Πολλοί συμπατριώτες της την αποκαλούν «Μutti» (που σημαίνει «μαμά» στα γερμανικά) και το αμερικανικό περιοδικό «Forbes» την ανέδειξε πολλές φορές την «πιο ισχυρή γυναίκα στον κόσμο». Η χριστιανοδημοκράτισσα Ανγκελα Μέρκελ (φωτογραφία) έγινε το 2005 η πρώτη γυναίκα καγκελάριος στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας καταφέρνοντας να υποσκελίσει τους ουκ ολίγους άρρενες αντιπάλους της.

Σήμερα όμως η ακλόνητη «Μαμά», η «ήρεμη δύναμη» της ευρωπαϊκής Δεξιάς, κλυδωνίζεται στο μέσον μιας θύελλας. Από τη μια πλευρά φυσούν μανιωδώς οι άνεμοι της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Από την άλλη πλησιάζουν τρεις σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις: για την Ευρωβουλή, για το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο και για τις κυβερνήσεις των τοπικών κρατιδίων. Στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου ο σοσιαλδημοκράτης σύμμαχός της στην κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» και πολιτικός αντίπαλός της Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ είναι πιθανό να εξανεμίσει τις ελπίδες της για μια δεύτερη θητεία, αν βέβαια καταφέρει να συγκεντρώσει γύρω του τις απαιτούμενες συμμαχίες.

Ας επανέλθουμε όμως στα απλά και καθημερινά. Η κυρία Μέρκελ είναι μια ήρεμη δύναμη. Δύσκολα την ξεχωρίζει κανείς μέσα στο πλήθος, με τα ξανθά της μαλλιά και τα παντελόνια που συνηθίζει να φοράει. Αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματά της. Ακόμη όμως και όσοι τύχει να την αναγνωρίσουν συναντώντας τη σε κάποιο κατάστημα παραμένουν διστακτικοί και αποφεύγουν να ταράξουν την ησυχία της, την οποία ξέρει καλά να προφυλάσσει.

Η γερμανίδα καγκελάριος έχει κρατήσει το όνομα του πρώτου συζύγου της, με τον οποίο χώρισαν πριν από 20 χρόνια, δημιουργώντας ενίοτε μια σχετική σύγχυση στις δημόσιες εμφανίσεις της. Σε μία από αυτές ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί προσφώνησε κατά λάθος τον νυν σύζυγό της Γιοαχίμ Σάουερ «κύριο Μέρκελ». Ο τελευταίος άλλωστε ελάχιστα συμπαθεί τον ρόλο του, όπως και την πολιτική.

Το μυστικό λοιπόν όπλο της γερμανίδας ηγέτιδος είναι ότι αφήνει τους άλλους να την υποτιμήσουν. Ενας από αυτούς, το πρώτο θύμα και ταυτόχρονα μέντορας της κυρίας Μέρκελ, είναι ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Κολ. Ενα δεύτερο θύμα ήταν ο προκάτοχός της στην ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών και σήμερα υπουργός Εσωτερικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ένα τρίτο, ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Ποια είναι η συνταγή της κυρίας Μέρκελ; Η ανεκτικότητά της και η ικανότητά της να γεφυρώνει τις διαφορές. Εν ολίγοις, η τέχνη να σταθμίζει την πολιτική βαρύτητα των πραγμάτων. Αναρωτιέται κανείς αν η Ανγκελα Μέρκελ, με την αυστηρή βραδύτητα, το θεμελιώδες γνώρισμά της, και το πολιτικό της αισθητήριο τα καταφέρνει καλύτερα ως διαμεσολαβητής παρά ως χαρισματική ηγέτις. Μήπως είναι φτιαγμένη για να διαχειρίζεται διαμετρικά αντίθετες απόψεις;

Το ερώτημα είναι αν μετά τις αλλεπάλληλες κάλπες- με πρώτη εκείνη των ευρωεκλογών- θα μπορέσει στο εξής να συγκυβερνήσει με τους φυσικούς συμμάχους της, τους δεξιούς, ή αν θα προτιμήσει τους σοσιαλδημοκράτες της Αριστεράς, δηλαδή τους υποτιθέμενους αντιπάλους.

Και το στοίχημα είναι αν, αναγκασμένη να πάρει αποφάσεις, θα καταφέρει να παραμείνει για τους Γερμανούς η γνωστή και ακλόνητη «Μαμά».