Λ ίγος καιρός απομένει ως τον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών και το κλίμα έχει βαρύνει ενώ ο τόνος έχει οξυνθεί, αλλά οι δημοσκοπήσεις επιμένουν να μην επηρεάζονται: ο Νικολά Σαρκοζί και η Σεγκολέν Ρουαγιάλ θα συνθέσουν το δίδυμο που τελικά θα αναμετρηθεί για τα Ηλύσια Πεδία, στις 6 Μαΐου. Οπως προέβλεπαν άλλωστε από την πρώτη στιγμή που άρχισαν να διεξάγονται, όπως συνέχισαν να προβλέπουν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της μακρότατης και κάποτε βαρετής προεκλογικής εκστρατείας.
Ενα στοιχείο εξακολουθεί, εν τούτοις, να θέτει όλες αυτές τις δημοσκοπήσεις υπό αίρεση. Ακόμη και στην τελευταία μέτρηση της 12ης Απριλίου, το 32% των γάλλων πολιτών που ερωτήθηκε δήλωσε ότι μπορεί ακόμη να αλλάξει άποψη ως την ώρα της κάλπης. Επομένως, όλα μπορεί θεωρητικά να ανατραπούν και να έχουμε από τη Δευτέρα τα ινστιτούτα σφυγμομετρήσεων να δικαιολογούνται γιατί έπεσαν έξω στις μετρήσεις τους, όπως είχαν αποτύχει και το 2002 να προβλέψουν τη συμμετοχή τού Ζαν-Μαρί Λεπέν στον δεύτερο γύρο.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές ο Νικολά Σαρκοζί και η Σεγκολέν Ρουαγιάλ πάντως ενισχύονται και ο κεντρώος «τρίτος άνθρωπος» Φρανσουά Μπαϊρού, που τόσο τάραξε την προεκλογική εκστρατεία, εμφανίζεται σε υποχώρηση. Θα οδηγηθούμε έτσι στη συνηθισμένη τελική αναμέτρηση Αριστεράς- Δεξιάς και το ούτε Αριστερά ούτε Δεξιά τού Μπαϊρού θα παραμείνει στο περιθώριο, ενώ κάπως περισσότερο άδηλο παρουσιάζεται το ποσοστό που θα επιτύχει ο γηραιός ηγέτης του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου Ζαν Μαρί Λεπέν στην κύκνεια εμφάνισή του.
Αν υπάρχει κάτι παράδοξο στην εικόνα αυτή είναι το γεγονός ότι οι δύο σημαντικότερες κινήσεις των τελευταίων ημερών δεν έδειξαν να την επηρεάζουν. Η προεκλογική συμμαχία Σεγκολέν- Μπαϊρού, που κήρυξε ο βετεράνος σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός Μισέλ Ροκάρ και απέρριψαν σχεδόν περιφρονητικά η Σεγκολέν Ρουαγιάλ και οι υποστηρικτές της, και η επαγγελία εκλογής μέχρι 8%-10% των εθνικών βουλευτών με αναλογική, που εξέφρασε ο στενός συνεργάτης τού Σαρκοζί, Μπρις Ορτεφέ, δεν φάνηκαν να μεταβάλλουν τις ισορροπίες στις σφυγμομετρήσεις.
Η ιδέα της συνεργασίας των Σοσιαλιστών με τους κεντρώους, προς την οποία έκλινε από τη δεκαετία του 1990 ο Μισέλ Ροκάρ και που είχε διαγραφεί ως πιθανότητα στην περίπτωση καθόδου τού Ζακ Ντελόρ στις προεδρικές εκλογές, δεν είναι, βεβαίως, καινούργια. Η αντίθεση της αριστερής πτέρυγας των Σοσιαλιστών με τον Λοράν Φαμπιούς και των περισσοτέρων βουλευτών της UDF του Φρανσουά Μπαϊρού (οι οποίοι κινδυνεύουν να μην επανεκλεγούν, χωρίς την υποστήριξη του κόμματος τού κ. Σαρκοζί) μπορούσε να θεωρείται δεδομένη. Αλλά η σκληρή αρνητική αντίδραση των Σοσιαλιστών συνδέεται περισσότερο με την ανησυχία τους μήπως η πρόταση «νεκραναστήσει» εκλογικά τον Φρανσουά Μπαϊρού εις βάρος της Σεγκολέν Ρουαγιάλ…
Η επαγγελία για την αναλογική έδωσε επιχειρήματα στην Αριστερά για να καταγγείλει προσπάθειες συνεννοήσεως Σαρκοζί- Λεπέν, την ίδια ώρα που ο τελευταίος επετίθετο εναντίον του γκωλικού υποψηφίου ως «ηγέτη του πολιτικάντικου συρφετού»! Η ρατσιστική παρουσίασή του ως ξένου προς τη Γαλλία, με γονείς από την Ουγγαρία ή την Ελλάδα, συμπλήρωσε την εικόνα και πλήθυνε τα ερωτήματα. Ο Σαρκοζί έχει δεχθεί ως τη στιγμή αυτή τις περισσότερες επιθέσεις από όλους τους αντιπάλους του. Και η απάντηση στο ερώτημα κατά πόσον αυτό μπορεί να τον βλάψει ή να τον ωφελήσει θα επηρεάσει καταλυτικά το αποτέλεσμα.
Ο κ. Γ. Ν. Αναστασόπουλος είναι πρέσβης της Ελλάδος στην UΝΕSCΟ.
