Ο «κόκκινος» κ. Καρατζαφέρης

Τι κοινό μπορεί να έχουν ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης με τον ινδιάνο πρόεδρο της Βολιβίας κ. Εβο Μοράλες ή τον ηγέτη της Βενεζουέλας και ορκισμένο εχθρό του προέδρου των ΗΠΑ κ. Τζορτζ Μπους ταξίαρχο Τσάβες ή ακόμη και με τον γηραιό κομμουνιστή επαναστάτη της Κούβας κ. Φιντέλ Κάστρο; Προφανώς όχι τον σοσιαλισμό, τον οποίο ευαγγελίζονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο οι αριστεροί ηγέτες της Λατινικής Αμερικής που αμφισβητούν την αμερικανική παντοκρατορία. Και όμως μία από τις φωτογραφίες που κοσμούν το γραφείο του είναι κι αυτή με τον «Φιντέλ», με τον οποίο συναντήθηκε πριν από λίγα χρόνια στη μακρινή Αβάνα με την ευκαιρία των εγκαινίων μιας ορθόδοξης εκκλησίας, παρουσία και πολλών άλλων, μεταξύ των οποίων και ο έκπτωτος μονάρχης κ. Κ. Γλύξμπουργκ, με τον οποίο διατηρεί φιλικές σχέσεις. Οταν ρωτούν τον κ. Καρατζαφέρη τι σχέση έχει με τον θρύλο της κουβανικής επανάστασης, επαίρεται για τη συνάντηση μαζί του: «Είδα τον Φιντέλ Κάστρο ενώ δεν τον είδε η κυρία Παπαρήγα» έλεγε προ μηνών στα στελέχη του με την ευκαιρία της συμπλήρωσης έξι χρόνων από την ίδρυση του ΛΑΟΣ και εξηγούσε ότι «δεν έγινε ξαφνικά κομμουνιστής, αλλά ο Φιντέλ είναι το σύμβολο της αντίστασης κατά των Αμερικανών και οι Αμερικανοί είναι αυτοί που μεθοδεύουν τα πάντα εις βάρος της Ελλάδας».

Το «φαινόμενο Καρατζαφέρη» δεν έχει φέρει αναστάτωση μόνο στους κύκλους της συντηρητικής παράταξης, η οποία έχει πλέον έναν μόνιμο «βραχνά» στα δεξιά της, αλλά και στον χώρο της παραδοσιακής Αριστεράς. Τα πρώτα δείγματα γραφής της ταραχώδους «συμβίωσης» του ΛΑΟΣ με το ΚΚΕ και (κυρίως) τον ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο είναι αρκετά για να προδιαγράψει κάποιος τις συγκρούσεις που επιφυλάσσει ο «εθνικιστικός», «ξενοφοβικός» ή «ακροδεξιός» λόγος που του προσάπτει πιο ανοιχτά ο κ. Αλ. Αλαβάνος και πιο συγκρατημένα η κυρία Αλέκα Παπαρήγα. Οι κατηγορίες αυτές μάλιστα προκάλεσαν την έντονη αντίδρασή του από τις πρώτες κιόλας ημέρες λειτουργίας της νέας Βουλής με τη γνωστή επιστολή του προς τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία, μεταξύ όλων των άλλων, τον προειδοποιούσε ότι δεν θα ανεχθεί «ύβρεις και συκοφαντίες με τίτλους και πολιτικές κατηγοριοποιήσεις τύπου «ακροδεξιός», «ρατσιστής» κτλ., όταν τόσο με τη δεσμευτική μας δήλωση της 11.8.2007 όσο και με την πρακτική, τις θέσεις και τις προτάσεις μας αποδεικνύουμε συνεχώς ότι είμαστε αντίθετοι σε κάθε διάκριση με βάση φυλή, θρησκεία, φύλο, εθνικότητα και φυσικά χαρακτηριστικά»· υπενθυμίζοντάς του μάλιστα «πόσο σας ενοχλούσε στις αρχές της μεταπολίτευσης η αναφορά στο κόμμα όπου τότε ακόμη ανήκατε, το σημερινό ΚΚΕ, ως «ΚΚΕ Εξωτερικού» ή όταν, ακόμη παλαιότερα, οι στρατευμένοι στον ΔΣΕ απεκαλούντο «κομμουνιστοσυμμορίτες»».

* Χτυπήματα στον Περισσό

Αλλά και με την κυρία Παπαρήγα δεν ήταν πιο φειδωλός σε υπαινικτικά σχόλια με αφορμή την πρόσφατη δήλωσή της ότι «ο κ. Καρατζαφέρης έχει βάλει κι αυτός νερό στο κρασί του» σε σχέση με το Σκοπιανό. Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, αν και είχε ως τότε τηρήσει προσεκτικές αποστάσεις έναντι του ΚΚΕ, δεν δίστασε να περάσει στην αντεπίθεση δηλώνοντας: «Η κυρία Παπαρήγα φαίνεται ότι δεν βάζει νερό στο κρασί της και γι’ αυτό βάζει στο στόμα μας πράγματα που δεν θα έλεγε παρά μόνο ένας μεθυσμένος». Ενώ επετίθετο στο ΚΚΕ ότι «έχει ρίξει πολλές κηλίδες στο εθνικό αυτό κεφάλαιο από τη δεκαετία του ’40 και δεν χρειάζεται να προσθέσει άλλες». Ο Περισσός αντέδρασε έντονα σχολιάζοντας μέσω του κομματικού εντύπου του ότι «ο ελληνικός λαός γνωρίζει πως όχι κηλίδες αλλά ποτάμια αίματος έχυσαν οι κομμουνιστές για την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας τη δεκαετία του ’40», ενώ δεν δίστασε να αντεπιτεθεί με τη σειρά του: «Ελα όμως που τόσο το ψεύδος όσο και η χυδαιότητα έχουν κοντά ποδάρια».

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ θεωρεί ότι ο αντιαμερικανισμός του «φοβίζει» την Αριστερά, για την οποία πιστεύει ότι «είναι ενοχλητικός». «Θέλουν να με ακυρώσουν «πετώντας» με στην άλλη άκρη» λέει και δηλώνει ότι παρά ταύτα εκείνον «δεν τον απασχολεί». «Δεν βάζω τείχη και όταν εκείνοι θα προσπαθούν να ορθώσουν τείχη εγώ θα τα γκρεμίζω» αναφέρει υποστηρίζοντας: «Δεν έχω να μοιράσω τίποτα με κανέναν»! Δεν δίστασε μάλιστα, όπως λέει, να πει στον «ορκισμένο εχθρό» του κ. Αλαβάνο στο προεκλογικό ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών, όταν ολοκληρώθηκε: «Μπράβο, Αλέκο, έσκισες…».

Ο κ. Αλαβάνος, ωστόσο, έχει δηλώσει ευθύς εξαρχής την πολιτική αποστροφή του έναντι του κ. Καρατζαφέρη, τον οποίο θεωρεί εκτός των άλλων και ακραίο λαϊκιστή. Ετσι ερμηνεύουν άλλωστε στην Κουμουνδούρου τις αριστερές «εξάρσεις» του, ενώ μετά και την πρόσφατη δήλωσή του σχετικά με τις παρελάσεις και την ελληνική σημαία («είναι καλύτερα να βλέπουμε τα παιδιά μας να συμμετέχουν σε παρελάσεις παρά σε ληστείες τραπεζών» είπε), πιστεύουν ότι ο κ. Καρατζαφέρης «είναι όχι μόνο ένα αρνητικό φαινόμενο για την πολιτική ζωή αλλά και επικίνδυνο». Αυτό ήταν άλλωστε και το πνεύμα της δήλωσης του ευρωβουλευτή κ. Δ. Παπαδημούλη, ο οποίος του απάντησε ότι «τον σεβασμό μας για τη σημαία τον συμβολίζει ο Μανόλης Γλέζος και όχι οι λασπολόγοι θαυμαστές της φασιστικής Χρυσής Αυγής».

* Οι «Μεγαλέξανδροι» του Κοινοβουλίου

Επιπλέον στον ΣΥΝ εκτιμούν ότι η ρητορεία του προέδρου του ΛΑΟΣ εκτρέφει παρόμοια φαινόμενα στο εσωτερικό της ΝΔ, για την οποία ο κ. Αλαβάνος έχει δηλώσει ότι «διαθέτει το είδος του Καρατζαφέρη μέσα στους ίδιους τους κόλπους της», υπονοώντας εκείνους που, όπως είπε στη Βουλή, «τώρα που έχουμε το θέμα των Σκοπίων, με φουστανέλες και με περικεφαλαία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και με στολή του Αγίου Γεωργίου του καβαλάρη περιφέρονται στα κανάλια και λένε πόσο αγαπούν την πατρίδα τους κάνοντας μαθήματα στην Αριστερά για το τι είναι η πατρίδα».

Οσον αφορά το ΚΚΕ έχει επιλέξει την τακτική των προσεκτικών αποστάσεων. Ναι μεν έχει ανοιχτό πολιτικό και ιδεολογικό μέτωπο κατά του κ. Καρατζαφέρη και των απόψεών του, ωστόσο δεν το επιδεικνύει κιόλας ούτε επιδιώκει τη δημόσια σύγκρουση μαζί του, καθώς εκτός των άλλων υπολογίζει σε ένα μικρό τμήμα «χαλαρών» ψήφων που ακολούθησαν τον ΛΑΟΣ στις τελευταίες εκλογές. Πρόκειται για λαϊκά στρώματα που θα μπορούσαν να ψηφίσουν και ΚΚΕ αλλά προτίμησαν ή θα προτιμήσουν στο μέλλον το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη.


Επίθεση σε τραπεζίτες και πολυεθνικές

Η τακτική που έχει επιλέξει ο κ. Καρατζαφέρης έναντι των κομμάτων της Αριστεράς είναι απλή: όσο δεν τον πειράζουν δεν θα τους πειράζει. Οπως μάλιστα θεωρεί ο ίδιος, «τους ενοχλούν οι ξεκάθαρες θέσεις μας», οι οποίες μάλιστα σε ορισμένα θέματα καυχιέται ότι «είναι πιο αριστερές από τις δικές τους». Και πράγματι ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ επιχείρησε να «τη βγει απ’ τα αριστερά» στο ΚΚΕ και στον ΣΥΡΙΖΑ προ ημερών στη Βουλή όταν επισήμαινε σχετικά με την εισαγγελική άδεια λειτουργίας καμερών στους δρόμους κατά τις διαδηλώσεις ότι «δεν συμφωνεί με την κυρία Παπαρήγα ή τον κ. Αλαβάνο που λένε ότι οι κάμερες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για διαδηλώσεις»: «Δεν πρέπει να υπάρχουν παντελώς» αντέτεινε εκείνος. Θέση την οποία κρίνει «πολύ πιο προχωρημένη από τη δική τους». Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις πιστεύει ότι εκφράζει πιο «αριστερές» θέσεις απ’ ό,τι τα κόμματα αυτά. Οπως στην περίπτωση των επιθέσεων που εξαπέλυσε πάλι στη Βουλή κατά των τραπεζιτών «που παρανομούν με τα «καπέλα» που φορτώνουν τους πολίτες στις συναλλαγές τους» ή κατά των «δέκα λαθρεμπόρων» στον χώρο των καυσίμων, για τους οποίους είπε απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση: «Εχετε συναντήσει τους λαθρεμπόρους στις δεξιώσεις. Μερικοί από αυτούς είναι φίλοι της ΝΔ. Να τους ελέγξετε». Στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το περιβάλλον ο κ. Καρατζαφέρης «τα έβαλε» με τις πολυεθνικές επικαλούμενος τα λόγια του… Μοράλες και του Τσάβες, οι οποίοι, όπως είπε, «ορθώνουν αποτελεσματικά το ανάστημά τους στη νέα τάξη πραγμάτων» και δήλωσε ενάντιος στην παγκοσμιοποίηση.