Το 8ο Συνέδριο του ΠαΣοΚ, ένα γιγαντιαίο και χαοτικό συνέδριο με περισσότερους από 7.000 συνέδρους, είχε σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αποθεώσει τον κ. Γ.Παπανδρέου . Πράγματι αυτό συνέβη όταν ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ μπήκε στην αρένα του κλειστού γυμναστηρίου τάε κβον ντο. Οι σύνεδροι χειροκροτούσαν όρθιοι, κραυγάζοντας «Παπανδρέου, Παπανδρέου», η νεολαία φώναζε ρυθμικά «Γιώργο, γερά να φύγει η Δεξιά», η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου παρακολουθούσε χαμογελώντας από τη δεύτερη σειρά των επισήμων. Η ομιλία του κ. Παπανδρέου στην αρχή χειροκροτήθηκε με θέρμη- κυρίως από όσους είχαν τοποθετηθεί στην «πλάτη» του, ανάμεσά τους και ο κ. Χ.Καστανίδης. Προς το τέλος όμως ξεσήκωσε τον κόσμο, ιδίως με τις αναφορές του σε ιστορικές μορφές του κόμματος. Αυτή την ομιλία ανέμεναν τόσες ημέρες, εκτός από τους απλούς συνέδρους και τα κορυφαία στελέχη του κόμματος προκειμένου να καθορίσουν αναλόγως τη στάση και τις ομιλίες τους. Σε παλαιότερα συνέδρια όλοι έσπευδαν να κατοχυρώσουν νωρίτερα τις απόψεις τους. Αυτό το συνέδριο άρχισε σε βουβή ατμόσφαιρα. Η ώρα πριν από την εμφάνιση του κ. Παπανδρέου στις 7.40 μ.μ. πέρασε με κοινωνικές επαφές ανάμεσα στους συνέδρους.
Η ομιλία τελικώς δεν ήταν τέτοια ώστε να συνεπάρει τις διάφορες τάσεις του κόμματος. Οι σκληροί προεδρικοί δεν έκρυβαν την αγωνία τους για το τι απήχηση είχαν στον κόσμο όσα ακούστηκαν και ρωτούσαν διακριτικά τους συνέδρους. Ως και ο αδελφός του προέδρου του ΠαΣοΚ κ. Ν.Παπανδρέου επιχειρούσε στους διαδρόμους να εκμαιεύσει συγχαρητήρια. «Πολύ καλή δεν ήταν η ομιλία;» ρωτούσε. Βουλευτές που βρίσκονται κοντά στον κ. Παπανδρέου σχολίαζαν ότι ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ παρουσίασε το σχέδιό του για την Ελλάδα, αλλά δεν ήταν σίγουροι ότι η βάση του κόμματος είναι σε θέση να το κατανοήσει και να το ακολουθήσει. Αλλοι βουλευτές, πιο αποστασιοποιημένοι, βρήκαν την ομιλία χωρίς δομή και χωρίς βαθιά ιδεολογική ανάλυση. Κάποιοι εκτιμούσαν ότι απλώς επανέλαβε τις προεκλογικές ομιλίες του. Οι περισσότεροι επισήμαιναν ότι ή διπλή γραμμή απέναντι στην Αριστερά και ειδικά στον Συνασπισμό, δηλαδή και αυτονομία και συνεργασία, θα αποβεί καταστρεπτική για το ΠαΣοΚ. «Θα χωρίσει τα μέλη του κόμματος σε “αυτοδύναμους” και “συνεργασιακούς”» έλεγαν. Ορισμένοι «βενιζελικοί» σημείωναν ότι βλέπουν άλλο επεισόδιο στο ίδιο βιβλίο.
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Αλ.Τσίπρας έτυχε θερμότερης υποδοχής στο Συνέδριο του ΠαΣοΚ σε σχέση με τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων. Θερμότερο χειροκρότημα έλαβε μόνο ο κ. Β.Λυσσαρίδης . Ο κ. Τσίπρας κρατούσε σημειώσεις στο χαρτί της ομιλίας του την ώρα που ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι «εμείς είπαμε “ναι” στη συνεργασία,χρειάζεται όμως η πολιτική βούληση και της άλλης πλευράς.Αναφέρομαι στον Συνασπισμό» και
«προτείνω σταθερή συνεργασία και επαφή των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων» .
Η ομιλία πάντως του κ. Τσίπρα δεν ενθουσίασε ιδιαιτέρως τους συνέδρους του ΠαΣοΚ, αν και του αναγνώριζαν ότι ήταν ευγενικός και ιδιαιτέρως προσεκτικός στις εκφράσεις του. «Είναι αρχηγός κόμματος αυτός; Και τον συγκρίνουν με τον Ανδρέα Παπανδρέου!» σχολίαζε βουλευτής, εκ των στενών συνεργατών του προέδρου του ΠαΣοΚ. «Τα ίδια και τα ίδια είπε.Τίποτε το καινούργιο.Οι δημοσιογράφοι τον ανεβάζουν». Υπήρξαν και ορισμένοι όμως οι οποίοι τον βρήκαν εξαιρετικό. Το συνέδριο καθυστέρησε να αρχίσει περίπου μία ώρα, αργοπορία την οποία επεσήμανε ο κ. Αλ. Τσίπρας στον παρακαθήμενό του κ. Δ.Ρέππα. «Αργείτε» είπε ο πρόεδρος του Συνασπισμού. «Είμαστε μεγάλο κόμμα. Οι λίγοι μαζεύονται πιο εύκολα» του απάντησε ο γραμματέας της ΚΟ του ΠαΣοΚ. Το μεγάλο κόμμα αποδείχθηκε ανεπαρκές στο σαβουάρ βιβρ- όπως φάνηκε από τη μάχη που δόθηκε για τις καρέκλες-, αλλά έσωσε την κατάσταση ο κ. Θ.Πάγκαλος ο οποίος παρά τις σκληρές δηλώσεις του για τον κ. Τσίπρα σηκώθηκε και τον χαιρέτησε θερμά. Το ίδιο έκανε και ο κ. Κ.Λαλιώτης.
Στην κεντρική είσοδο υποδέχονταν τους συνέδρους και τους επισήμους με κομματικές σημαίες οι οποίες όμως ήταν… μεσίστιες. Αλλά και μέσα οι καρέκλες της πρώτης γραμμής μετρήθηκαν και βρέθηκαν λειψές. Η πρώτη παράλειψη αφορούσε τον κ. Ευ.Βενιζέλο. Τον είχαν ξεχάσει αλλά ευτυχώς οι υπεύθυνοι αντιλήφθηκαν την παράλειψη προτού εμφανιστεί ο κ. Βενιζέλος και γράφοντας το όνομά του πρόχειρα με ένα στυλό τον τοποθέτησαν στη θέση του κ. Λαλιώτη, ο οποίος μετακινήθηκε τέσσερις θέσεις μπροστά.
Από εκείνο το σημείο και έπειτα άρχισε μια καρεκλομαχία: όσοι είχαν βρει τη θέση τους δεν σηκώνονταν ούτε για να χαιρετήσουν για να μη χάσουν την καρέκλα. Βρέθηκαν και άλλα καθίσματα, αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετά. Ο κ. Ν.Κακλαμάνης κάθησε στη θέση του κ. Απ.Κακλαμάνη , ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ κ. Κ.Μίχαλος στη θέση που του παραχώρησε ο νομάρχης Πειραιά κ. Ι.Μίχας. Ο κ. Κ.Σκανδαλίδης κάθησε στην άλλη άκρη, δίπλα στις ξένες αντιπροσωπείες, και μακρύτερα ο κ. Π. Ευθυμίου. Οι καρέκλες δεν ήταν αρκετές ούτε για το προεδρείο, οι κκ. Ι.Μετικίδης, μαθητής της Β΄ Λυκείου και νεότερος σύνεδρος, και Ν.Αλευράς χρειάστηκε να καθήσουν στα σκαλάκια για λίγα λεπτά ώσπου να τακτοποιηθούν στο προεδρείο.
