» Μεταρρύθμιση παντού «


Οταν ο Γιάννος Παπαντωνίου πέρασε την πόρτα του υπουργείου Εθνικής Αμυνας πολλοί είπαν ότι θα χάσει το χαμόγελό του. Πρόβλεψαν όμως λάθος. Ο κ. Παπαντωνίου δεν άλλαξε. Δεν έγινε ένα με το χακί του Αμυνας. Αλλαξε όμως το υπουργείο. Εκοψε τις δαπάνες (το είχε απωθημένο από τότε που έψαχνε λεφτά στο Οικονομικών), μείωσε δραστικά τη θητεία και σε λίγο θα καταργήσει και την επετηρίδα! Ολοι οι στρατηγοί δεν θα είναι πια γέροι. Ο κύριος ΟΝΕ (έτσι τον λένε ακόμη οι φίλοι του) δεν φαίνεται να είναι ευχαριστημένος από τον εκσυγχρονισμό του κράτους. Και ζητάει να ανοίξουμε τη διοίκηση στην ελεύθερη αγορά. Να βρούμε διευθυντές για τις δημόσιες υπηρεσίες έξω από τη γραφειοκρατία. «Μεταρρύθμιση παντού» είναι το σύνθημά του. Ούτε ο εκλογικός νόμος που ετοιμάζεται τον ικανοποιεί ούτε του αρκούν όσα έχουν γίνει στην παιδεία. H εποχή απαιτεί μεγαλύτερες ταχύτητες, φαίνεται να σκέφτεται ο υπουργός, και πρέπει «να πάψουμε να χαϊδεύουμε αφτιά». Αυτό το τελευταίο το λέει αυστηρά και ζητεί από το κόμμα του, το ΠαΣοΚ, να βρει και αυτό το δικό του σύνθημα και να βγει μπροστά.




– Αναρωτιέμαι, κύριε Παπαντωνίου, αν το δικό σας πακέτο θα ήταν μεγαλύτερο ή μικρότερο από το πακέτο του κ. Χριστοδουλάκη.


«Τα πακέτα που είχα προετοιμάσει και είχα δώσει το 1999 και το 2000 ήταν ανάλογα, ως ποσοστά του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, με το πακέτο που αναφέρετε. Αυτό δείχνει ότι με το ΠαΣοΚ υπάρχει συνέχεια και προοπτική».


– Πώς συμβαίνει όμως και τους πόρους τους βρίσκετε πάντα δέκα μήνες πριν από τις εκλογές;


«Και έξι μήνες μετά τις εκλογές. Ανάλογο πακέτο προωθήσαμε και το φθινόπωρο του 2000. Αλλά η ουσία είναι διαφορετική. H ελληνική οικονομία έχει μπει τα τελευταία χρόνια σε έναν δρόμο ανάπτυξης. Ανάπτυξη σημαίνει πόρους· το κράτος αυξάνει τα έσοδά του, οπότε είναι φυσικό να ενισχύουμε τους χαμηλοσυνταξιούχους, τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες – είναι συνεπές με την όλη πολιτική και κοινωνική φιλοσοφία μας».


– Πάντως υπάρχει μια αίσθηση προεκλογικών παροχών, υπάρχει άλλωστε και η καινούργια εσπευσμένη ρύθμιση για τα αυθαίρετα. Ολα μαρτυρούν ότι το ΠαΣοΚ βρίσκεται υπό το κράτος ενός προεκλογικού πυρετού.


«Οχι, η Κοινωνική Χάρτα δεν είναι προεκλογικό τρυκ. Στην προοπτική της τετραετίας η κυβέρνηση σχεδιάζει ορισμένα βήματα για να αναβαθμίσει τη θέση των κοινωνικών ομάδων που έχουν ανάγκη. Μιλάμε ακόμη και για τις συντάξεις του ΟΓΑ το 2008, που είναι πρωτοφανές στην ελληνική πολιτική πρακτική. Είμαστε μια κυβέρνηση με μακροχρόνιο σχεδιασμό. Το αποδείξαμε και όταν αγωνιζόμασταν να μπούμε στην ΟΝΕ. Βάλαμε ένα στόχο το ’94, δεν επηρεαστήκαμε από προεκλογικές σκοπιμότητες και το 2000 τον πετύχαμε, χωρίς καμία παρέκκλιση από τις αρχές μας».


– Τα ποσοστά πάντως δεν αλλάζουν. Αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών, το ΠαΣοΚ είναι μακράν πίσω της Νέας Δημοκρατίας και απλώς είναι λίγο βελτιωμένα τα ποσοστά του Πρωθυπουργού.


«Είμαστε σε ένα μαραθώνιο, τα ποσοστά δεν θα αλλάξουν γρήγορα. Εκτιμώ ότι η μεγάλη αλλαγή θα συμβεί την ημέρα των εκλογών, δηλαδή σε επτά μήνες από σήμερα. Από τώρα ως τότε θα δείτε μια αργή άνοδο, διότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν πολλοί αναποφάσιστοι και μια αμφιθυμία του εκλογικού σώματος σε ό,τι αφορά γενικότερα την πολιτική. Αν παραμείνουμε σταθεροί στη γραμμή που έχουμε χαράξει, υλοποιήσουμε την Κοινωνική Χάρτα και, κυρίως, αναδείξουμε το όραμά μας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια όχι μόνο στη λογική των παροχών, αλλά στη λογική των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να προωθήσουμε για να ανεβάσουμε το επίπεδο ζωής του πολίτη, το παιχνίδι θα το κερδίσουμε».


– Πάντως κάποιο λάθος πρέπει να κάνετε. Δεν μπορεί η πολιτική σας να είναι σωστή, να ενισχύεται ο κόσμος και να είστε τόσο πίσω στα ποσοστά… Ή κάτι δεν ικανοποιεί τον κόσμο ή κάτι επικοινωνιακά δεν γίνεται σωστά.


«Το ΠαΣοΚ μετά την ΟΝΕ δεν έδωσε, στο μέτρο που έπρεπε, την εικόνα του κόμματος των μεγάλων αλλαγών. Το ΠαΣοΚ στη συνείδηση του λαού είναι το κόμμα των αλλαγών. Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια όμως ασχοληθήκαμε με διάφορα πράγματα, με σημαντικές μεταρρυθμίσεις, αλλά αυτό που έλειψε είναι ένα γενικό πολιτικό πρόταγμα που να συνθέτει όλες αυτές τις προσπάθειες. Στο βιβλίο μου «Σύγχρονο κράτος για μια ισχυρή κοινωνία» αυτό εισηγούμαι. H Ελλάδα σήμερα χρειάζεται έναν θεσμικό εκσυγχρονισμό, που θα περιλάβει και τη δομή της κυβέρνησης και την περιφερειακή συγκρότηση της χώρας, τη δημόσια διοίκηση, το κοινωνικό κράτος, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τη δημόσια εκπαίδευση, ώστε όλα αυτά τα στοιχεία του κράτους να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά και οι υπηρεσίες που εισπράττει ο πολίτης από το κράτος να είναι ανάλογες με αυτές που εισπράττει ο Δανός, ο Αγγλος, ο Γερμανός. Το κράτος σήμερα δεν λειτουργεί ανάλογα με την εικόνα που έχουμε για μια ισχυρή ευρωπαϊκή χώρα».


– Εσείς έχετε βρει το σύνθημα;


«Το σύνθημα μπορεί να προκύψει από συζητήσεις μέσα στο κόμμα και στην κυβέρνηση, αλλά η γενική ιδέα είναι μεταρρύθμιση παντού. Αυτό είναι που ζητάει η κοινωνία και αυτό είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα του ΠαΣοΚ έναντι ενός συντηρητικού κόμματος».


– Πάντως κάποιοι σύντροφοί σας, αν σας ακούσουν να λέτε «μεταρρύθμιση τώρα και παντού», θα σας πουν ότι είναι καλύτερα να μην ταράζετε τα νερά πριν από τις εκλογές.


«Ούτε το ’96 ούτε το 2000 κερδίσαμε τις εκλογές μένοντας στάσιμοι. Μπήκαμε στην ΟΝΕ μιλώντας ανοιχτά και ελεύθερα στον λαό. Μιλήσαμε για θυσίες, για προσπάθεια, για διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν κόστος, και όμως κερδίσαμε. Δεν πρέπει να πηγαίνουμε πίσω από τις μεταρρυθμίσεις και να χαϊδεύουμε τα αφτιά της μιας ή της άλλης ομάδας, γιατί χάνουμε το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Μόνο αν αναδείξουμε την ικανότητά μας να πραγματοποιούμε αλλαγές με συναίνεση και αποτελεσματικότητα μπορούμε να πάρουμε κεφάλι από τη Νέα Δημοκρατία».


– Αυτή η μεταρρυθμιστική πολιτική, φαντάζομαι, πρέπει να περιλαμβάνει νέο εκλογικό νόμο, μικρό Υπουργικό Συμβούλιο…


«Μικρότερο Υπουργικό Συμβούλιο, λιγότερες περιφέρειες αλλά με εξουσίες, αναθεώρηση των βαθμίδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. H Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση λειτουργεί πλέον ως τροχοπέδη της ανάπτυξης, γιατί το κύτταρο της ανάπτυξης είναι η περιφέρεια και όχι ο νομός. Ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και διαφάνεια στους δήμους, διότι και εκεί υπάρχουν φαινόμενα κακοδιαχείρισης. Και κυρίως μεγάλες θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην ίδια τη δημόσια διοίκηση».


– Μπορείτε να μου πείτε κάτι συγκεκριμένο; Γιατί όλοι λένε να αλλάξουμε τη δημόσια διοίκηση και δεν λένε πώς.


«Να ανοίξουμε τις ανώτατες βαθμίδες της διοίκησης στην ελεύθερη αγορά, να αναζητούμε διευθυντές, γενικούς διευθυντές, από ένα ευρύτερο φάσμα και όχι μόνο από το εσωτερικό της δημόσιας διοίκησης. Να αποκτήσουμε έτσι ένα ισχυρό μάνατζμεντ στον δημόσιο τομέα, που θα τρέξει τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, τους μεγάλους δημόσιους οργανισμούς πολύ πιο δυνατά μπροστά. Το ίδιο ισχύει – για να πάρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα – και για τα πανεπιστήμια. Ασφαλώς έχουμε δημιουργήσει πολλά πανεπιστήμια και TEI. Τα ελληνικά πτυχία όμως δεν είναι συγκρίσιμα με τα καλύτερα ευρωπαϊκά. Υπάρχουν προβλήματα ποιότητας στην προσφορά των κοινωνικών υπηρεσιών».


– Εδώ ύστερα από τόσα χρόνια δεν καταφέρατε να αντιμετωπίσετε τη διαφθορά…


«H διαφθορά δεν είναι τόσο θέμα νόμων. Είναι κυρίως θέμα δημιουργίας ανεξάρτητων ελεγκτικών μηχανισμών. Οι εσωτερικοί έλεγχοι είναι «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». H δημιουργία ανεξάρτητων ελεγκτικών αρχών, ισχυρών, με υψηλά αμειβόμενα στελέχη είναι η αρχή της καταπολέμησης της διαφθοράς. Και το δεύτερο βεβαίως είναι η δικαιοσύνη. Οι περισσότερες υποθέσεις της διαφθοράς, το είχε πει και ο απελθών εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, λιμνάζουν στα δικαστήρια. Ως υπουργός Οικονομικών είχα ζήσει περιπτώσεις όπου αποδεδειγμένες υποθέσεις δωροληψίας παραγράφονταν λόγω χρόνου».


– Ακούγοντάς σας να αναφέρεστε στα προβλήματα που υπάρχουν σε διάφορους τομείς, σκέφτομαι ότι θα πλήττετε εδώ στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας.


«Δεν πλήττω, γιατί στον χώρο της άμυνας προώθησα πολλές μεταρρυθμίσεις, ανάλογες με αυτές που εισηγούμαι για το σύνολο του δημόσιου τομέα. Σε δύο χρόνια οι μισοί οπλίτες θα είναι επαγγελματίες οπλίτες. Μειώσαμε έτσι τη θητεία στους 12 μήνες αλλά θα έχουμε και καλύτερο στρατό, γιατί οι επαγγελματίες είναι αποτελεσματικότεροι από τους εφέδρους. H άλλη μεγάλη τομή είναι η διακλαδικότητα, με την οποία η επιχειρησιακή διοίκηση του στρατού, του στόλου και της αεροπορίας υπάγεται πλέον στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας, που είναι σε θέση να διεξάγει συνδυασμένες επιχειρήσεις στο Αιγαίο και στον Εβρο. Τέλος, έχουμε τη μείωση των αμυντικών δαπανών. Ξέρετε ότι με το θέμα αυτό είχα μια ενασχόληση από την προηγούμενη θητεία μου».


– Ως αντίπαλος τότε των πολεμικών δαπανών.


«Ως υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Είδα όμως και από τη νέα θέση ότι μπορούμε να κάνουμε σωστούς εξοπλισμούς με λιγότερα χρήματα. Το έκανα πράξη. Εξοικονομήσαμε περίπου 1,5% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 2,5 δισ. ευρώ τον χρόνο. Από το 2004 ως το 2008 αυτό το ποσό είναι που θα συμβάλει αποφασιστικά στη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Χάρτας μαζί με τη μείωση των τόκων».


– Επειδή είμαστε σε στρατιωτικά θέματα, υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν οι αρχηγοί και να έχουμε κρίσεις πριν από τις εκλογές;


«H γενική γραμμή είναι να μην υπάρχουν συχνές αλλαγές στην ανώτατη ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων».


– Αναρωτιέμαι αν οι παραχωρήσεις οι οποίες γίνονται αυτή την περίοδο στο Αιγαίο έχουν την έγκρισή σας.


«Δεν έγινε καμία παραχώρηση στο Αιγαίο».


– Αναφέρω τον όρο που χρησιμοποίησε ένα μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠαΣοΚ σε συνέντευξή του. Μίλησε για παραχωρήσεις στο Αιγαίο.


«Το ΠαΣοΚ έχει πολλές φωνές που εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα της πολιτικής μας ζωής και ιδεολογίας. Αυτή είναι η δύναμή μας. H πραγματικότητα όμως είναι ότι δεν υπάρχει καμία αλλαγή σε ό,τι αφορά θέματα κυριαρχίας στο Αιγαίο. Οι νέοι αεροδιάδρομοι ήταν προϊόν συζητήσεων μεταξύ των υπηρεσιών Πολιτικής Αεροπορίας, δεν αφορούν στρατιωτικές πτήσεις, και έχουν σκοπό να διευκολύνουν τον τουρισμό, εν όψει ιδιαίτερα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004».


– Ανεξαρτήτως των αεροδιαδρόμων, υπήρξαν ενέργειες που μπορούν να θεωρηθούν παραχωρήσεις της Ελλάδας προς την Τουρκία;


«Οχι. Οπως ξέρετε, σε κανένα από τα μεγάλα θέματα, ούτε στο Κυπριακό ούτε στο Αιγαίο, δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή από το status quo της διαφωνίας που χαρακτηρίζει τη σχέση μας με την Τουρκία εδώ και πολλές δεκαετίες. Υπάρχει βελτίωση στο κλίμα αλλά από πλευράς πρακτικών αποτελεσμάτων δεν υπάρχει αλλαγή. Αρα δεν υπάρχει θέμα παραχωρήσεων».


– Πάντως, για να δημιουργηθεί μια καλύτερη σχέση με την Τουρκία, κάποια στιγμή κάτι θα κληθούμε να δώσουμε, όπως και αυτοί κάτι θα πρέπει να μας δώσουν.


«Το μόνο θέμα το οποίο αναγνωρίζουμε για το Αιγαίο, και αποτελεί αντικείμενο των διερευνητικών συζητήσεων που σήμερα διεξάγονται, είναι η υφαλοκρηπίδα, με την έννοια της υπογραφής ενός συνυποσχετικού με το οποίο θα παραπέμψουμε το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».


– Και θα σεβαστούμε τη Χάγη.


«H Ελλάδα έχει δηλώσει ότι θα αποδεχθεί την κρίση αυτού του δικαστηρίου. H Τουρκία δεν το έχει αποκλείσει. Δεν έχουμε καταλήξει ακόμη. Δεν γίνεται διαπραγμάτευση. Συζητάμε ένα νομικό θέμα, αν συμφωνούμε ή όχι στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Χάγης. Εκεί βρισκόμαστε και δεν πρόκειται να αποκλίνουμε από αυτή τη γραμμή».


– Και στον εναέριο χώρο θα συνεχιστούν για πάντα οι αερομαχίες;


«Θα συνεχίσουμε για πάντα, όσο δεν αλλάζει τακτική η Τουρκία. H Τουρκία δεν θέλει να δεχθεί τα δικά μας αεροσύνορα, όπως έχουν οριστεί διεθνώς για το FIR και για τον εθνικό χώρο. Ο εθνικός χώρος είναι 6 μίλια. Το FIR είναι 10 μίλια. Υπάρχει διαρκής αμφισβήτηση της Τουρκίας και μια επιμονή να μη μας ενημερώνει για τις πτήσεις της. Οταν γίνεται παραβίαση, εμείς αναχαιτίζουμε τα αεροσκάφη».


– Δεν φαίνεται λοιπόν να διαφωνείτε με τις επιλογές του κ. Παπανδρέου, όπως δεν φαίνεται να διαφωνείτε με τις τελευταίες επιλογές του κ. Χριστοδουλάκη. Ποια είναι η αξία της συμμετοχής του καθενός στην πολιτική; Ποια είναι η δική σας σφραγίδα σε αυτή την κυβερνητική πορεία;


«Αν αξιολογήσει κανείς την κυβέρνηση τα τελευταία 10 χρόνια, θα δει ότι οι δύο τομείς στους οποίους είχαμε εξαιρετικά καλές επιδόσεις ήταν: ο τομέας της οικονομίας, με την ένταξη στην ΟΝΕ· ο δεύτερος τομέας είναι η εξωτερική πολιτική. Με τη Συμφωνία του Ελσίνκι και τη σύνδεση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας με τα εθνικά μας ζητήματα αλλάξαμε την ισορροπία των σχέσεων με τη γείτονα και τοποθετήσαμε την Ελλάδα, σε συνδυασμό με την ένταξη στην ΟΝΕ, στο κέντρο της Ευρώπης, σε μια πορεία πολύ πιο ισχυρή και ανεξάρτητη. H ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση και η ιδιαίτερα επιτυχής διεξαγωγή της ελληνικής προεδρίας επισφράγισαν αυτή την πορεία. Το διεθνές κύρος του Κώστα Σημίτη αντανακλά την αναβάθμιση της χώρας».


– Αρα οι αντιρρήσεις σας περιορίζονται στους υπόλοιπους τομείς, εκτός οικονομίας και εξωτερικής πολιτικής.


«Σας είπα, η έμφαση τώρα πρέπει να δοθεί στον τομέα των θεσμών, του κράτους και της κοινωνικής πολιτικής».


– Λέγεται ότι η Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμη να ψηφίσει αριστερό Πρόεδρο, αν είναι στην κυβέρνηση, για να μη γίνουν γρήγορα εκλογές. Είστε και εσείς έτοιμοι να ψηφίσετε δεξιό Πρόεδρο στην περίπτωση που είστε κυβέρνηση;


«Δεν πιστεύω σε δεξιούς και αριστερούς Προέδρους. Πιστεύω σε Προέδρους της Δημοκρατίας οι οποίοι είναι πιστοί στην εκτέλεση του καθήκοντός τους, λειτουργούν σαν διαιτητές στον πολιτικό στίβο· και όπως δεν επιλέγεις έναν διαιτητή από το αν είναι Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός, έτσι δεν πρέπει να επιλέξεις και έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας ανάλογα με το αν ανήκει στο ΠαΣοΚ ή στη Νέα Δημοκρατία ή σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Πρέπει να είναι καθαρά αξιοκρατική η επιλογή. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ασκεί πολιτική στην Ελλάδα».


– Συνεχίζετε να είστε θιασώτης του γερμανικού μοντέλου για τον εκλογικό νόμο;


«Ο εκλογικός νόμος, όπως κατατέθηκε, είναι μια προσπάθεια εξορθολογισμού του ισχύοντος συστήματος. Δεν είναι ένας νέος εκλογικός νόμος. Ελπίζω βέβαια ότι θα προχωρήσει θαρραλέα στο θέμα του περιορισμού των μεγάλων περιφερειών που δεν συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του κοινοβουλευτικού συστήματος. Απομακρύνουν τον βουλευτή από τον ψηφοφόρο, γιατί είναι δύσκολο να προσεγγίσεις ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους. Υπάρχει επίσης το θέμα των εκλογικών δαπανών, το οποίο κινδυνεύει, εφόσον δεν ελέγχεται αποτελεσματικά, να οδηγήσει σε εξαρτήσεις από χρηματοδοτήσεις οι οποίες δεν είναι διαφανείς. Αυτά τα θέματα είναι σημαντικά για την εξυγίανση του δημόσιου βίου και θα πρέπει να είμαστε θαρραλέοι».


– Οι λίστες όμως στην περιφέρεια ή ένα μεγαλύτερο ψηφοδέλτιο Επικρατείας κρύβουν κινδύνους σε μια χώρα όπου οι ηγέτες συμπεριφέρονται σαν αφέντες.


«Ναι, η λίστα έχει κινδύνους στο μέτρο που δεν λειτουργούν τα κόμματα με απόλυτα αξιοκρατικά κριτήρια και δημοκρατικές εγγυήσεις. Γι’ αυτό είναι εύλογος ο φόβος των βουλευτών ότι μπορεί να γίνει ένα όπλο στη διάθεση μιας κομματικής ηγεσίας που θα θέλει να ασκήσει πίεση πάνω στους βουλευτές. Προϋπόθεση της λίστας είναι η δημοκρατικότερη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων, ιδίως η εισαγωγή κάποιας μορφής προκριματικών εκλογών. Ετσι η συμμετοχή στη λίστα θα προκύπτει από την καταγραφή λαϊκής βούλησης ή αποδοχής».


ΘΕΣΜΟΙ «Καταργείται η επετηρίδα στο στράτευμα»


– Πόσα χρόνια πρέπει να διαρκεί η θητεία στο υπουργείο Αμυνας;


«H δική μου έχει χρονικό ορόσημο τις εκλογές του 2004, που σημαίνει ότι θα είναι δυόμισι χρόνια».


– Για να φανεί έργο στο υπουργείο Οικονομικών χρειαστήκατε υπερδιπλάσιο χρόνο…


«H αλήθεια είναι ότι στην οικονομία τα πράγματα θέλουν πιο πολύ χρόνο».


– Και μετά;


«Μετά, με νίκη, όπως πιστεύω, του ΠαΣοΚ, θα είμαι πάντα στην πρώτη γραμμή».


– Φαντάζομαι ότι είστε από αυτούς που χαρήκατε με την τοποθέτηση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στη Γραμματεία του κόμματος.


«Ούτε χάρηκα ούτε λυπήθηκα, γιατί συνδέομαι πολύ με τον Κώστα Λαλιώτη και εκτιμώ ότι είναι ιδιαίτερα αξιόλογο στέλεχος, που έχει πολλά να προσφέρει και στο ΠαΣοΚ και στον τόπο. Μια νέα κομματική ηγεσία όμως είναι πάντα χρήσιμη στο να επιταχύνει τον βηματισμό στις κατευθύνσεις που θεωρώ αναγκαίες. H κυβέρνηση τράβηξε τη χώρα μπροστά τα τελευταία 10 χρόνια. Το κόμμα ακολούθησε. Τώρα αυτό πρέπει να αναστραφεί, το κόμμα να ανοίξει νέους δρόμους μαζί με την κυβέρνηση. Να υπάρξει ανανέωση του πολιτικού λόγου του ΠαΣοΚ. Τα θέματα των μεγάλων μεταρρυθμίσεων πρέπει το ΠαΣοΚ να τα αναπτύξει πολιτικά, να τα επενδύσει ιδεολογικά και να τα εξηγήσει στην κοινωνία».


– Οταν λέτε ΠαΣοΚ, εννοείτε το Εκτελεστικό Γραφείο;


«Το Εκτελεστικό Γραφείο είναι η κομματική ηγεσία του ΠαΣοΚ και πρέπει να αναλάβει τη δική του ευθύνη στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού λόγου του ΠαΣοΚ. Πρέπει όμως να ξεπεράσουμε τα στεγανά των στελεχικών δικτύων και να ανοιχτούμε πολύ περισσότερο στην κοινωνία, με κύκλους ενεργών πολιτών που δεν θα έχουν μια τυπική σχέση μέλους του ΠαΣοΚ. Νέοι άνθρωποι, επιστήμονες, επαγγελματίες, που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με την παλιά κομματική λογική, θα μπορούν να εκφραστούν πολιτικά μέσα από εμάς. H ψηφιοποίηση, το Internet cafe, οι νέες μέθοδοι επικοινωνίας είναι σημαντικά στοιχεία για να πάρει μια σύγχρονη μορφή η οργάνωση του ΠαΣοΚ».


– H οποία όμως διακρίνεται από αγκύλωση. Σας αναφέρω την περίπτωση Διαμαντοπούλου που την πείσατε να ασχοληθεί με τις νέες θέσεις του ΠαΣοΚ και υπήρξαν σύντροφοί σας οι οποίοι είπαν ότι δεν έχει θεσμικό ρόλο στο ΠαΣοΚ και δεν μπορεί να μιλάει.


«Είναι η γνωστή αντίληψη της επετηρίδας, του πρωτοκόλλου. Οσο πιο γρήγορα απομακρυνθούμε από τέτοιες αντιλήψεις τόσο πιο γρήγορα θα προχωρήσουμε. Το ΠαΣοΚ όλο αλλάζει και δεν αλλάζει, αυτό είναι ένα πρόβλημα. Δέκα χρόνια πολλά εξαγγέλλονται, λίγα υλοποιούνται. Πρέπει να δούμε τι θα πετύχει τελικά η νέα κομματική ηγεσία».


– Γενικά εσείς έχετε ένα πρόβλημα με τις επετηρίδες, όχι μόνο με τις κομματικές. Αληθεύει ότι θα καταργήσετε την επετηρίδα και στο στράτευμα;


«H επετηρίδα απαξιώνει το ανθρώπινο δυναμικό μιας κοινωνίας. Οταν δεν προάγουμε τους άξιους ανθρώπους και τους νέους ανθρώπους, δεν αξιοποιούμε το δυναμικό το οποίο έχουμε. Γι’ αυτό καταργώ με τον νέο νόμο περί ιεραρχίας την επετηρίδα στο στράτευμα, που σημαίνει ότι στο μέλλον ένας υποστράτηγος μπορεί να είναι νεότερος από έναν συνταγματάρχη, όπως συμβαίνει στις Ενοπλες Δυνάμεις των άλλων χωρών».


– Επιτρέψτε μου… Μόνο με πηλήκια και όπλα ασχολείσθε αυτή την περίοδο;


«Οχι. Ετοιμάζω το επόμενο βιβλιογραφικό μου εγχείρημα. Πρόκειται για έναν συλλογικό τόμο με τίτλο «Ενταξη στην ΟΝΕ, ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής οικονομίας 1994-2001». Θα συμμετέχουν και ορισμένοι ξένοι παράγοντες που παρακολούθησαν από κοντά το εγχείρημά μας, όπως ο επίτροπος κ. Σόλμπες, και παλαιοί συνάδελφοί μου στο Συμβούλιο Eco/Fin, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας κ. Τσιάμπι».


– Από Ελληνες;


«Θα είναι ο κ. Παπαδήμος, ο κ. Γιαννίτσης, ο κ. Στουρνάρας. Θα είναι μια ιστορική καταγραφή, πώς πετύχαμε αυτό το εγχείρημα. Το κυριότερο όμως είναι να πάρουμε μαθήματα για το μέλλον. Δηλαδή πώς θα πρέπει να κινηθεί η ελληνική οικονομία για να συνεχίσει να έχει αυτή την ανάπτυξη και να επιτύχουμε, σχετικά γρήγορα, τη σύγκλιση με την Ευρωπαϊκή Ενωση».