης, ο οποίος υποστηρίζει ότι από την πλευρά Σαμαρά ήταν έκδηλη η ικανοποίηση και η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του:
«Ο κ. Σαμαράς, ενώ ήταν έκδηλη η ικανοποίησή του και η εμπιστοσύνη του ότι θα σεβαστώ την αποστολή μου και θα οδηγήσω τη χώρα το συντομότερο δυνατό στις εκλογές, δεν είχε, ως φαίνεται, κατανοήσει ότι το κόμμα του και αυτός θα έπρεπε να αποδεχθούν χωρίς ΄΄αστερίσκους΄΄ τις ευθύνες από την πλήρη συμμετοχή και στήριξη αυτής της κυβέρνησης. Πέραν της επιθυμίας του – ίσως και για εσωκομματικούς λόγους – για τη συμμετοχή ή τον αποκλεισμό κάποιων από τα μικρότερα κόμματα ή προσώπων του δεξιού φάσματος ή συνδεομένων με γνωστό εκδοτικό συγκρότημα, αδυνατούσε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση συγκεκριμένων νέων, κυρίως, βουλευτών του που ζητούσα, επικαλούμενος αρχικώς ότι αυτοί αρνούνταν, φοβούμενοι ότι δεν θα επανεκλεγούν ως βουλευτές, για να καταλήξει τελικώς πως ο ίδιος θεωρούσε αναγκαίο ότι όποιοι βουλευτές της ΝΔ συμμετάσχουν στην κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθούν από τη Βουλή, γιατί αλλιώς αντί του ιδίου, θα εθεωρείτο ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η κυρία …Παπαρήγα (ΚΚΕ)».
Επίσης, στην δήλωσή του ο κ. Κακλαμάνης αναφέρει ότι σκόπευε να διατηρήσει στην θέση του υπουργού Οικονομικών τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος και τον είχε ενημερώσει για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας των δυο κομμάτων. Μάλιστα, όπως λέει, είχε καλέσει τον κ. Ν. Αθανασάκη ως νέο γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου για να καταρτίσουν την λίστα με την σύνθεση της νέας κυβέρνησης:
«Αφού ΄΄δώσαμε τα χέρια΄΄ με τον κ. Σαμαρά, επέστρεψα στη Βουλή και κάλεσα τον κ. Ευ. Βενιζέλο, τον οποίο σκόπευα να διατηρήσω στη θέση του υπουργού Οικονομικών και ο οποίος με ενημέρωσε λεπτομερώς και σε αντιπαραβολή των δύο πρωτοτύπων εγγράφων της επί της συμφωνίας των δύο κομμάτων. Στη συνέχεια κάλεσα τον κ. Ν. Αθανασάκη ως νέο Γενικό Γραμματέα του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, για την κατάρτιση του πίνακα των μελών του».
Όπως αναφέρει ο κ. Κακλαμάνης υπήρξαν αλλεπάλληλες τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον κ. Σαμαρά, τόσο για τα πρόσωπα που θα απάρτιζαν τη νέα κυβέρνηση, όσο και για τον ρόλο της ΝΔ ως κυβερνητικού εταίρου με κατάληξη, τελικώς, την άρνηση του πρώην Προέδρου της Βουλής να τεθεί επικεφαλής του προσπάθειας αυτής:
«Μέχρι τα μεσάνυχτα της ημέρας εκείνης αναλωθήκαμε με τον κ. Σαμαρά σε αλλεπάλληλες από τηλεφώνου συζητήσεις, επιμένοντας εκείνος μεν να προτείνει διάφορα αξιόλογα πρόσωπα, εγώ δε για να τον πείσω πρωτίστως ότι δεν γίνεται να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση και να είναι ταυτοχρόνως αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν επεκτείνομαι, για ευνόητους λόγους, σε άλλα συναφή θέματα ή λεπτομέρειες.
Αργά, περί τα μεσάνυχτα, σε μια ακόμα επικοινωνία μας με τον κ. Σαμαρά, επανέλαβα την άρνησή μου, υπό τις συνθήκες αυτές, να αποδεχθώ την τιμητική πρότασή τους και, αφού ευχαρίστησα πρώτα τον ίδιο και αμέσως μετά τον κ. Παπανδρέου, εισηγήθηκα στον κ. Παπανδρέου που μου το ζήτησε, ορισμένα εκ των αναφερομένων στα δημοσιεύματα προσώπων πλην του κ. Παπαδήμου, παρά την εκτίμησή μου προς το πρόσωπό του, απλώς διότι γνώριζα ότι είχε ταχθεί δημοσίως διά των “FT” κατά του κουρέματος του χρέους, σύμφωνα με τη θέση του κ. Ντράγκι και της ΕΚΤ».
