Τ α εσωτερικά πολιτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τσεχία επισκιάζουν τις ευρωεκλογές- τον προσεχή Οκτώβριο άλλωστε στη χώρα στήνονται κάλπες για τη διεξαγωγή εθνικών εκλογών. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στη σημερινή εκλογή θα κονταροχτυπηθούν για την πρωτιά το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και το Κοινωνικό Δημοκρατικό Κόμμα. Πίσω από τα δύο μεγάλα κόμματα της Τσεχίας ακολουθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ολα αυτά ωστόσο αφορούν λιγότερους από έναν στους τρεις Τσέχους. Διότι η συμμετοχή αναμένεται να κυμανθεί σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα από ό,τι στην πρώτη ψηφοφορία (28%) για το Ευρωκοινοβούλιο που διεξήχθη το 2004, λίγο μετά την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι, οι ευρωεκλογές στην Τσεχία δίνουν την αφορμή για να ξεκαθαρίσουν τα κόμματα και οι οπαδοί τους παλαιούς λογαριασμούς: τις τελευταίες ημέρες, π.χ., πολλές κλειστές συγκεντρώσεις των Σοσιαλδημοκρατών έχουν γίνει στόχος επιθέσεων (κυρίως με αβγά) οπαδών του Κοινωνικού Δημοκρατικού Κόμματος.
Βεβαίως μιλάμε για μια χώρα στην οποία δεν αδιαφορούν μόνο οι πολίτες για τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη. Αδιαφορεί έως και ο… πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τσεχίας! Για την ακρίβεια, ο Βάτσλαβ Κλάους συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο ασυμβίβαστων και ακραίων ευρωσκεπτικιστών στην Τσεχία. Το ότι είναι πρόεδρος της Δημοκρατίας θεωρείται ατυχία και για τη συγκεκριμένη χώρα και για την υπόλοιπη Ευρώπη. Ειδικότερα για την Ευρώπη αποτελεί μάλλον «δυστύχημα» η παρουσία του Κλάους στην τσεχική προεδρία. Και αυτό επειδή η Τσεχία ασκεί (υποτίθεται…) την προεδρία της ΕΕ το
εξάμηνο που διανύουμε. Και είναι μάλλον αδύνατο να συμβεί ξανά το κωμικοτραγικό γεγονός που αντικρίζουν όσοι επισκέπτονται την Πράγα, να διαπιστώνουν δηλαδή ότι απουσιάζει η ευρωπαϊκή σημαία από το προεδρικό μέγαρο της χώρας που ασκεί την προεδρία της ΕΕ!
Ανερυθρίαστος ευρωσκεπτικιστής, ο Βάτσλαβ Κλάους αρνήθηκε τον Ιανουάριο του 2009, όταν ανέλαβε η χώρα του την προεδρία της ΕΕ, να υψώσει τη γαλάζια σημαία με τα 12 αστέρια στο προεδρικό μέγαρο! Τουλάχιστον δεν ύψωσε τη σημαία με τα… 50 αστέρια (και τις άσπρες και κόκκινες οριζόντιες γραμμές φυσικά) για να διατυμπανίσει τον φιλοατλαντισμό του. «Ευρωαρνητής» είναι ίσως η καταλληλότερη λέξη που τον χαρακτηρίζει, καθώς ο τσέχος πρόεδρος δεν εκφράζει απλώς τον σκεπτικισμό του για τη χρησιμότητα και την αξία των ευρωπαϊκών θεσμών, συστημάτων και λειτουργιών, αλλά κηρύσσει
με την πλέον στεντόρεια φωνή τη σαφή και αδιαπραγμάτευτη άρνησή του! Αν μάλιστα κρίνει κανείς από τις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται στη χώρα για διάφορα θέματα, θα έλεγε κανείς με ασφάλεια ότι η κοινή γνώμη διαθέτει σαφώς πιο φιλοευρωπαϊκά αισθήματα από την πολιτειακή ηγεσία της χώρας. Οι τσέχοι πολίτες, π.χ., αντιτίθενται στην εγκατάσταση των νατοϊκών πυραύλων στο έδαφος της χώρας τους (στο πλαίσιο της λεγόμενης «πυραυλικής ασπίδας»), που επέμεναν να εγκαταστήσουν ο Κλάους και τα δεξιά ευρωσκεπτικιστικά κόμματα για να μη δυσαρεστήσουν τον Τζορτζ Μπους και τους νεοσυντηρητικούς της Ουάσιγκτον. Εν κατακλείδι, πολλοί στην Τσεχία θα επιθυμούσαν να πάρει και με την Ευρώπη η χώρα τους ένα «βελούδινο διαζύγιο», σαν και αυτό που πήρε το 1993 με τη Σλοβακία. Αλλωστε, το ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται σε «διάσταση» δεν χωρεί αμφιβολία…
