Πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2004, ο Βέλγος Γκυ Φερχόφσταντ επιστρέφει στην πολιτική σκηνή. Είναι πάλι υποψήφιος στις επικείμενες ευρωεκλογές
με το κόμμα του, το φιλελεύθερο VLD, και μόλις προ ημερών παρουσίασε στις Βρυξέλλες ένα βιβλίο με τίτλο «Διέξοδος στην κρίση.Πώς η Ευρώπη μπορεί να σώσει τον κόσμο». Δεδηλωμένος ευρωπαϊστής, ο 56χρονος
βέλγος πολιτικός καταγγέλλει τόσο όσους αντιδρούν στη θεσμική μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και την «ανικανότητα των ευρωπαϊκών αρχών»
απέναντι στη διεθνή οικονομική κρίση.
– Εκφράσατε τον φόβο ότι ελλείψει νέων μέτρωνη Ευρώπη δεν θα εξέλθει από την οικονομική κρίση πριν από το 2012. Τι προτείνετε εσείς;
«Στην Ευρώπη υπάρχουν 27 εθνικά σχέδια ανάκαμψης και οι πολύ ζοφερές προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Συντρέχει επίσης ο κίνδυνος να ακολουθήσουμε το πολύ κακό ιαπωνικό παράδειγμα, δηλαδή συνεχή αποτυχημένα σχέδια ανάκαμψης και πολύ αργοπορημένη απόπειρα διάσωσης του τραπεζικού τομέα. Πρέπει αρχικώς να εξυγιάνουμε συντονισμένα το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Επί του παρόντος, η Μεγάλη Βρετανία εθνικοποιεί, η Γερμανία δημιουργεί μια “bad bank” (σ.σ.: μια “κακή τράπεζα”, στην οποία οι γερμανικές τράπεζες θα μπορέσουν να μεταφέρουν για τα επόμενα 20 χρόνια τα “τοξικά” περιουσιακά τους στοιχεία), η Γαλλία προχωρεί σε αναδιάρθρωση κεφαλαίων. Πρέπει να συγκεντρώσουμε όλες τις τοξικές μετοχές σε έναν και μόνο ευρωπαϊκό οργανισμό, να αναδιαρθρώσουμε το κεφάλαιο όσων τραπεζών μπορούν να σωθούν και να υποβάλουμε τον χρηματοπιστωτικό τομέα σε τεστ αντοχής, όπως γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οταν έχουν ξεφορτωθεί τα τοξικά προϊόντα τους, οι εξυγιασμένες τράπεζες θα έχουν κέρδη. Αυτά θα χρηματοδοτήσουν με τη σειρά τους την “bad bank”».
– Ποιος ευθύνεται για την αδυναμία αντιμετώπισης της κρίσης; Η Επιτροπή υπό τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο;
«Ποτέ δεν είναι αργά για δράση. Ορισμένες από τις προτάσεις που προωθώ, όπως το να εκδώσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ομολογιακούς τίτλους ύψους 1 τρισ. ευρώ για να προσελκύσουμε επενδυτές και να ανταγωνιστούμε τα αμερικανικά έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, δεν απαιτούν καμία μεταρρύθμιση. Θα ήταν ένα καλό μέσο για να επενδύσουμε σε υποδομές και τεχνολογίες. Δεν εξυπηρετεί σε τίποτε να δίνουμε προσωπικό τόνο στη συζήτηση. Η Επιτροπή διαθέτει το δικαίωμα λήψης πρωτοβουλιών και πρέπει να κάνει πλήρη χρήση του δικαιώματός της. Εγώ απλώς προωθώ προτάσεις τις οποίες μπορεί να ενστερνιστεί ο καθένας».
– Ορισμένοι προωθούν το όνομά σας ως ενός εκ των πιθανών υποψηφίων για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ενα είδος εναλλακτικής ηγεσίας έναντι του κ. Μπαρόζο. «Δεν υπάρχει λίστα υποψηφίων για την προεδρία της Επιτροπής. Δική μου φιλοδοξία είναι να εκλεγώ ευρωβουλευτής. Και γνωρίζω ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν πρόκειται να εγκαταστήσει μια Επιτροπή χωρίς πρόγραμμα και χωρίς στρατηγική εξόδου από την κρίση. Δεν έχουμε άλλο καιρό για χάσιμο. Η πτώση των επιτοκίων που αποφασίστηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν θα χρησιμεύσει σε τίποτε αν δεν αναθερμάνουμε τις πιστώσεις και δεν αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη».
– Θα μπορούσαμε να δούμε μια νέα πλειοψηφία να προκύπτει μετά την 7η Ιουνίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
«Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οι πλειοψηφίες προκύπτουν αναλόγως των σχεδίων. Ισως θα έπρεπε να το πολιτικοποιήσουμε περισσότερο και να δημιουργήσουμε έναν συνασπισμό ο οποίος να υπερβαίνει κομματικές και εθνικές συμμαχίες ή τις τεχνικές συμφωνίες μεταξύ Σοσιαλιστών και Συντηρητικών. Οπως και αν έχει, όσοι βλέπουν στο πρόσωπό μου έναν “υπέρμαχο του ακραίου φιλελευθερισμού”, δεν με γνωρίζουν καλά. Κυβέρνησα το Βέλγιο επί οκτώ χρόνια με μια πλειοψηφία η οποία συγκέντρωνε φιλελεύθερους, σοσιαλιστές και για μια περίοδο οικολόγους». – Πώς κρίνετε τις αντιδράσεις των κρατών απέναντι στην κρίση;
«Καταρρέουμε οικονομικά και δεν έχει γίνει ακόμη η κίνηση που θα θέσει σε λειτουργία τον μηχανισμό που θα μας ανυψώσει εκ νέου. Δίνεται βαρύτητα στις πρώτες φωνές, όπως εκείνες του ισπανού πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο (σ.σ.: η Ισπανία θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ τον Ιανουάριο του 2010) ή του γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί , που μιλούν για την εγκαθίδρυση μιας πραγματικής ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης. Το φαινόμενο αυτό θα επεκταθεί. Από τη μία πλευρά, υπάρχουν οι ευρωσκεπτικιστές και όσοι θα περιέγραφαν εαυτόν ως “πραγματιστή” και οι οποίοι δεν είναι τίποτε άλλο από οπαδοί του status quo. Μπορείτε να με πείτε ιδεαλιστή, αλλά προτείνω μια άλλη οδό. Λέω: ας μην κρύψουμε καθόλου την κρίση, ας τη χρησιμοποιήσουμε ως έναυσμα για να βελτιώσουμε την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Δείτε τον ρόλο προστατευτικής ασπίδας που διαδραμάτισε το ευρώ. Πιο ισχυρή Ευρώπη σημαίνει περισσότερες λύσεις για την οικονομική κρίση».
