Με νέα παρέμβαση, προς επεξήγηση… ορισμών επανήλθε με τρίτη συνέντευξή του σε διάστημα δύο ημερών, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Γ. Σταθάκης, έπειτα από την «αναστάτωση» που προκλήθηκε από τα όσα είχε δηλώσει περί «επαχθούς χρέους», δυνατοτήτων διαγραφής του συνολικού χρέους της χώρας κλπ.
Με συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, έπειτα και από τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από περιφερειακά στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, ο κ. Σταθάκης υπογράμμισε μεταξύ των άλλων ότι «η άποψή μου έχει να κάνει με το πως χαρακτηρίζεται το χρέος επαχθές με βάση το διεθνές δίκαιο. Και το επαχθές είναι το διμερές».
Συμπλήρωσε, ότι «η Ελλάδα δεν έχει διμερές χρέος, έχει 95% χρέος που προέρχεται κανονικά από τις αγορές», ενώ υπογράμμισε: «Όλες οι κατηγορίες χρέους διαγράφονται όπως έγινε με το PSI και το χρέος που έχει η Ελλάδα προς τους εταίρους το οποίο έχει έμμεσα κουρευτεί δύο φορές και καιρός είναι να κουρευτεί και τρίτη».
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Σταθάκης μίλησε για παρανόηση από την πλευρά του κ. Κεδίκογλου που συνέδεσε το επαχθές με το ότι αυτό είναι το μόνο χρέος που κουρεύεται και όχι άλλες κατηγορίες χρέους, κάτι που είναι λάθος, όπως τόνισε, ενώ επανέλαβε προς διευκρίνιση συνολική: «Δεν χρειάζεται να είναι επαχθές το χρέος για να αρνηθείς να πληρώσεις ή να επαναδιαπραγματευθείς μέρος του χρέους. Είναι νομικός όρος και κακώς γίνεται σύγχυση».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε ότι είναι μάλλον δύσκολο έως αδύνατο να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος με τα δύο εργαλεία, που είναι
α) το έμμεσο κούρεμα, δηλ. επιμήκυνση του χρέους π.χ. από 30 σε 40 χρόνια ή στα 45 και
β) απομείωση του επιτοκίου που είναι ήδη σχετικά χαμηλό, 2,6%, με περιθώριο περαιτέρω μείωσης κατά μία μονάδα.

«Γι’ αυτό χρειάζεται και κάποια άμεση μορφή κουρέματος σε συνδυασμό βεβαίως και με τα έμμεσα μέτρα», σημείωσε σχετικά, τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει με πολιτική απόφαση.

Επιπλέον, ο κ. Σταθάκης αναφέρεται στην ανάγκη αναθεώρησης της υπάρχουσας δανειακής σύμβασης σημειώνοντας ότι είναι αδύνατον η χώρα να καταβάλει 30 δισ. ευρώ έως το 2016 για την αποπληρωμή διμερών χρεών. «Πρέπει να υπάρξει και νέα, τρίτη αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης. Η υπάρχουσα δανειακή σύμβαση προβλέπει εννιά δισεκ. ευρώ ως ετήσια πληρωμή για τα επόμενα 30 χρόνια –αυτός είναι ο διακανονισμός που έχει γίνει. Μετά βεβαιότητας, ως το 2020 δεν μπορούν να πληρωθούν αυτά τα χρήματα από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού και από ιδιωτικοποιήσεις».
Ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος δανεισμού το πρόβλημα του δανεισμού της χώρας ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει: «Για να δανειστεί η χώρα μπορεί να το κάνει προφανώς από δύο πηγές, δεν υπάρχουν άλλες: Είτε με επιστροφή στις αγορές ή με διακρατικό τρόπο. Νομίζω ότι αυτό που προέχει και προέχει απόλυτα είναι η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης προκειμένου να απελευθερωθούν όλοι αυτοί οι πόροι που καλείται να πληρώσει η χώρα τα αμέσως επόμενα χρόνια, αυτό είναι το πρώτο σκέλος. Το δεύτερο σκέλος είναι η εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής στον αντίποδα του μνημονίου που θα σταθεροποιήσει τελικά την ελληνική οικονομία και θα αποτελέσει τη βάση για να μπορέσει να ξαναδανειστεί η χώρα με κανονικούς όρους».