Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Καταρρεύσαμε γιατί δεν αντέξαμε την αλλαγή

Σε μια δύσκολη πολιτική συγκυρία ο υπουργός Μεταφορών κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδης επιμένει να παραμένει ΠαΣοΚ. «Υπερήφανος, πεισμωμένος αλλά και δυστυχισμένος γιατί το ΠαΣοΚ άλλαξε την Ελλάδα από κάτω, αγκάλιασε την πατρίδα, κι ας παλινδρόμησε σε λογικές τοπικής διαφθοράς». Δέχεται την κίνηση των «58» αλλά ως προϋπόθεση για κάθε απόπειρα συμπαράταξης προβάλλει ένα ισχυρό ΠαΣοΚ και όχι το συνονθύλευμα των ηττημένων.

«Επειτα από τρία χρόνια δύσκολων διαπραγματεύσεων τα έργα, οι μεγάλοι οδικοί άξονες, ξαναρχίζουν. Κατ’ αρχάς συγγνώμη από τον κόσμο που τόσα χρόνια ταλαιπωρείται στις μονές λωρίδες και στα χαλάσματα. Τα εργοτάξια ανοίγουν από τώρα. Εκταμιεύονται αμέσως τα χρήματα που οφείλονται σε εταιρείες, αποζημιώσεις και εργολαβίες, δηλαδή στην αγορά. Υπολογίζονται περίπου 20.000 νέες θέσεις εργασίας και 1,5% αύξηση του ΑΕΠ από τα έργα ως το 2015. Θα ολοκληρωθούν στο τέλος του 2015. Και τότε ο κόσμος θα πηγαίνει στον προορισμό του γρήγορα και με ασφάλεια. Θα έχουμε πετύχει ως κράτος αν τα έργα γίνουν στην ώρα τους, με ελεγμένη την ποιότητα των προδιαγραφών τους και με όλες τις θέσεις εργασίας νόμιμες, δηλαδή ασφαλισμένους εργαζομένους. Και κυρίως αν τα έχουν φτιάξει, με τη συμμετοχή, τα οφέλη, τον έλεγχο και την επίβλεψη, οι τοπικές κοινωνίες, όχι μόνες οι κεντρικές υπηρεσίες. Είναι σημαντικό και συμβολικό το πρώτο μεγάλο εγχείρημα ανάπτυξης στη χώρα να είναι μια νέα αρχή: νομιμότητας, αποτελεσματικότητας, συνέπειας, αποκέντρωσης. Να μάθουμε να ζούμε και να παράγουμε μαζί κι αλλιώς».

«Πολύ πιο γενικό. Είναι ζωτική ανάγκη για να αρχίσουμε την Ελλάδα αλλιώς και καλύτερα. Στη Μεταπολίτευση αυτό το όριο το χάσαμε. Ως σύστημα, στους θεσμούς, στη διοίκηση, στην κοινωνία. Δημοκρατίες του μίσους, της αλληλοκατηγορίας, του φανατισμού δεν μπορούν να λειτουργήσουν στον σημερινό κόσμο. Εδώ ανοίγει το Ιράν. Η Ελλάδα θα κλείσει; Η δυστυχία και η κρίση που περνάμε θα γίνουν ευκαιρία αν κατανοήσουμε πως είμαστε σε κοινή μοίρα. Εχουμε πράγματι πολύ περισσότερα που μας ενώνουν και οι φωνές του φανατισμού είναι φαντάσματα του παρελθόντος. Χρειάζεται να επαναφέρουμε το δημόσιο συμφέρον ως κοινό τόπο, όχι να δοξάζουμε το κομματικό, προσωπικό όφελος και να υπολογίζουμε μόνο το πολιτικό κόστος. Αυτή τη στιγμή κυβερνάμε πέρα από το πολιτικό κόστος απορρίπτοντας τη φτηνή δημαγωγία. Από το 2010 και μετά οι πολιτικοί που κυβερνούν δουλεύουν ξεκάθαρα για την πατρίδα. Με λάθη και με σωστά».

«Το είπα στη Βουλή και το ξαναλέω. Αμυαλοι, δειλοί μαχαιροβγάλτες είναι. Δεν με φοβίζουν αυτοί. Ούτε έχω πια τίποτε να πω μαζί τους. Η δική μας αδυναμία, των υπολοίπων, στο να τους απομονώσουμε και να τους επαναφέρουμε στην αφάνεια με προβληματίζει. Και αυτό μου ενισχύει την πεποίθηση της συνεννόησης. Η τερατογένεση της Χρυσής Αυγής μάς δείχνει τι κάνει το μίσος, πού μπορεί να σπρώξει τον άνθρωπο η απελπισία και ο φανατισμός. Την κυοφόρησε η αλαζονεία, η προοδευτική αλλοίωση της Μεταπολίτευσης, την έθρεψε η κρίση θεσμών, η προσωπική διάψευση και η καθημερινή ανέχεια της τωρινής πενταετίας. Κανείς δεν θα έχει ανάγκη τους χρυσαυγίτες αν αλλάξουμε την Ελλάδα».

Υπάρχει ΠαΣοΚ χωρίς Μεταπολίτευση; Μήπως η νέα Ελλάδα που αναφέρετε θέλει την Ελιά της, με 58 ή και παραπάνω κλαδιά;

«Είμαι υπερήφανος για τη Μεταπολίτευση. Γιατί άλλαξε η Ελλάδα. Ανάσανε, πλούτισε, μεγάλωσε. Μπήκε στην Ευρώπη αμετάκλητα. Εχω λαϊκή καταγωγή από την επαρχία. Εχω ζήσει σε αγροτικά μέρη και έχω δουλέψει. Ξέρω για τι μιλάω. Μην καταριόμαστε τα όσα πετύχαμε, τυφλωμένοι από την πίκρα τού σήμερα».

«Είμαι ΠαΣοΚ. Υπερήφανος, δυστυχισμένος, πεισμωμένος και αποφασισμένος. ΠαΣοΚ γιατί στα δικά μου μάτια είχε και κρατάει ακόμη τρεις βασικές αξίες, βαθιά ελληνικές, ρίζες ταυτότητας, πηγές έμπνευσης και αναγέννησης. Γι’ αυτές αγωνίζομαι, γι’ αυτό είμαι στην πολιτική. Εξέφρασε τη λαϊκότητα, κι ας ξέπεσε αρκετές φορές σε λαϊκισμό. Αγκάλιασε την πατρίδα και έβαλε σταθερό μέτωπο σε εθνικισμούς. Ανοιξε την Ελλάδα στον κόσμο, την έβαλε στον πυρήνα της ΕΕ, κι ας παλινδρόμησε σε λογικές τοπικής διαφθοράς, εξωθεσμικής διακυβέρνησης. Αλλαξε την Ελλάδα από τα κάτω. Εκανε αυτό που και τώρα χρειαζόμαστε».

«Είμαι δυστυχισμένος για τα λάθη μας. Των ηγεσιών του ΠαΣοΚ, τα δικά μου, τη μυωπία του κομματικού συστήματος. Την πραγματική εξαθλίωση των θεσμών. Τελικά, και την αμεριμνησία των πολιτών. Μας έφαγε η ψευδαίσθηση των αειφόρων δανεικών. Θεωρήσαμε την ένταξη στην Ευρώπη λευκή επιταγή ανεμελιάς. Καταρρεύσαμε ηγετικά, ηθικά, θεσμικά, πολιτικά και στο τέλος οικονομικά. Δεν αντέξαμε την αλλαγή. Δεν διαχειρίστηκε η ηγεσία την προσαρμογή στον νέο κόσμο της παγκοσμιοποίησης».

«Είμαι ΠαΣοΚ για μένα σημαίνει πως είμαι ένα με αυτόν τον «συρφετό τον δημοκρατικό», τις φυλές που επιβιώνουν στα κρίσιμα και προχωρούν κάθε φορά την Ελλάδα βήματα μπροστά. Σας λέω είμαι ΠαΣοΚ εγώ που το 2000 έλεγα και υποστήριζα ότι το ΠαΣοΚ πρέπει να αλλάξει όνομα και σύμβολα. Δεν είμαι κολλημένος στους τύπους. Νιώθω όμως ότι ο κόσμος της δημοκρατικής παράταξης που ήταν ΠαΣοΚ θέλει να ξαναβρεί την τιμή, την περηφάνια, τη θέση του. Δεν είμαστε όλοι λαμόγια ούτε ενεργούμενα της διαφθοράς. Δεν δέχομαι το στίγμα, ούτε η νέα Ελλάδα θα χωριστεί σε στιγματισμένους και δήθεν αδιάφθορους. Να συνεννοηθούμε, να ενώσουμε τους Ελληνες, όχι να τους ξαναχωρίσουμε».