«Μήνυμα» με εσωτερικούς αποδέκτες εκπέμπει ο Περισσός με αφορμή τα σενάρια περί διαδοχής στην ηγεσία του κόμματος. Ισως για πρώτη φορά η ηγεσία του ΚΚΕ επιλέγει να «απαντήσει» στα δημοσιεύματα και στις εκτιμήσεις για ενδεχόμενη αλλαγή «φρουράς» στην κορυφή της κομματικής πυραμίδας με έμμεσες πλην σαφείς υπομνήσεις και νουθεσίες, μεστές περιεχομένου, οι οποίες, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δεν απευθύνονται μόνον εκτός των τειχών αλλά και στο εσωτερικό του, και μάλιστα στα ηγετικά κλιμάκιά του, σε επίπεδο Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ).


Κάπως έτσι ερμηνεύθηκε η επισήμανση που περιέχεται σε ανυπόγραφο σημείωμα του «Ριζοσπάστη» υπό τον τίτλο «Κρυφές ελπίδες» (δημοσιεύθηκε την περασμένη Τρίτη), σύμφωνα με την οποία «στην ΚΕ δεν υπάρχουν πρόσωπα έξω από τον έλεγχο της ΚΕ και πάνω από την ΚΕ», όπως και η (υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτονόητη) διαβεβαίωση ότι «η ΚΕ του ΚΚΕ είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να επηρεαστεί ούτε από τις κρίσεις ούτε από τις επιθυμίες των εχθρών και «φίλων» του κόμματος».


Παράλληλα ο Περισσός διαμηνύει προς τα έξω «έχουμε διδαχθεί αρκετά από τον αντίπαλο ώστε να μπορούμε να έχουμε ως ένα ακόμα κριτήριο των επιλογών μας την ίδια του τη στάση, είτε πρόκειται για πρόσωπα είτε πρόκειται για θέσεις και πολιτικές», ενώ δηλώνει ότι «τους δήθεν αθώους προβληματισμούς τους για τις πιθανές εξελίξεις στην ηγεσία του ΚΚΕ και την πιθανή στάση του ενός ή του άλλου στελέχους τούς εκλαμβάνουμε ως μία ακόμα ένδειξη των προθέσεών τους απέναντι στο ΚΚΕ και στην πολιτική του».


* Υπόγειοι προβληματισμοί


Το επίμαχο κείμενο, το οποίο έχει συνταχθεί από ηγετικά κλιμάκια περί την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, έχει πυροδοτήσει υπόγειους προβληματισμούς και ερωτήματα στο εσωτερικό του Περισσού. Είναι χαρακτηριστική ως προς αυτό η αναφορά σε «υποβολείς και λόμπι στο ΚΚΕ», που όπως δηλώνεται «δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να υπάρξουν». Εντύπωση δε προκαλεί η επισήμανση του συντάκτη του ότι «το ΚΚΕ δεν είναι ΠαΣοΚ», υπονοώντας προφανώς την αντιπαράθεση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την αρχηγία, κάτι ωστόσο που θεωρείται από πολλούς αυτονόητο, λόγω ακριβώς των κομματικών παραδόσεων που ισχύουν στο ΚΚΕ στο θέμα της ανάδειξης των ηγεσιών του.


Στο ίδιο πνεύμα και η διαβεβαίωση ότι «η συλλογική μας λειτουργία έχει διασφαλίσει και για σήμερα και για αύριο τη σταθερή πορεία του ΚΚΕ», αλλά και η υπογράμμιση ότι «η ΚΕ είναι δύναμη εγγύησης και καλός γνώστης των παραγόντων που καθορίζουν τη σταθερή συνέχεια αυτής της πορείας», θεωρήθηκε από κάποιους «τουλάχιστον περιττή και ως εκ τούτου δυσεξήγητη», στον βαθμό που το ανώτατο αυτό κομματικό όργανο εκ της συστάσεώς του και του προορισμού του αποτελεί παραδοσιακά τον εγγυητή της πορείας του κόμματος, το οποίο συμπλήρωσε πριν από λίγες ημέρες 90 χρόνια ζωής.


* Προβλέπουν κύμα επίθεσης


Αν εξαιρέσει κανείς τη σοβαρή κρίση που εκδηλώθηκε το 1968 στους κόλπους της Κεντρικής Επιτροπής (12η Ολομέλεια), η οποία οδήγησε στη διάσπαση του ΚΚΕ, όπως και την κρίση του 1991, η οποία επίσης χώρισε το κόμμα στα δύο, το κορυφαίο καθοδηγητικό κομματικό όργανο αποτελούσε ανέκαθεν έναν συμπαγή μηχανισμό, που εγγυάτο την υλοποίηση των αποφάσεων του ΚΚΕ.


Η επιλογή του Περισσού να αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο στα δημοσιεύματα που είδαν το φως με αφορμή την αποχώρηση από τη διεύθυνση του «Ριζοσπάστη» του μέλους του Πολιτικού Γραφείου και υπευθύνου Διεθνών Σχέσεων κ. Δ. Κουτσούμπα, περνώντας στην επίθεση κατά όσων «φωτογραφίζουν προθέσεις και σχεδιασμούς στελεχών», ερμηνεύθηκε ως κίνηση «πολλαπλών αναγνώσεων».


Πέραν της προφανούς εξήγησης ότι απαντά σε όσους «επιμένουν, γιατί πιστεύουν ότι μπορούν να δημιουργήσουν συγχύσεις, ερωτηματικά, να δυσκολέψουν γενικότερα το κόμμα και τη δουλειά του», προβλέποντας μάλιστα ότι «ένα νέο κύμα επίθεσης είναι στα σκαριά», διατυπώνεται και ο ισχυρισμός ότι «για κάποιους ακόμα χτυπάει το καμπανάκι».


* Η Κεντρική Επιτροπή


Οσοι ξέρουν πρόσωπα και πράγματα στο ΚΚΕ κατανοούν ότι οι αυτόβουλες αναφορές σε θέματα-ταμπού, όπως η συλλογική λειτουργία της Κεντρικής Επιτροπής ή τα περί «υποβολέων» και «λόμπι» στο εσωτερικό της, ειδικά στις παρούσες ευνοϊκές συνθήκες μετά τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου, είναι από μόνες τους αξιοσημείωτες. Πολύ περισσότερο που αφορούν την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, η οποία λειτουργεί ως τις μέρες μας τηρώντας τους κανόνες της κομματικής πειθαρχίας και «συνωμοτικότητας», υιοθετώντας απαρέγκλιτα τις αρχές του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» (υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία, αποκλεισμός φραξιών, αιρετότητα και ανακλητότητατων στελεχών κ.λπ.), ο οποίος διαπερνά σε όλη του την κλίμακα τον οργανωτικό ιστό του ΚΚΕ.


Είναι όμως και το όργανο το οποίο εκλέγει τον Γενικό Γραμματέα του κόμματος και το Πολιτικό Γραφείο και ως εκ τούτου οι έμμεσες παραινέσεις, υπό την μορφή διαβεβαιώσεων, που διατυπώνονται στο κείμενο για τον ρόλο που έχει να επιτελέσει στην κατεύθυνση της διαδοχής έχουν ξεχωριστή σημασία. Είναι γνωστό πάντως ότι ακόμα και τυχόν διαφωνίες ή ενστάσεις κρατούνται στο πλαίσιο της Κεντρικής Επιτροπής ως επτασφράγιστο μυστικό, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, ο κομματικός πέλεκυς είναι αμείλικτος.


Το θέμα που ανέκυψε για τον Περισσό πάντως δεν αποκλείεται να απασχολήσει τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που συνεδριάζουν, σύμφωνα με πληροφορίες, από χθες, κεκλεισμένων των θυρών, όπως απαιτεί η κομματική παράδοση.