Η οικονομία μας είναι σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Και όπως πάντα καθορίζεται από ένα συνδυασμό «ιστορίας» (τι έχει γίνει) και «προσδοκιών» (τι αναμένεται να γίνει).
Οι προσδοκίες μετρούνται από δείκτες που απεικονίζουν την (απ)αισιοδοξία και (α)βεβαιότητα των οικονομικών φορέων όσον αφορά την προσωπική τους, αλλά και τη συνολική οικονομική κατάσταση στους ερχόμενους μήνες. Οι προσδοκίες είναι καθοριστικοί παράγοντες για μια σειρά αποφάσεων (κατανάλωση, επένδυση, αναζήτηση εργασίας, μόρφωση κλτ.) και άρα είναι καθοριστικοί παράγοντες της ίδιας της ανάπτυξης.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Ο στόχος σήμερα είναι η τόνωση της ανάπτυξης. Αν η ανάπτυξη ξεκινήσει, τότε είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένας ενάρετος κύκλος, όπου η ανάπτυξη οδηγεί σε επενδύσεις, βελτίωση των θεσμών, νέα ανάπτυξη κτλ. Αλλά στη σημερινή συγκυρία, λόγω της έλλειψης μηχανισμών ανάπτυξης και πόρων, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η μόνη διέξοδος είναι να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα βελτιώσουν τουλάχιστον τις προσδοκίες. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι κάτι τέτοιο δεν απαιτεί μεγάλες και σαρωτικές μεταρρυθμίσεις. Και οι μικρές αρκούν…
Ο κ. Αποστόλης Φιλιππόπουλος είναι καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
