Δύο είναι οι μεγαλύτερες αντιεξουσιαστικές οργανώσεις- αν προτιμάτε «ομπρέλες», σε έναν χώρο με κοινά χαρακτηριστικά, μεγάλες αντιθέσεις για τις λεπτομέρειες και ελάχιστα περιθώρια συμφωνίας. Το λεγόμενο «Μπλακ Μπλοκ», ή Συνεργασία Αναρχικών για την Πολύμορφη Δράση, και η Αντιεξουσιαστική Κίνηση (ΑΚ). Το μαύρο μπλοκ περιλαμβάνει κάθε ηλικίας αναρχικούς, κατεβαίνει συντεταγμένα στις πορείες, συγκρούεται με την Αστυνομία, δεν αρνείται επιθέσεις σε τράπεζες και δημόσια κτίρια. Είναι ομάδα με τη στενή έννοια του όρου; Οχι. Αποτελείται από δεκάδες ομάδες, εντός και εκτός Αττικής, με μεγάλες διαφορές αλλά και την ταμπέλα του «καθαρού αναρχικού», δίχως επικοινωνία με το πολιτικό σύστημα αλλά και τους «αριστεριστές».

Αποστάσεις από την πρακτική του παίρνουν οι «Σκυφτούληδες». Με κορυφαίο εκφραστή τον 53χρονο κοινωνιολόγο Νώντα Σκυφτούλη, επίκεντρο το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Νosotros στα Εξάρχεια και παραρτήματα σε Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή, Ξάνθη, Πάτρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, οι ΑΚ διεκδικούν τον ρόλο των πολιτικοποιημένων του χώρου. Γνωστός αναρχικός από τη δεκαετία του 1970, ο Σκυφτούλης, από τα μέσα των 90s, όταν και κατηγορήθηκε ως μέλος του ΕΛΑ και αθωώθηκε, ξεκίνησε την οργάνωση του χώρου επιδιώκοντας ένα πιο πολιτικοποιημένο προφίλ. Μέσω του Νosotros αλλά και… σχολών που δημιούργησε, τις οποίες «αντίπαλοί» του χαρακτηρίζουν σαρκαστικά ως «κατηχητικά», έφτιαξε μια νέα γενιά αντιεξουσιαστών που, κατά δήλωσή της, αποκηρύσσει πλέον ανοιχτά την τυφλή βία και την τρομοκρατία, παρασύροντας στο δεύτερο σκέλος- της καταδίκης της τρομοκρατίας- και τις υπόλοιπες οργανώσεις του χώρου.

Μετά τη σύλληψη του Επαναστατικού Αγώνα, οι αντιεξουσιαστικές οργανώσεις αποκήρυξαν ευθέως και δημοσίως τη δράση μιας ένοπλης ομάδας για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση, δίχως πάντως να ξεχάσουν το θέμα της αλληλεγγύης προς τους φυλακισμένους (διαχρονική αξία για τον χώρο), αλλά και περιπτώσεις «συντρόφων», όπως ο Λάμπρος Φούντας για το «Μπλακ Μπλοκ», στον οποίο αφιέρωσαν μερικά συντροφικά λόγια στην εφημερίδα «Διαδρομή Ελευθερίας». «Αυτή η αλληλεγγύη μαςευθύνεται συχνά και για τις κρατικές θεωρίες περί συγκοινωνούντων δοχείων και τρομοκρατίας» εξομολογείται μέλος των ΑΚ. «Στο μυαλό του μέσου αστού αλλά και μπάτσουδεν χωράει η λέξη αλληλεγγύη, η οποία μπορεί να εξηγήσει γιατί συμπαραστέκεσαι σε κάποιον με τον οποίο διαφωνείς».

Μεταξύ αναρχικού χώρου και λοιπής «εξωσυστημικής Αριστεράς», αλλά εκφράζοντας πιστότερα τον όρο, κινείται η Ενωση για την Επαναστατική Ανατροπή που εκδίδει τη «βδομαδιάτικη» εφημερίδα «Κόντρα». Συγκροτείται από διάφορες ομάδες, αναρχικών, μαρξιστών- λενινιστών, υποστηρικτών του Χότζα παλιότερα και συλλογικότητες, σε ένα πείραμα που γίνεται περισσότερο αποδεκτό από τους παλαιούς ανένταχτους αριστερούς.

Και αν με τον Επαναστατικό Αγώνα έγινε η αρχή, έπειτα από την 5η Μαΐου και τους τρεις νεκρούς εργαζομένους της Μarfin άπασες οι αντιεξουσιαστικές οργανώσεις αποκήρυξαν την τυφλή βία. Για «συμμορίτικη πρακτική» έκανε λόγο το «μαύρο μπλοκ», για «βία χωρίς στόχευση» οι ΑΚ, ενώ παλαιότερα ο Σκυφτούλης έχει επικρίνει και τις σχέσεις αναρχικών με ποινικούς, από τις συνεχείς επισκέψεις των πρώτων στις φυλακές: «ποινικοποιείται ο αναρχικός, αναρχοποιείται ο ποινικός» είχε πει σε συνέντευξή του και εκ του αποτελέσματος δεν είχε άδικο, αν κανείς πιστέψει τα ευρήματα της ΕΛ.ΑΣ. για κοινή δράση σε ληστείες τραπεζών και αγορές οπλισμού μεταξύ ομάδων ποινικών και αντιεξουσιαστών. Υπό τη σκέπη πάντως του mainstream πλέον Σκυφτούλη, τους τελευταίους μήνες εντάσσονται ορδές. «Προσφέρει νομιμοποίηση» λένε φίλοι και εχθροί, που θυμίζουν και την επιτυχία του φεστιβάλ της εφημερίδας «Βαβυλωνία» στα τέλη Μαΐου, όταν χιλιάδες άτομα πήγαν ως τη Σχολή Καλών Τεχνών είτε για να ακούσουν τη γαλλίδα ράπερ Κένι Αρκάνα που τραγουδά για έναν καλύτερο κόσμο είτε προτάσεις για «οικιακή ενεργειακή αυτονομία» και «οικολογία, ενέργεια, γεωργία και διατροφή», όπως ανέφερε το πρόγραμμα. Ο ρόλος του indymedia
Πηγή πληροφόρησης και ενημέρωσης για όλο το φάσμα του χώρου,αλλά και «συναγερμός» για συγκρούσεις,καταστάσεις,αντιθέσεις.Το athens.indymedia.org γνωρίζει…δόξες από τον Δεκέμβριο του 2008 και μετά,έστω και αν κατά καιρούς αμφισβητούνται ο ρόλος και οι πηγές χρηματοδότησής του: η ενημέρωση για τις δράσεις του χώρου παραμένουν αλογόκριτες,όπως και το κομμάτι της επικοινωνιακής καθοδήγησης.

Παιδικοί σταθμοί και εστιατόρια
Τελευταία η αυτοδιαχείριση περνάει σε εστιατόρια,όπως το «Βarθelonika» στη Θεσσαλονίκη,αλλά και παιδικούς σταθμούς,σαν τον «Εl Ρaso»,επίσης στη συμπρωτεύουσα.Στην πρώτη περίπτωση οι εργαζόμενοι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους όταν οι ιδιοκτήτες είπαν ότι το εστιατόριο δεν πάει καλά και πρέπει να κλείσει για το καλοκαίρι.

Τους έπεισαν να το δουλέψουν εκείνοι και τώρα προσφέρουν 30% έκπτωση στους πελάτες.Στη δεύτερη, ένας χώρος έγινε παιδικός σταθμός αυτοδιαχειριζόμενος,με δημιουργικά εργαστήρια για παιδιά,δίχως μάλιστα ενοίκιο για τους γονείς…

Από τις καταλήψεις στο χωράφι
Με προσχήματα ή αλήθειες,με κοινωνικό σκοπό ή μη,οι καταλήψεις σε όλη την Ελλάδα (περίπου 10 στην Αθήνα και 20 στην επαρχία) συγκεντρώνουν ένα κομμάτι του νεαρότερου κόσμου της «εξωσυστημικής Αριστεράς».«Φρικιά» τους λένε οι μεγαλύτεροι,«ακτιβιστές»δηλώνουν οι ίδιοι.Ενίοτε μέλη τους κατηγορούνται ότι συμμετέχουν σε επεισόδια,ενώ η ΕΛ.ΑΣ.θεωρεί ότι συγκεκριμένα στέκια αποτελούν καταφύγιο κουκουλοφόρων (γι΄ αυτό και εφόρμησε εφέτος στο Ρεσάλτο στο Κερατσίνι και στη Ζαΐμη στα Εξάρχεια).Πλην των παραδοσιακών καταλήψεων (Λέλα Καραγιάννη και Βίλα Αμαλία μετρούν περίπου 20 χρόνια λειτουργίας),τα τελευταία χρόνια ξεφύτρωσαν και άλλες.Κι αν στη δεκαετία του 1980 συνώνυμό τους ήταν το πανκ και τα«πανκιά», σήμερα συνώνυμο είναι ο «νεοχίπης»,ο οικολόγος,ο ακτιβιστής,ο ενεργός πολίτης.

Με ταμπέλα έναν κοινωνικό-περιβαλλοντικό σκοπό,δημιουργούνται πυρήνες στις γειτονιές κυρίως από φοιτητές που προτιμούν τη δράση εκτός πανεπιστημίων.Και αν η ΕΛ.ΑΣ.μιλάει για «γκέτο με μολότοφ»,υπάρχουν και οι αντενδείξεις:στην κατάληψη του κτήματος Πραπόπουλου,στο Χαλάνδρι,σήμερα καμαρώνουν που η καλλιέργεια βιολογικής ντομάτας απέδωσε- κάνοντας τους μεγαλύτερους αριστερούς πάντως να φρίττουν βλέποντας τους νεαρούς αντιεξουσιαστές να διαφημίζουν τη σοδειά τους σε εκδηλώσεις στις πλατείες.