Σε μία μακρά – δεδομένων των γενικότερων οικονομικών και πολιτικών ζητημάτων της χώρας – περίοδο συζήτησης για τα οργανωτικά και εσωκομματικά του ζητήματα εισέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, με απόληξη το Συνέδριο του προσεχούς Ιουλίου.

Σε αυτό το κλίμα φαίνεται πως η αντιπαράθεση για τα ζητήματα πολιτικής (ευρώ, εναλλακτική πολιτική, συμμαχίες κ.ά), περνά σε δεύτερη μοίρα για τον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρις ότου διευθετηθούν τα οργανωτικά.
Αυτό που πάντως αναδεικνύεται από τις διαδικασίες ως μείζον θέμα, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει η αξιωματική αντιπολίτευση, είναι η αντιστοίχιση του εκλογικού ποσοστού του 27% με την πραγματική βάση του κόμματος, η οποία αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί.
Από την Δευτέρα το μεσημέρι, το άτυπο συντονιστικό εννεαμελές όργανο της Κουμουνδούρου θα βρίσκεται καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας σε διαρκή σύσκεψη, με αντικείμενο την προετοιμασία της Κεντρικής Επιτροπής της 18ης και 19ης Μαΐου, όπου και θα συζητηθούν και θα επικυρωθούν το καταστατικό, οι πολιτικές θέσεις και η διακήρυξη του νέου κόμματος.
Ο κ. Αλ. Τσίπρας πάντως θα απουσιάσει την Τετάρτη και την Πέμπτη στην Κροατία, προκειμένου να μιλήσει σε forum για την κρίση, όπου θα συμμετέχουν επίσης ο Σλαβόι Ζίζεκ και ο αμερικανός σκηνοθέτης κ. Ολιβερ Στόουν, ο οποίος σημειωτέον συμμετείχε την προηγούμενη εβδομάδα σε άλλο φόρουμ, επενδυτικού περιεχομένου στο Λας Βέγκας, όπου ομιλητής μεταξύ των άλλων ήταν ο κ. Γ. Παπανδρέου.
Υπό συζήτηση στην Κουμουνδούρου βρίσκονται ακόμη διάφορες διαφωνίες μεταξύ των εσωκομματικών παρατάξεων, οι οποίες δεν φαίνεται πως θα έχουν επιλυθεί τελεσίδικα έως και την λήξη του συνεδρίου.
Μεταξύ των άλλων:
Η πλευρά της πλειοψηφίας υπό τον κ. Τσίπρα επιθυμεί την διάλυση όλων των συνιστωσών. Στο πλευρό του βρίσκεται μέχρι στιγμής μεγάλη μερίδα του Συνασπισμού (της μεγαλύτερης συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ), καθώς και η πλατφόρμα 2010, η οποία συμφωνεί εν πολλοίς με το συνολικό σχέδιο μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ.
Χωρίς να αντιτάσσεται με διάθεση αντιπαράθεσης, επιφυλακτική στο σημείο αυτό είναι η Αριστερή Πλατφόρμα (η οποία ούτως ή άλλως έχει εξασφαλισμένο στάτους ως τάση εντός του Συνασπισμού), ενώ αντίθετες είναι συνιστώσες όπως η ΔΕΑ και οι Ενεργοί Πολίτες.
Στο θέμα της εκλογής προέδρου, η πλευρά Τσίπρα προωθεί την εκλογή από το συνέδριο, σε μία κίνηση που αφενός δείχνει την διάθεσή της να μετακινηθεί από τις πάγιες πρακτικές των αριστερών κομμάτων σε «σοσιαλδημοκρατικού» χαρακτήρα σχήματα και αφετέρου καταδεικνύει το πώς ο κ. Τσίπρας επιδιώκει σε αυτήν τη φάση την εμπέδωση της ισχύος του ως αρχηγού.
Αυτή την πρόταση δέχεται υπό προϋποθέσεις η πλευρά Λαφαζάνη, με τον επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας να δηλώνει ότι δεν πρέπει ο πρόεδρος του κόμματος να τίθεται πάνω τα όργανα (να μην εκλέγεται δηλαδή από τα μέλη ή ένα αόριστο όργανο) και να σημειώνει ότι «κινδυνεύουμε να περιπέσουμε σε ένα αρχηγικό προεδροκεντρικό καθεστώς» και ότι «κάτι τέτοιο, εντελώς ξένο προς τις αντιλήψεις της Αριστεράς, δεν το επιθυμεί κανένας στο ΣΥΡΙΖΑ».