Με ευρύτατες αλλαγές στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ έκλεισε το 18ο Συνέδριο του κόμματος, αλλά με σταθερή στη θέση της στο τιμόνι του κόμματος την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, η οποία εγγυάται την πορεία που ξεκίνησε το ΚΚΕ μετά το 1991. Η ανανέωση του δυναμικού του κόμματος «από κάτω προς τα πάνω» με μια νέα γενιά στελεχών, αρκετών προερχομένων από την ΚΝΕ, αλλά και η ισχυροποίηση μιας συμπαγούς ηγετικής ομάδας η οποία απορρίπτει απόψεις περί πολιτικών συνεργασιών και τραβά τη γραμμή της «ταξικής αντεπίθεσης» δίνουν το στίγμα του συνεδρίου.
Ο Περισσός επιχειρεί- σε μια περίοδο που προιωνίζεται κρίσιμη για τον τόπο, με δεδομένες τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση και όχι μόνο εν όψει ευρωεκλογών ή και εθνικών εκλογών- να συγκροτήσει το κόμμα στη βάση της «ιδεολογικής καθαρότητας».
Για αυτό και η επιμονή στα συμπεράσματα από την περίοδο «της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ού αιώνα» και η διαφωνία της ΚΕ με τις «αστικές και οπορτουνιστικές προσεγγίσεις» περί «κόκκινου φασισμού» ή «ολοκληρωτισμού» επί Στάλιν.
Εκλέχτηκαν στελέχη που δρουν χωρίς παλαντζαρίσματα στη γραμμή ότι «απέναντι στη στρατηγική επίθεση του κεφαλαίου χρειάζεται η στρατηγική επίθεση της εργατικής τάξης» και ότι «πίσω από την αντιιμπεριαλιστική γραμμή θα υπάρχει ενσωμάτωση». Ετσι ο Περισσός στοχεύει στην οργανωτική θωράκιση, ώστε να αντικρούσει, όπως σημειωνόταν και στα κείμενα της Κεντρικής Επιτροπής προς το Συνέδριο, τις ιδεολογικές παρεμβάσεις « των αστικών κέντρων», οι οποίες έχουν «και μια ορισμένη εμβέλεια διείσδυσης στον περίγυρο ή και εντός του κόμματος».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη νέα Κεντρική Επιτροπή ισχυρή παραμένει η θέση του Δ. Γόντικα, ενώ ενισχυμένος εμφανίζεται και ο υπεύθυνος του γραφείου Τύπου κ. Μάκης Μαΐλης, καθώς και τα μέλη της Ιδεολογικής Επιτροπής που συνέταξαν το κείμενο για τον Σοσιαλισμό και σήκωσαν μεγάλο μέρος της ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Σήμερα κυριαρχεί η μεταδικτατορική γενιά. Από τα στελέχη που μετείχαν στην προηγούμενη 77μελή Κεντρική Επιτροπή δεν επανεκλέχθηκαν οι βουλευτές του ΚΚΕ κκ. Αντώνης Σκυλλάκος , Κώστας Αλυσσανδράκης , Βέρα Νικολαΐδου, αλλά και τα στελέχη κκ. Ορέστης Κολοζώφ , Ιω. Ποσοτίδης, Ιω. Νάκης (υπεύθυνος του τμήματος της ΚΕ για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα), Ηλ. Λέγγερης (τμήμα Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ), Γερ. Αραβανής (υπεύθυνος του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ).
Πολλοί από τους μη εκλεγέντες ήταν επί σειρά ετών μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και προέρχονται από το προδικτατορικό κίνημα των Λαμπράκηδων και της ΕΔΑ, όπως οι κκ. Κολοζώφ, Σκυλλάκος, Ποσοτίδης και Νικολαΐδου. Στη γενιά αυτή ανήκει και ο καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Αλυσσανδράκης.
Από τη γενιά αυτή παραμένουν πλέον λίγα στελέχη, όπως η κυρία Παπαρήγα, ο κ. Γόντικας και ο βουλευτής κ. Σπ. Χαλβατζής. Από την ΚΝΕ της δικτατορίας είναι οι κκ. Θ. Τζιαντζής και Κ. Αρβανιτάκης, ενώ στο ανώτατο κομματικό όργανο υπήρξε είσοδος νέων στελεχών, της γενιάς των τριαντάρηδων και των σαραντάρηδων, που εντάχθηκαν στο ΚΚΕ μετά τη διάσπαση του κόμματος (΄91), κάτι που αποτυπώνει την εικόνα των κομματικών οργανώσεων στις οποίες- με βάση τα στοιχεία που παρουσίασε η κυρία Παπαρήγα στην εισήγηση της ΚΕ στο συνέδριο- ένα στα τέσσερα κομματικά μέλη εντάχθηκαν μετά το 1992.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη νέα Κεντρική Επιτροπή εξελέγη και ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ κ. Γ. Πρωτούλης.
