Σενάριο για χρηματοδότηση των ισπανικών τραπεζών από τον προσωρινό μηχανισμό σταθερότητας (EFSF) εξετάζεται στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με πληροφορίες από κοινοτικές πηγές, με τις οποίες συνομίλησε «Το Βήμα», το σχέδιο περιλαμβάνει σε αδρές γραμμές τη σύνταξη ενός «Μνημονίου light» για τη Μαδρίτη το οποίο θα αφορά μόνο τον χρηματοπιστωτικό τομέα της χώρας.

Η λύση αυτή θεωρείται πολύ φθηνότερη από μία μελλοντική χειροτέρευση της κατάστασης που θα απαιτούσε πολλαπλάσια κεφάλαια και θα τίναζε πιθανώς στον αέρα τους μηχανισμούς σταθερότητας.

Με τον τρόπο καταβάλλεται προσπάθεια να συμβιβαστούν από τη μία πλευρά οι αντιδράσεις της Γερμανίας, η οποία δεν δέχεται να δοθεί απευθείας βοήθεια στις ισπανικές τράπεζες χωρίς να υπάρξει ένα πρόγραμμα προσαρμογής με κάποιο βαθμό αιρεσιμότητας (conditionality) και από την άλλη πλευρά οι αντιρρήσεις της ισπανικής κυβέρνησης.

Ο Πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι θέλει να αποφύγει τη λήψη νέων σκληρών μέτρων για τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος, καθώς πιστεύει ότι με τα μέτρα που έχουν ήδη αποφασιστεί μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι.

Όσον αφορά στο Βερολίνο, δεν εμφανίζεται σε καμία περίπτωση διατεθειμένο να δεχθεί χορήγηση χρημάτων από τον προσωρινό (EFSF) ή τον μόνιμο μηχανισμό (ESM) χωρίς να υπάρξει έστω μία μερική αιρεσιμότητα. Άλλωστε, κάτι τέτοιο θα παραβίαζε τα όσα προβλέπουν οι κανόνες λειτουργίας των μηχανισμών. Αυτό θα απαιτούσε ομοφωνία όλων των μελών των μηχανισμών.

Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι πόσα χρήματα θα χρειαστούν οι ισπανικές τράπεζες. Η Μαδρίτη έχει αναθέσει σε δύο ανεξάρτητους οίκους να εκτιμήσουν το ύψος των κεφαλαίων, ενώ αναμένεται προσεχώς και η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Η έκθεση των δυο οίκων αναμένεται να παρουσιασθεί στο Δ.Σ. του ΔΝΤ την προσεχή Παρασκευή και ίσως δημοσιοποιηθεί την Δευτέρα 11 Ιουνίου.

Ορισμένες πηγές ανεβάζουν το απαιτούμενο ποσό ως και 80 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το κρίσιμο σημείο στο οποίο θα επιμείνουν οι Βρυξέλλες είναι η αυξημένη επιτήρηση και η επιτάχυνση της αναδιάρθρωσης του ισπανικού τραπεζικού τομέα, ιδιαίτερα στα πιστωτικά ιδρύματα των ισπανικών περιφερειών, όπου έχουν εντοπιστεί εκτεταμένα περιστατικά διαφθοράς και νεποτισμού. Επιπλέον, πρέπει να βρεθεί το κατάλληλο κανάλι για τη διοχέτευση των κονδυλίων υποστήριξης (π.χ μέσω της ισπανικής Κεντρικής Τράπεζας).