Η κυρία Λούκα Κατσέλη πιστεύει ότι σοσιαλισμός και μνημόνιο δεν είναι έννοιες ασυμβίβαστες και για να το αποδείξει προβάλλει τις «κόκκινες γραμμές» που κατά τη γνώμη της θωρακίζουν το DΝΑ του ΠαΣοΚ από τον «ραδιενεργό νεοφιλελευθερισμό» του προγράμματος σταθεροποίησης. Αυτό όμως, υποψιάζονται πολλοί στο κυβερνών κόμμα, γίνεται με σαφή πολιτική στόχευση.
Μπορεί οι περισσότεροι συνάδελφοί της υπουργοί να μιλούν ιδιωτικώς για τους «ανεφάρμοστους νόμους» της, για το αθεράπευτο πείσμα της και για την «εκτός εποχής» σοσιαλιστική ρητορική της, σχεδόν ουδείς όμως διαφωνεί ότι με τις θέσεις και τις αποφάσεις της επιχειρεί να διαμορφώσει «προφίλ δελφίνου» και να εκφράσει την τραυματισμένη από την πολιτική λιτότητας κεντροαριστερή πτέρυγα του ΠαΣοΚ. Προσπαθεί λοιπόν, λένε οι άσπονδοι φίλοι της, όχι μόνο να εξελιχθεί σε στέλεχος πρώτης γραμμής όπως ήταν τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90 ο κ. Γερ. Αρσένης, αλλά και, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, να πετύχει εκεί όπου δεν πέτυχε ο σύζυγός της, δηλαδή «να διαδεχθεί έναν Παπανδρέου». «Η
Σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό οι περιφερειακές διοικήσεις και οι δήμοι θα εκπονούν σχέδια ενίσχυσης της απασχόλησης και θα απευθύνονται στο υπουργείο. Με αυτόν τον τρόπο η κυρία Κατσέλη στηρίζει τον «Καλλικράτη» του κ. Ι. Ραγκούση και ταυτοχρόνως διαμορφώνει προνομιακή σχέση με το περιφερειακό σύστημα διαχείρισης της εξουσίας από τον Εβρο ως την Κρήτη. Πράγματι, η υπουργός ξεκίνησε προ δεκαημέρου από τον Εβρο τη «Σταυροφορία για την Απασχόληση», συνέχισε στη Θεσσαλονίκη και στη Δράμα, και θα προχωρήσει σε όλη την Ελλάδα. Πολλοί θυμούνται ότι η κυρία Κατσέλη εξελέγη τρίτη σε σταυρούς βουλευτής του ΠαΣοΚ στη Β΄ Αθηνών το 2009, πίσω από τον κ. Α. Λοβέρδο και τον κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδη , και ευλόγως θα ήθελε στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές, να εκλεγεί πρώτη. Η ίδια ασφαλώς αρνείται ότι βρίσκεται σε «προκριματικές για το μέλλον», ωστόσο επισημαίνει με νόημα ότι «η οικονομία χρειάζεται πολιτική διαχείριση» και ότι «η οικονομική πολιτική δεν ασκείται σε συνθήκες εργαστηρίου». Αιχμές για τον κ. Γ. Προβόπουλο
Η κυρία Κατσέλη πιστεύει ότι η επιτυχημένη οικονομική πολιτική προϋποθέτει μιαν άλλη τραπεζική πολιτική. Η υπουργός, η οποία έχει πλούσια ιστορία διενέξεων με τους τραπεζίτες, θεωρεί ότι πολύ σωστά οι συνάδελφοί της στο Υπουργικό Συμβούλιο της Τετάρτης άφησαν σαφείς αιχμές κατά των τραπεζών (η ίδια βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη και δεν μπόρεσε να ηγηθεί της ομοβροντίας…) και υπογραμμίζει τρία πράγματα: Πρώτον, «οι τράπεζες πρέπει να ασκήσουν καλύτερα τον αναπτυξιακό τους ρόλο», εννοώντας προφανώς ότι σήμερα τον ασκούν ελλιπώς. Δεύτερον, δεν εμφανίζεται ικανοποιημένη από τον διοικητή της ΤτΕ κ. Γ. Προβόπουλο , αφού επισημαίνει ότι «η Τράπεζα της Ελλάδος πρέπει να εντείνει την εποπτεία έναντι των τραπεζών».Ασφαλώς, η εποπτεία σε θέματα ρευστότητας αφορά τους διορισμένους από το υπουργείο Οικονομικών επιτρόπους. Η κυρία Κατσέλη όμως δεν εννοεί μόνο τη χρηματοδοτική νάρκη στην οποία έχει υποπέσει το τραπεζικό σύστημα, αλλά αφήνει αιχμές και για τα προσκόμματα που δημιουργούν οι τράπεζες στην εφαρμογή διατάξεων για την προστασία του καταναλωτή (κάρτες, δάνεια κτλ.). Τρίτον, επαναλαμβάνει ότι πρέπει επιτέλους να δημιουργηθεί ο δημόσιος τραπεζικός πυλώνας.
Η Εθνική στον δημόσιο πυλώνα
Μπορεί όμως ένας δημόσιος πυλώνας να προκύψει από τη συνένωση προβληματικών τραπεζών ή θα πρέπει να μιλάμε για ένα δυναμικό σχήμα με πρωταγωνιστή την Εθνική Τράπεζα; Η κυρία Κατσέλη θα προτιμούσε το δεύτερο, δηλαδή μια μεγάλη Εθνική, κορμό του δημοσίου πυλώνα. «Μια μεγάλη Εθνική πράγματι θα μπορούσε να έχει τον ρόλο που πρέπει έτσι ώστε να ενισχυθεί η οικονομία» λέει ευθαρσώς, έστω κι αν αυτή η προσέγγιση απέχει από τις απόψεις της διοίκησης της Εθνικής ενώ ενισχύει τις υποψίες κορυφαίων στελεχών της Αlpha ότι «η Εθνική είναι κρατική και μια συγχώνευση μαζί της θα οδηγούσε στη δημιουργία κρατικού πυλώνα». Τέλος, η υπουργός θεωρεί «γελοιότητα» τη διαδεδομένη μομφή σε τραπεζικούς κύκλους ότι «από τη Λούκα ξεκίνησε το κίνημα “Δεν πληρώνω”» εξαιτίας των νόμων της για την προστασία υπερχρεωμένων νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Θα περίμενε κανείς ότι η Λούκα λέει «όχι» στις περικοπές που απαιτεί το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο, αλλά, αντιθέτως, θεωρεί ότι οι περικοπές είναι και αναγκαίες και εφικτές, ίσως όχι όλες και όχι παντού, αλλά πάντως πρέπει να γίνουν. Ακόμη, επιμένει ότι το μνημόνιο και ο σοσιαλισμός δεν είναι έννοιες ασύμβατες. «Ακόμη και σε συνθήκες ακραίου σοσιαλισμού η οικονομία χρειάζεται χρηματοδότηση» , λέει, «και ως εκ τούτου εκεί όπου είχαμε φθάσει δεν είχαμε άλλη επιλογή από το μνημόνιο» . Επισημαίνει ωστόσο ότι άλλο οι στόχοι του μνημονίου και άλλο η διαδρομή για την κατάκτησή τους. Οπως υποστηρίζει σε ιδιωτικές συνομιλίες της, στο δεύτερο σκέλος η κυβέρνηση θα μπορούσε να σημειώσει καλύτερες επιδόσεις.
Στηρίζει ωστόσο τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με τον οποίο οι σχέσεις έχουν βελτιωθεί εντυπωσιακά. Προφανώς έχει εκτιμήσει ότι δεν υπάρχει πεδίο αντιπαράθεσης με τον υπουργό Οικονομικών, αφού εκ της θέσεώς του θα απορροφήσει τη φθορά από την κρίση και δεν θα είναι αντίπαλός της στο μέλλον.
«Οχι στη συγκατοίκηση Παπανδρέου – Σαμαρά»
Η κυρία Κατσέλη είναι η μοναδική πολιτικός που διατηρεί φιλική σχέση με τους κκ. Γ. Παπανδρέου και Αντ.Σαμαρά, αφού γνωρίζονται από μαθητές,και συγκεκριμένα από τότε που φοιτούσαν και οι τρεις στο Κολλέγιο Αθηνών (μέσα δεκαετίας του ΄60).Στη Βοστώνη,το Κολέγιο Αμχερστ όπου φοιτούσαν οι κκ.Παπανδρέου και Σαμαράς, και το Κολέγιο Σμιθ, από όπου εκείνη έλαβε το πρώτο πτυχίο της στα Οικονομικά, μοιράζονταν το ίδιο προαύλιο.Γιατί λοιπόν να μη συνεργαστούν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί για το καλό του τόπου; «Οι προσωπικές σχέσεις μπορεί να είναι πολύ καλές,αλλά οι πολιτικές διαφορές είναι ουσιαστικές» απαντά. «Μια πολιτική συνεργασία δεν μπορεί να γίνει με όρους συγκατοίκησης». Η κυρία Κατσέλη θεωρείται ιθύνων νους και υπεύθυνη για τα καλύτερα και τα χειρότερα που συνέβησαν στην πολιτική διαδρομή του συζύγου της κ. Γερ. Αρσένη. Θα ήθελε να γίνει «ο Αρσένης τού σήμερα» για το ΠαΣοΚ και να επιχειρήσει να πετύχει εκεί όπου δεν πέτυχε ο πρώην υπουργός,δηλαδή να διαδεχθεί έναν Παπανδρέου; «Δεν έχω ατζέντα δελφίνου» απαντά. «Θέλω να προσφέρω στον τόπο μου και στο κόμμα, αλλά το ερώτημα είναι άτοπο. Ο Πρωθυπουργός είναι ένας πολύ ικανός, σοβαρός και αποτελεσματικός ηγέτης, και έχει μπροστά του μέλλον προσφοράς στον τόπο».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
