Για τα χρονοδιαγράμματα προς την εκλογή νέας ηγεσίας – όσα τουλάχιστον από αυτά μπορούν να προσδιοριστούν με σαφήνεια – θα κληθεί να αποφασίσει την Τετάρτη του Πολιτικό Συμβούλιο του ΠαΣοΚ, έπειτα από την τραυματική εμπειρία των κομματικών συνεδριάσεων του προηγούμενου Σαββατοκύριακου.
Αυτό που κυριαρχεί πλέον στις τάξεις των κομματικών στελεχών είναι η σύγχυση, είτε αυτή δικαιολογείται από τα περιστατικά είτε είναι σκοπίμως καλλιεργούμενη, ως προς το αν ο κ. Γ. Παπανδρέου θα αποχωρήσει από την ηγεσία.
Επιπροσθέτως, από την κομματική πτέρυγα επικριτών του κ. Παπανδρέου ζητείται ο ακριβής προσδιορισμός της ημερομηνίας αποχώρησής του από την ηγεσία του κόμματος. Παράλληλα, ο κ. Ευ. Βενιζέλος δεν δηλώνει αν θα είναι διεκδικητής της ηγεσίας, ενώ παρόμοια τακτική ακολουθούν ο κ. Α. Λοβέρδος και η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Ολοι δε επιφυλάσσονται να καταθέσουν το πολιτικό τους μανιφέστο για την νέα πολιτική ταυτότητα του ΠαΣοΚ.
Οσο όλα αυτά τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, το κόμμα που εξακολουθεί να διαθέτει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, βρίσκεται αντιμέτωπο με μείζονα ζητήματα πολιτικής, τα οποία όμως ελάχιστα συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια του Εθνικού Συμβουλίου του προηγούμενου Σαββατοκύριακου.
Στηρίζουν το νέο μνημόνιο, απορρίπτουν το παλαιό;
Η αποφυγή πολιτικής συζήτησης φέρνει το ΠαΣοΚ αντιμέτωπο, με την μεγάλη του αντίφαση: από τη μία πλευρά διακηρύττει ότι στηρίζει την κυβέρνηση Παπαδήμου στην πορεία προς την υπογραφή του νέου μνημονίου, όμως την ίδια στιγμή είναι βαθύτατα διχασμένο ως προς τις αποφάσεις που έχουν οδηγήσει ως εδώ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του προβλήματος, είναι ο τρόπος με τον οποίο στέκεται το ΠαΣοΚ απέναντι στο καυτό θέμα των παρεμβάσεβων στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα.
Από τους κορυφαίους του κόμματος κατ΄ ουσίαν δεν τέθηκε το ζήτημα στις συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, με εξαιρέσεις τα όσα είπαν η κυρία Λούκα Κατσέλη και η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, οι οποίες μίλησαν για κόκκινες γραμμές στις διαπραγματεύσεις του επόμενου διαστήματος.
Το σημείο αυτό, σύμφωνα με παλαιά κομματικά στελέχη, τα οποία τήρησαν τις αποστάσεις τους από τις διαδικασίες του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, αποκαλύπτει μία από τις μεγάλες αντιφάσεις, που αντιμετωπίζει το ΠαΣοΚ.
Συζητήσεις για την ηγεσία σε πολιτικό κενό
Με βάση τις εκτιμήσεις αυτών των στελεχών, η μείζων αυτή αντίφαση πιθανότατα θα αναδειχθεί σε βασικό συστατικό στοιχείο της υπαρξιακής κρίσης του ΠαΣοΚ σε αυτήν την περίοδο: όσο συζητεί για την ηγεσία του, οι διεκδικητές εμφανίζονται είτε διατεθειμένοι να πάρουν αποστάσεις και να κατακρίνουν επιλογές της προηγούμενης διετίας, ενώ άλλοι τις υπερασπίζονται με τη λογική της σωτηρίας της χώρας.
Την ίδια στιγμή όμως, βουλευτές του κόμματος δηλώνουν αποφασισμένοι να θέσουν τώρα τις δικές τους κόκκινες γραμμές, μην ψηφίζοντας διατάξεις όπως αυτές που κυοφορούνται για τις δραματικές παρεμβάσεις στα εργασιακά, τις οποίες δεν είχαν θέσει σε προηγούμενες περιόδους, όταν ψηφίζονταν άλλες επώδυνες διατάξεις του πρώτου μνημονίου.
Επειτα από αυτά, πολλοί κομματικοί παράγοντες και βουλευτές, επιμένουν πως το αγεφύρωτο ρήγμα στο ΠαΣοΚ δεν σχετίζεται ούτε με τα πρόσωπα, ούτε με τους μηχανισμούς· είναι η νομοτελειακή εξέλιξη των επιλογών της τελευταίας διετίας και της διαχείρισής τους, οι οποίες έχουν διαμορφώσει τα νέα δεδομένα της χώρας. Και αυτά το ΠαΣοΚ δεν μπορεί ούτε να τα υπερασπιστεί ομοφώνως, ούτε να τα απορρίψει συλλήβδην.
