«Τη θυμάμαι τη Χάλκη, όταν ήμουν μαθητής στην ιερατική σχολή και μας είχε πάει να την επισκεφθούμε ο καθηγητής μας από το Λύκειο που ήταν καθηγητής Θρησκειολογίας (…). Είχαμε διαπιστώσει τότε τον πλούτο της βιβλιοθήκης της Θεολογικής Σχολής,με 36 χιλιάδες τόμους βιβλίων.Αλλά υπήρχαν μόνο 37 μαθητές που φοιτούσαν και ο διευθυντής της (…), ο έλληνας διευθυντής, ήταν καθηγητής Φιλοσοφίας. Ενας από τους συμμαθητές ρώτησε τον Σχολάρχη:“Κύριε καθηγητά, αυτά τα βιβλία, τα διαβάσατε όλα;”. Και λάβαμε την εξαιρετική απάντηση:“Φίλε, έμειναν μόνον λίγες σελίδες από τα περιοδικάεγκυκλίους που έφτασαν τελευταία. Δηλαδή,μόνο τα περιοδικά που λάβαμε τελευταία δεν διάβασα εξ ολοκλήρου”είπε.Αυτό βέβαια ήταν μια πολύ καλή ένδειξη του χιούμορ που διέθετε ο αείμνηστοςΣχολάρχης Σταυρουπόλεως».
Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κ. Ταγίπ Ερντογάν μοιράστηκε με τους δημοσιογράφους και τον έλληνα ομόλογό του τις εντυπώσεις του από την πρώτη επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Στο μυαλό του νεαρού εφήβου αποτυπώθηκε ο Σχολάρχης Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως Μάξιμος αφού θυμάται ακόμη ότι ήταν καθηγητής Φιλοσοφίας καθώς και ότι είχε αρκετό χιούμορ. «Νομίζω ότι θυμάμαι εκείνη την επίσκεψη» λέει σήμερα στο «Βήμα» ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κωνσταντίνος Δεληκωνσταντής . «Από την ώρα που άκουσα τον Ερντογάν να αναφέρεται σε αυτήν προσπαθώ να τον φέρω στο μυαλό μου. Να καταλάβω ποιος απ΄ όλους ήταν» διηγείται 40 χρόνια μετά. Από το 1963 ως το 1970 ο κ. Δεληκωνσταντής ήταν μαθητής και φοιτητής της Θεολογικής Σχολής. «Θυμάμαι τους μαθητές του Ισλαμικού Σχολείου που ήρθαν να μας επισκεφθούν. Ημουν υπεύθυνος της βιβλιοθήκης και τους ξεναγούσα.Τέτοιου είδους επισκέψεις ήταν σπάνιες. Οι εποχές ήταν δύσκολες.Θυμάμαι ότι ένας από όλους με ρώτησε αν έχουμε το Κοράνι στη βιβλιοθήκη μας και του έδειξα ότι βρισκόταν τοποθετημένο σε ένα ράφι σχετικά χαμηλά.Εκείνος τότε μου σχολίασεότι θα έπρεπε να το είχαμε τοποθετήσει πιο ψηλά στο ύψος του ματιού γιατί εμείς το Ευαγγέλιο το έχουμε ψηλά στη σχολή μας».
Μαθητής του Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως, ο κ. Δεληκωνσταντής μιλάει για τον δάσκαλό του ο οποίος, όπως τονίζει, είχε χιούμορ, ήταν αυστηρός και λάτρευε τον Πλάτωνα και τον Καντ. Ο κατά κόσμον Στυλιανός Ρεπανέλλης, που δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή, έζησε πολλές και δύσκολες στιγμές. Τη δεκαετία του 1960 κινδύνευσε να απελαθεί από την Τουρκία, το 1972 πολλοί προέβλεπαν ότι θα εκλεγόταν Οικουμενικός Πατριάρχης αλλά οι τουρκικές αρχές διέγραψαν το όνομά του από τον κατάλογο των υποψηφίων επειδή ήταν έλληνας υπήκοος. Είχε, τέλος, το τραγικό «προνόμιο» να αναφέρεται ως και σήμερα ως ο τελευταίος Σχολάρχης της ιστορικότερης Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής. Της Σχολής από την οποία αποφοίτησαν δεκάδες πατριάρχες, εκατοντάδες αρχιεπίσκοποι, μητροπολίτες, κληρικοί και θεολόγοι καθηγητές.
Ο Στυλιανός Ρεπανέλλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1919 αλλά μεγάλωσε στο Πέραν και στον Γαλατά όπου υπηρετούσε ο πατέρας του παπα-Αντώνης από το 1925. Σπούδασε Φιλοσοφία στη Λουβέν και από το 1955 ήταν Σχολάρχης της Θεολογικής Σχολής. Ο Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Γεώργιος Τσέτσης διδάχθηκε από τον Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Φιλοσοφία και Χριστιανική Ηθική. «Λάτρευε τον Καρτέσιο και τον Λάιμπνιτς. Είχε εξαιρετικό χιούμορ. Ηταν εύχαρις και κοινωνικός. Στα διαλείμματα αντί να αποσύρεται στο κελί του ερχόταν στην αυλή και έπαιζε με τους μαθητές του. Ηταν πνευματικό παιδί του Πατριάρχη Μαξίμου και πέρασε πολλές δύσκολες στιγμές». Ανάμεσα στους δεκάδες μαθητές που βρέθηκαν δίπλα του κατά τη διάρκεια της θητείας του ήταν ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Στυλιανός και ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος .
