Στον απόηχο των σφοδρών αντιδράσεων του εφέτη Αθηνών κ. Κωνσταντίνου Μπαλτά και της εμπλεκομένης πρώην διευθύντριας Πολιτικής Γης του υπουργείου Γεωργικής Ανάπτυξης κυρίας Σταματούλας Μαντέλη, η Ολομέλεια των Εφετών ανέθεσε τελικώς σε εφέτη ανακριτή τη διενέργεια της ανάκρισης για την εμπλοκή των μη πολιτικών προσώπων στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου. Την υπόθεση ανέλαβε η εφέτης κυρία Ειρήνη Καλλού, η οποία τον Ιούνιο του 2000 ως πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών είχε απορρίψει αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που ζητούσαν την απαγόρευση της κυκλοφορίας του βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη «Μ – Γυναικείο Αντιμυθιστόρημα» με το σκεπτικό ότι ως «έργο τέχνης» εξαιρείται από τη δυνατότητα κατασχέσεως ακόμη και αν κάποιοι έχουν την άποψη ότι είναι άσεμνο και μέσω των σελίδων του καθυβρίζεται η χριστιανική θρησκεία. Αργότερα, κατέχοντας πλέον τον βαθμό του εφέτη, η κυρία Καλλού μετείχε στο Δικαστικό Συμβούλιο που παρέπεμψε σε δίκη τον πρώην βουλευτή της ΝΔ κ. Π. Μαντούβαλο και τον πρώην δικαστή κ. Ευ. Καλούση ως εμπλεκομένους σε υπόθεση του «παραδικαστικού κυκλώματος».

Κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας των Εφετών επικράτησε η άποψη ότι η σοβαρότητα της υπόθεσης του Βατοπαιδίου επιτάσσει τη διενέργεια της ανάκρισης από εφέτη ανακριτή και όχι πρωτοδίκη. Τη σοβαρότητα της υπόθεσης επικαλέστηκε και ο κ. Μπαλτάς για να υποστηρίξει ότι για αυτόν ακριβώς τον λόγο η δικογραφία θα έπρεπε να βρίσκεται ήδη στη Βουλή και όχι στα χέρια τους.

«Αν η Ολομέλεια διορίσει εφέτη ανακριτή, είναι σαν να καθιστά έγκυρες τις αντισυνταγματικές ενέργειες του κ. Σανιδά» σημείωσε ο κ. Μπαλτάς, υποστηρίζοντας ότι οι εισαγγελείς οι οποίοι διενήργησαν την έρευνα σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος είχαν δικαίωμα να διαβιβάσουν στη Βουλή τη δικογραφία. Η κυρία Μαντέλη, από την πλευρά της, επεσήμανε ότι «το εισαγγελικό μπλόκο στη διαβίβαση της σχετικής δικογραφίας στη Βουλή επηρεάζει ευθέως την ποινική μεταχείρισή της και έχει αρνητικές και δυσμενείς επιπτώσεις στην αξιολόγηση της οποιασδήποτε εμπλοκής της στην εν λόγω υπόθεση, αφού είναι εντελώς διαφορετική η ευθύνη εκτέλεσηςέστω και παράνομης- υπουργικής εντολής από την ευθύνη εξαπάτησης υπουργού».