Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Handelsblatt», ο πρόεδρος της κοινβουλευτικής ομάδας των γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ ζητά μια συνεκτική πολιτική της Ευρώπης για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας

Μια περίληψη του άρθρου:

H Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης της. Και όλοι κοιτάζουν προς την κατεύθυνση του Βερολίνου…Όλοι το γνωρίζουν: ο μηχανισμός διάσωσης ήταν ένα ενδιάμεσο βήμα προς τη σταθεροποίηση του ευρωχώρου. Ούτε παραμερίζει τις αιτίες της κρίσης ούτε είναι αρκετά σταθερός…Εκτός Γερμανίας, οι περισσότεροι παρατηρητές είναι πεπεισμένοι ότι η επέκταση του EFSF θα είναι αναπόφευκτη. Μόνο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συμπεριφέρεται σα να μην την αφορά αυτή η συζήτηση. Η δική μου πρόβλεψη είναι ότι η επέκταση του EFSF θα έρθει…Αυτό όμως που χρειάζεται είναι κάτι περισσότερο από ολοένα και μεγαλύτερους μηχανισμούς διάσωσης.

Χρειαζόμαστε ένα δεύτερο σχέδιο Ντελόρ, έναν οδικό χάρτη με ορίζοντα δεκαετίας προς μία πολιτική Ένωση. Ένα χάρτη που να είναι φιλόδοξος, χωρίς ωστόσο να είναι ουτοπικός…Χρειαζόμαστε έναν road map για μία ισχυρότερη εναρμόνιση της φορολογικής πολιτικής. Χρειαζόμαστε μία ευρωπαϊκή στρατηγική για τις τράπεζες, η οποία να επιλύει το πρόβλημα “too big to fail”. Χρειαζόμαστε προτάσεις για τη ρύθμιση των χρηματαγορών, που να φροντίζουν για διαφάνεια και συστημική σταθερότητα. Και χρειαζόμαστε επίσης ως κίνηση ευρωπαϊκής ευστροφίας και αλληλεγγύης επειγόντως μία στρατηγική εξυγίανσης για την Ελλάδα, που να μην περιορίζεται απλώς σε εκκλήσεις για λιτότητα.

Τους περασμένους μήνες η Ελλάδα αντιμετώπισε μεγάλες προκλήσεις και σημείωσε ορισμένες επιτυχίες. Κατά πόσο αυτές επαρκούν, θα το αποφασίσει η τρόικα εντός των επομένων ημερών. Με ενδεχόμενη θετική της απόφαση η διάσωση της Ελλάδας συνεχίζει στον επόμενο γύρο. Όμως αυτό που πρέπει να ισχύσει είναι το εξής: η διάσωση δε μπορεί να γίνει μόνο με την παροχή “φρέσκου χρήματος”.

Η Ελλάδα θα μπορέσει μακροπρόθεσμα να σταθεί στα πόδια της, εάν η χώρα, με την ευρωπαϊκή βοήθεια, μπορέσει να ακολουθήσει μία πορεία εκσυγχρονισμού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει από τα διαρθρωτικά ταμεία και τα ταμεία συνοχής κονδύλια άνω των 200 δις ευρώ. Επιπλέον κονδύλια μπορούν να προέλθουν από το φόρο χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Ακόμη και στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να ακολουθήσουμε νέους δρόμους. Αντί να πωληθεί ελληνική κρατική περιουσία σε εξευτελιστικές τιμές, θα πρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο μιας ευρωπαϊκής λύσης τύπου Treuhand, βάσει της οποίας η ελληνική κρατική περιουσία θα εξυγιανθεί και θα ιδιωτικοποιηθεί σε ορίζοντα δεκαετίας. Ζητούνται η ηγεσία, η υπεύθυνη στάση και η αλληλεγγύη. Εάν δε γίνει νέα αρχή, η ευρωπαϊκή ενσωμάτωση δε θα μπορέσει να επιβιώσει από την κρίση. Οφείλουμε στους πατέρες της ενωμένης Ευρώπης, αλλά και στα παιδιά μας να μην οδηγηθούμε εκεί.