«Μπάαθ» στα αραβικά σημαίνει ανάσταση, υπό την ευρεία έννοια αναγέννηση. Τέσσερα χρόνια κατοχής του Ιράκ χρειάστηκαν οι Αμερικανοί για να καταλάβουν ότι, αν είναι να «αναστηθεί» η δύσμοιρη χώρα, την οποία διά των όπλων δύο φορές ισοπέδωσαν και μία κατέκτησαν(;), αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς (και) τους σουνίτες.
Τώρα, λέει, η «ιρακινή κυβέρνηση»- δηλαδή, οι σιίτες και οι κούρδοι συνεργάτες της Ουάσιγκτον- ψηφίζει έναν νέο νόμο που θα παρέχει αμνηστία και θα επιτρέπει σε δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες στελέχη του κόμματος Μπάαθ του απαγχονισθέντος Σαντάμ Χουσεΐν να «αποκατασταθούν». Δηλαδή, να ξαναπάρουν τις θέσεις τους στον κυβερνητικό και κοινωνικό ιστό της χώρας (τους), από τον οποίο απεκόπησαν εν μια νυκτί μετά την παράνομη ξένη εισβολή του Μαρτίου του 2003.
Μιλάμε για μια τεράστια «στρατιά» από δημοσίους υπαλλήλους, μπαρουτοκαπνισμένους στρατιωτικούς και έμπειρους ιρακινούς εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας. Εξοστρακίστηκαν μαζικά σαν προδότες από την άκρως αμφιλεγόμενη «Επιτροπή Απομπααθοποίησης», η οποία εξαπέλυσε ένα φοβερό κυνήγι μαγισσών.
Στο παλαιό μονοκομματικό καθεστώς για να πάρεις μια θέση της προκοπής έπρεπε να είσαι μέλος του εθνικιστικού Μπάαθ και κατά προτίμηση σουνίτης. Πολλοί ακολούθησαν το ρεύμα, αρκετοί πράγματι επέδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο, έγιναν «γρανάζια» του αποτρόπαιου μηχανισμού της αιμοσταγούς δικτατορίας.
Ο αποκλεισμός τους όμως στη μετά Σαντάμ εποχή ήταν (είναι…) μία από τις μεγαλύτερες κουταμάρες της κυβέρνησης Μπους. Κανείς πρωτοκλασάτος αμερικανός «ιέραξ» τύπου Τσένι, Ρόουβ ή Ράμσφελντ δεν έκανε την απλή και ρεαλιστική σκέψη ότι οι περισσότεροι από αυτούς θα μπορούσαν να πάνε μια χαρά «με τα νερά» της νέας κατάστασης. Οχι φυσικά διότι εμπνεύστηκαν ξαφνικά από τα ιδεώδη του… Γεωργίου Ουάσιγκτον αλλά για να επιβιώσουν!
Ετσι τους οδήγησαν είτε στην εξορία είτε στην ένοπλη παρανομία, στην αγκαλιά της αντικατοχικής αντίστασης, όχι απαραίτητα της Αλ Κάινταάλλο φαινόμενο, «εισαγόμενο», αυτό… Και όταν το «σουνιτικό τρίγωνο» πήρε φωτιά οδηγώντας το Ιράκ στην κόλαση του εμφυλίου πολέμου, των καθημερινών επιθέσεων αυτοκτονίας και των ταγμάτων θανάτου που γέμισαν με αδέσποτα πτώματα τις γειτονιές της Βαγδάτης, τότε οι Αμερικανοί… ξύπνησαν.
Πρώτος άνοιξε τα μάτια του ο απερχόμενος πρεσβευτής των ΗΠΑ Ζαλμάι Χαλιλζάντ. Δίπλα του αφυπνίστηκαν οι στρατηγοί του Πενταγώνου που βλέπουν με απόγνωση ότι αυτός ο πόλεμος είναι αδύνατον να κερδηθεί μόνο με στρατιωτικά μέσα. Τελευταία και καταϊδρωμένη ακολούθησε η κοστουμαρισμένη ελίτ της Ουάσιγκτον. «Δώστε πολιτική λύση.Βάλτε πάλι τους σουνίτες στο παιχνίδι της εξουσίας.Επανδρώστε τις ιρακινές κρατικές υπηρεσίες με έμπειρα στελέχη» ήταν οι προτροπές που ακούγονταν όλο και περισσότερο. Ο στόχος; Να ανοίξει ο δρόμος για την «εθνική συμφιλίωση». Μπορεί να επιτευχθεί; Πολύ αμφίβολο… Αυτή τη στιγμή απλώς επεκτείνεται η γραφειοκρατία: συγκροτούνται νέες «επιτροπές για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας», απαιτούνται «δηλώσεις νομιμοφροσύνης» από τους πρώην μπααθικούς, στοιβάζονται σε αποθήκες οι «φάκελοι» της εποχής του Σαντάμ κτλ.
Με δεδομένο το καθημερινό λουτρό αίματος, η αισιοδοξία που εκφράζουν οι αμερικανοί κατακτητές μοιάζει με δελτίο ειδήσεων από τον… Αρη! «Τις τελευταίες έξι εβδομάδες η βία μειώθηκε κατά 25%» δήλωσε ο (θεωρούμενος και «ρεαλιστής»…) Χαλιλζάντ την περασμένη Δευτέρα, μια «σχετικά ήρεμη ημέρα» κατά τα ρεπορτάζ των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων. Σχετικά ήρεμη… Σημειώθηκαν μερικές «μεμονωμένες» εκρήξεις με δύο νεκρούς, 15 τυμπανιαία πτώματα δολοφονημένων αμάχων (Το έγκλημά τους;Ηταν σιίτες…) βρέθηκαν σε διάφορα σημεία της Βαγδάτης και έγινε γνωστό ότι ένοπλοι άνοιξαν πυρ εναντίον πιτσιρικάδων που έπαιζαν… ποδόσφαιρο σε μια αλάνα «λάθος» γειτονιάς.
Η πολιτική «ανάσταση» και η επανένταξη των στελεχών του Μπάαθ στο κατ΄ ευφημισμόν κράτος του Ιράκ από μόνη της δεν αρκεί. Αλλά από την κόλαση όπου σιγοψήνεται ο Σαντάμ θα χαμογελάει μοχθηρά… galaman@dolnet.gr
