Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα θεσμοθετήθηκαν από τον Πάπα Γρηγόριο Α΄ κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα και ενώ η Εκκλησία ήταν ενιαία και αδιαίρετη, καθώς το Σχίσμα μεταξύ Δύσης και Ανατολής σημειώθηκε το 1054. Σύμφωνα με τον Πάπα Γρηγόριο Α΄, τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι: οκνηρία, αλαζονεία, λαιμαργία, λαγνεία, απληστία, οργή και ζηλοφθονία. Το 2008 το Βατικανό με εγκύκλιο που υπογράφει ο σημερινός Πάπας Βενέδικτος ΙΣτ΄ ανανέωσε τον κατάλογο και όρισε τα νέα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, τα οποία είναι: η επέμβαση στα ανθρώπινα γονιδίωματα, τα ναρκωτικά, η ρύπανση του περιβάλλοντος, η κοινωνική και οικονομική αδικία, η ξεδιάντροπη συσσώρευση πλούτου, η παιδεραστία και η έκτρωση. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία πάντως δεν έχουν την ίδια βαρύτητα που έχουν για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.