Ποιητής, βραβευμένος με Κρατικά Βραβεία Ποίησης Κύπρου, Ελλάδας, Ακαδημίας Αθηνών κ.ά. («Ιμερος»)
«Υπο ευρωπαϊκή κατοχή»
«Εχω την αίσθηση ότι τελούμε υπό ευρωπαϊκή κατοχή. Το πώς φτάσαμε ως εδώ έχει να κάνει βεβαίως και με τα δικά μας λάθη, αλλά ο εξωτερικός παράγοντας στηρίζεται στα λάθη μας για να εξυπηρετήσει τους ευρύτερους γεωπολιτικούς στόχους του.Νεοελληνιστής φιλόλογος εκδότης του περιοδικού «Μικροφιλολογικά»
«Εμείς χρωστάμε στους Ρώσους»
«Παρακολουθώ τις εξελίξεις ως απλός πολίτης. Είναι διάχυτη στο νησί μια μελαγχολία, μια θλίψη. Σίγουρα έγιναν πολλά λάθη, κυρίως από τους ηγέτες. Υπήρξε εκείνο το πρώτο, ηρωικό και βροντερό «Οχι». Μας άρεσε προς στιγμήν, γιατί επρόκειτο για μια προσβολή προς την Κύπρο αλλά και προς όλη την Ευρώπη. Μετά τα πράγματα έγιναν δυσκολότερα. Φαίνεται πια ότι το «κούρεμα» είναι αναγκαίο. Οι ακρότητες έτσι κι αλλιώς δεν βγάζουν σε τίποτα.
Καλλιτεχνικός διευθυντής Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ)
«Είχαμε φτάσει στα όρια της ύβρεως»
«Είμαι και παραμένω πολύ αισιόδοξος. Την περιμέναμε την μπόρα, γι’ αυτό και μας βρήκε έτοιμους στον ΘΟΚ. Δεν είμαι υπέρμαχος των θεωριών συνωμοσίας: Συνέβη και σ’ εμάς ό,τι συνέβη και στην Ελλάδα. Δεν θα μπορούσε να μας βγει η λογική τού «μια ζωή την έχουμε». Επιπλέον, καθώς η Κύπρος είναι τόσο κοντά στην Ελλάδα, θα έπρεπε να έχουμε αντιδράσει πολύ πιο έγκαιρα. Βλέπαμε την Ελλάδα να βουλιάζει και δεν κάναμε τίποτα. Λέγαμε «να το λάθος», αλλά δεν το αποφύγαμε. Η οικονομική μας πολιτική άργησε πολύ να αντιδράσει.
Ποιήτρια («Υπαινιγμοί»)
«Πέφτει ψιλή βροχή σαν θρήνος»
«Οταν δεν μπορείς να διαχειριστείς αυτό που συμβαίνει, νιώθεις ένα αδιέξοδο. Οταν διάβασα το πρώτο Σχέδιο, είπα: «Εντάξει, να δώσω αν είναι να σωθούμε, να μην κλείσουν οι τράπεζες, να μη χαθούν τόσες θέσεις εργασίας». Αλλά μετά τα πράγματα έγιναν χειρότερα.
Ηθοποιός
«Τώρα την παίρνουν ολόκληρη»
«Εδώ και δέκα μέρες ζούμε μια περιπέτεια. Παρά τις προσπάθειες να βρεθεί λύση από τους πολιτικούς και τον κυπριακό λαό, δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Ο λαός είναι αποφασισμένος να σωθεί και να σώσει την πατρίδα του. Και αυτό φαίνεται με το πρόγραμμα οικονομικής αλληλεγγύης, στο οποίο συμμετέχουν από τον μεγιστάνα ως τον συνταξιούχο. Ομως η ευρωζώνη και το Eurogroup κλείνουν τη Λαϊκή Τράπεζα. Μας απαγορεύουν να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Ολα είναι προαποφασισμένα και προμελετημένα. Από τη στιγμή που βρέθηκε φυσικό αέριο στο υπέδαφος της Κύπρου, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών μας, πέσανε οι λήσταρχοι, τα κοράκια, να μας φάνε. Αν μας γονατίσουν, θα μας επιβάλουν και τη λύση στο εθνικό μας θέμα. Το να βρεθεί η Κύπρος εκτός ευρώ θα ήταν καταστροφικό. Ζητάμε βοήθεια και μας την αρνούνται. Είμαστε αλυσοδεμένοι. Το μεγάλο «Οχι» απέδειξε την υπερηφάνεια του λαού μας. Ομως μας φέρνουν τόσα εμπόδια οι Ευρωπαίοι ενώ παραμένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Εμείς κλαίμε και αυτοί χαριεντίζονται. Εχουμε χάσει τον ειρμό μας. Εχουμε υποστεί μια δεύτερη εισβολή, χειρότερη από του ’74. Τότε μας πήραν τη μισή Κύπρο. Τώρα θέλουν να μας πάρουν και την υπόλοιπη. Θέλουμε να κάνουμε θυσίες και δεν μας αφήνουν».
Σκηνοθέτης («Fish ’n’ chips»)
«Ας φάμε πέτρες»
«Ακούω διάφορους ανόητους αυτές τις μέρες να λένε πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη τραγωδία που έχει συμβεί στον Ελληνισμό από το ’22, ξεχνώντας την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τη δικτατορία, το ’74. Οργίζομαι. Εμπρός λοιπόν, πατριώτες, ορμάτε! Ας πολεμήσουμε για τις πισίνες μας, τα ακριβά μας αυτοκίνητα και τις καταθέσεις μας! Ας πολεμήσουμε για το δικαίωμά μας για φτηνές Φιλιππινέζες, όμορφες Ρωσίδες και απλήρωτους Πακιστανούς. Μη μασάτε στις απαιτήσεις του Eurogroup και των τροϊκανών γιατί, όπως γράφει και ο Ρήγας στον Θούριό του: «Δουλεύεις όλη ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πει, κι αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιει».
Μάρκος Μάρκου
Σκηνοθέτης («Παπαδόπουλος και Σία»)
«Με γενναιότητα όλοι μαζί»
.jpg)
«Δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε. Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Μην ακούτε όσους λένε ότι αυτό θα καταστρέψει την Κύπρο. Δεν μπορούν να μας πάρουν τα σπίτια και την ικανότητά μας να ενωθούμε και να ξεκινήσουμε από την αρχή. Να φτιάξουμε το δικό μας φαγητό. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα σπίτια στα οποία ζούμε δεν θα εξαφανιστούν. Η Κύπρος οφείλει να είναι γενναία. Ας καταρρεύσουν οι τράπεζες. Είναι νεκρές ούτως ή άλλως. Η Κύπρος μπορεί να γίνει ηγέτις του κόσμου και η πρώτη χώρα από την οποία θα ξεκινήσει μια δική της επανάσταση. Κάντε το τώρα. Γίνετε το λαμπρό παράδειγμα. Το κάναμε το 1974, όταν πολλοί έχασαν τα πάντα και καταφέραμε να συσπειρωθούμε και να ξανακτίσουμε. Αυτό που γίνεται τώρα δεν θα έχει το ίδιο κόστος ζωής. Και έχουμε το μυαλό να το κάνουμε. Αυτό που θα τους σταματήσει είναι ο φόβος και αν η οικονομία καταρρεύσει, όλα θα καταρρεύσουν συγχρόνως».Σκηνοθέτης («Μικρό έγκλημα»)
«Ο ψύλλος και ο ελέφαντας»
«Μίλησα με φίλους και συγγενείς, διάβασα στο Internet τον ξένο και τον ελληνικό Τύπο, παρακολούθησα τα ρεπορτάζ και άρχισα να νιώθω ότι το είχα ξαναδεί αυτό το έργο.Τραγουδίστρια («Το καινούριο σου όπλο»)
«Ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτα»
«Πενήντα τρία χρόνια μετά τους αγώνες για την κατάκτηση της ανεξαρτησίας μας, τριάντα εννιά χρόνια μετά τα γεγονότα του 74 και 9 χρόνια μετά το σχέδιο Ανάν έιμαστε ξανά αντιμέτωποι με καταστάσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ύπαρξη μας και απειλούν να μας οδηγήσουν στο χάος, σε κοινωνικές εξεγέρσεις και ίσως και σε εμφύλιες συγκρούσεις.
«Η εκλογή Αναστασιάδη θα αλλάξει εντελώς το σκηνικό και το πλαίσιο των πολιτικών εξελίξεων μέσα στην Κύπρο, ενώ θα τινάξει πιθανότατα στον αέρα και τις παραδοσιακά στενές σχέσεις της Λευκωσίας με τη Μόσχα. Ο πιθανότατος πρόεδρος τάσσεται υπερ της αποδοχής οποιουδήποτε όρου απαιτήσουν οι Γερμανοί για την επιβολή καθεστώτος μνημονίου, συμπεριλαμβανομένης της εκποίησης όλης της δημόσιας περιουσίας. Το μνημόνιο στην Κύπρο θα έχει πρώτο στόχο τη διάλυση του υπερμεγέθους τραπεζικού συστήματος του νησιού ώστε οι καταθέσεις να φύγουν από την Κυπρο»(19.2.13 )
Ο Αρθρογράφος Γ. Δελαστίκ δεν ήταν σύγχρονη Κασσάνδρα, όταν έγραφε πριν τις εκλογές τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες.
Παρ’ όλα αυτα η νίκη του κ. Αναστασιάδη ήταν αναμενόμενη, αν αναλογιστούμε τα τραγικά λάθη και τους ανίκανους χειρισμούς της προηγούμενης κυβέρνησης που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Διαβεβαίωνε, όμως, προεκλογικά «δεσμεύομαι προς τους Κύπριους πολίτες και τους ξένους επενδυτές ότι δεν πρόκειται να υπογράψω οποιοδήποτε μνημόνιο που θα περιέχει κούρεμα καταθέσεων».
Πριν αλέκτωρ λαλήσει, απαρνήθηκε και τις δεσμεύσεις και τις κόκκινες γραμμές του.
Το ύπουλο αυτό νομοσχέδιο, ύπουλο και ως προς το περιεχόμενο και ως προς τον τρόπο με τον οποίο μας επεβλήθει, στόχο είχε να πλήξει την αξιοπιστία του τραπεζικού μας συστήματος ώστε να μετακινηθούν τα κεφάλαια των ξένων επενδυτών. Ποιά οικονομία μπορεί να υπάρξει χωρίς την πίστη των συναλλαγών;
Ζω μεταξύ Κύπρου και Αθήνας τους τελευταίους 6 μήνες. Όπως πολλοί άλλοι Κύπριοι αποφάσισα να περάσω περισσότερο χρόνο στην Κύπρο αφού η κατάσταση στη Ελλάδα είναι δύσκολη, ενώ αντίθετα η Κύπρος διατηρούσε πάντα μια ποιότητα ζωής. Αν λοιπόν διασφαλίζαμε αυτή την ποιότητα ζωής, την ευημερία μας, τα σπίτια μας, την ασφάλεια μας, την ειρήνη στον τόπο μας, με ένα κούρεμα καταθέσεων, είμαι σίγουρη πως όλοι θα ήμασταν σύμφωνοι. Το ζήτημα δεν είναι λοιπόν η απώλεια κάποιων χιλιάδων ευρώ από τον λογαριασμό μας, το ζήτημα είναι ότι το κούρεμα με τους πρωτάκουστους όρους με τους οποίους μας είχε επιβληθεί την προηγούμενη βδομάδα, θα ήταν αρχή πολλών δεινών για τον τόπο μας.
Ακούγοντας τον Μάριο Καρογιάν, που προεκλογικά στήριζε με πάθος την εκλογή Αναστασιάδη, να μιλάει για προσχεδιασμένη επίθεση που στόχο έχει να μας αποστερήσει από τους Ρώσους εταίρους μας, να μας υποδηλώσει οικονομικά, να γκρεμίσει όλους τους πυλώνες στους οποίους στηρίζουμε την οικονομία μας, ώστε να πάρουν στο τέλος και στη δική τους επιρροή το φυσικό αέριο και να δώσουν τη λύση στο εθνικό θέμα όπως τους εξυπηρετεί,
είναι πια ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά πολιτικό, εθνικό και γεωστρατηγικό
Λέω συχνά πως ήμασταν τυχεροί που στην κρίσιμη περίοδο του σχεδίου Ανάν (που όποιος το έχει μελετήσει σε βάθος ξέρει οτι ήταν ένα μη βιώσιμο σχέδιο που εγκυμονούσε κινδύνους )είχαμε ένα ηγέτη, να μας απομακρύνει από τον γκρεμό. Κι όμως φτάσαμε για ακόμα μια φορά στο χείλος του γκρεμού με την Ευρώπη των « δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης και της ανάπτυξης» να μας εκβιάζει και να μας οδηγεί στην πτώση.
Γι’ αυτό τώρα πρέπει ο νυν πρόεδρος να ηγηθεί όχι της πτώσης, αλλά της σωτηρίας και της ανάπτυξης. Να διαθέτει κρίση για να μη μας οδηγήσει σε βαθύτερη κρίση.
Έχουμε δει το πείραμα της Ευρωπαϊκής ένωσης στην Ελλάδα να αποτυγχάνει και να οδηγεί σ’ ένα φαύλο κύκλο εκβιασμών, δανεισμών μ νημονίων και όλο και βαθύτερης κρίσης, γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να υποκύψουμε στους εκβιασμούς, αλλά να διαπραγματευτούμε για να πετύχουμε ευνοϊκότερους όρους και πιο δίκαιη μεταχείριση. Πρέπει όμως κυρίως να υπάρξει θέληση για να υπάρξει άλλος δρόμος, αλλιώς θα οδηγούμαστε από το μονόδρομο στο αδιέξοδο.
Τα γεγονότα τρέχουν, σαν λέξεις σε φλύαρα στόματα. Οικονομολόγοι λένε πως υπάρχουν λύσεις αν παραχωρήσουμε δικαιώματα για το φυσικό αέριο σε ξένες εταιρείες. Η Τουρκία προειδοποιεί πως έχει δικαιώματα στο φυσικό αέριο και δεν θα αφήσει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες. Η εκκλησία της Κύπρου από μηχανής Θεός, αλλά δεν είναι αρκετή η βοήθεια του. Η πρόταση στη Ρωσία που ήταν μια λύση, δεν έγινε ούτε με σχέδιο, ούτε με σωστή προετοιμασία, ούτε με όρους ελκυστικούς για τη Ρωσία και ούτε με την παρουσία του κου Αναστασιάδη, παρά την ανοιχτή πρόσκληση του Ρώσου προέδρου, σαν να ήταν καταδικασμένη να αποτύχει .
Ακούμε πολλά λόγια και λίγα πια πιστεύουμε…
Τα νέα νομοσχέδια που ψήφισε στις 22 Μαρτίου η βουλή, θέτουν κάποιες δικλείδες ασφαλείας προστατεύοντας την ανεξέλεγκτη διαρροή κεφαλαίων και τους μικρο καταθέτες κάτι που δεν έκανε το πρώτο κούρεμα. Το «όχι» λοιπόν, τότε ήταν «όχι» στην ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο. Ιδανική και δίκαιη λύση θα ήταν να συμπεριφερθεί η ΕΕ αλληλέγγυα. Ιδανικό θα ήταν, επίσης, να πληρώσουν τα σπασμένα όσοι πολιτικοί και τραπεζίτες έβγαλαν τα εκατομμύρια τους στο εξωτερικό λίγες μέρες πριν ανακοινωθεί το κούρεμα αλλά η δικαιοσύνη είναι στις μέρες μας φανταστικό σενάριο Θα έχουμε να μιλάμε κι εδώ για μια αντίστοιχη λίστα Λαγκάρντ που δεν θα δοθεί ποτέ στη δημοσιότητα.
Το έχουμε δει το έργο και δεν έχει Happy End.
Η Κύπρος λοιπόν αλλάζει…(όπως μας υπόσχονταν οι αφίσες προεκλογικά)
Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο… Τι θλιβερά που σεργιανάν τριγύρω σου τα ψάρια,
κι οι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια…. (Γιάννης Ρίτσος)»
Γιώργος Καλοζώης
Ποιητής («Ανάποδος κόσμος», «Η κλίση του ρήματος»)
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να βοηθήσει»
«H Kύπρος βρίσκεται αυτή τη στιγμή πάνω στο κύμα της Ιστορίας. Αυτό που καταλαβαίνει ο κάθε Κύπριος, νομίζω, είναι ότι είμαστε εντελώς αβοήθητοι αφού, πρώτον, η Ελλάδα, όπως και το ’74, δεν μπορεί να μας βοηθήσει –ή έστω η επίσημη Ελλάδα –και, δεύτερον, κάποιοι έχουν συμφέρον στην Ευρώπη αλλά και στην Ασία να είμαστε σε αυτή την κατάσταση.
