Τα δίνει όλα για την τελευταία ζαριά

Τέσσερα χρόνια μετά την εξαγγελία του εικονικού προγράμματος της Θεσσαλονίκης, ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται για την, ενδεχομένως τελευταία, παρουσία του στο βήμα της Διεθνούς Εκθεσης το επόμενο Σαββατοκύριακο.

Οπως φάνηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο της Παρασκευής, από τις προαναγγελίες των όσων σκοπεύει να πει, ο Πρωθυπουργός επιχειρεί πλέον να εμφανιστεί σαν να μην είναι εκείνος που φέρει την ευθύνη για τα όσα έχουν συμβεί στη χώρα τα τελευταία τριάμισι χρόνια.

Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται ότι την ερχόμενη εβδομάδα θα κάνει φιλόδοξες εξαγγελίες. Περί ρύθμισης της αγοράς εργασίας, για την οποία η κυβέρνησή του έκανε ό,τι ήταν δυνατόν ώστε να την απορρυθμίσει, περί αποκατάστασης του κατώτατου μισθού, τον οποίο η κυβέρνησή του μείωσε όσο καμία άλλη, περί αναστολής του μέτρου των μειώσεων στις συντάξεις, το οποίο η κυβέρνησή του έχει ήδη ψηφίσει και εφαρμόσει, κ.λπ.

Είτε η παρουσία στην εφετινή ΔΕΘ είναι το κύκνειο άσμα του Πρωθυπουργού, είτε κατορθώσει να φτάσει έως και την επόμενη, από πολιτικής απόψεως θα πρόκειται για την τελευταία του ζαριά.

Ο,τι ελπίδες έχει ο κ. Τσίπρας για την καλλιέργεια προσδοκιών εξαντλούνται την επόμενη εβδομάδα. Είναι σαφές πως η προεκλογική ατζέντα θα διαμορφωθεί εν πολλοίς από τα όσα θα ακουστούν στη Θεσσαλονίκη από εκείνον και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη μία εβδομάδα αργότερα.

Υπό τις συνθήκες αυτές, ο κ. Τσίπρας κινδυνεύει να βρεθεί εγκλωβισμένος σε μεγάλες αντιφάσεις και πολιτικά αδιέξοδα, τα οποία όμως στο Μέγαρο Μαξίμου ενδέχεται και να αξιοποιήσουν ως αφορμές για πολιτικές αντιπαραθέσεις ή ως προφάσεις για την προσφυγή στις κάλπες.

Ενα από τα καυτά πεδία είναι προφανώς αυτό των συντάξεων. Οι καλλιεργούμενες από την κυβέρνηση προσδοκίες είναι ήδη πολύ υψηλές. Γιάννης Δραγασάκης και Νίκος Παππάς διαβεβαιώνουν ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν μειώσεις και η κυβέρνηση εμφανίζεται να κάνει άλλη μία διαπραγμάτευση με τους θεσμούς για το θέμα.

Παρά ταύτα, οι τελικές αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν τον Οκτώβριο, οπότε και θα πρέπει να κατατεθεί το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2019. Εν όψει αυτού, τα ορατά ενδεχόμενα είναι δύο. Είτε τα νούμερα δεν θα βγαίνουν και οι περικοπές θα είναι αναπόφευκτες, είτε η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην αναβολή των μειώσεων –ή τουλάχιστον σε αυτό θα επιμείνει σε επίπεδο εξαγγελιών.

Στην πρώτη περίπτωση μελετάται ήδη το σενάριο της πολιτικής σύγκρουσης με την Ευρώπη, ως αφορμή για προκήρυξη εκλογών σε συνθήκες ρήξης.

Στη δεύτερη, στόχος θα είναι η ναρκοθέτηση του πεδίου για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ο,τι από τα δύο και αν συμβεί όμως, το πρόβλημα θα είναι ευρύτερο και θα αφορά την χώρα εν συνόλω. Και αυτό επειδή το μήνυμα που θα σταλεί προς τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τις αγορές θα είναι ότι με την έξοδο από τα μνημόνια η ελληνική κυβέρνηση αναζητεί τρόπους επιστροφής στο παρελθόν.

Οι εξαγγελίες της ΔΕΘ θα είναι η εξόφθαλμη απόπειρα της κυβέρνησης να μηδενίσει το πολιτικό κοντέρ. Και κυρίως να θάψει στη λήθη τα όσα συνέβησαν τον Ιούλιο στην Αττική (και εξακολουθούν να συμβαίνουν).

Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η αγωνιώδης προσπάθεια του επικοινωνιακού επιτελείου να αποσιωπά τον θερινό όλεθρο στο Μάτι και τον κατάλογο των νεκρών, ο οποίος μεγαλώνει.

Παρά τις απόπειρες να ξεχαστεί η υπόθεση, οι εξελίξεις δεν είναι εύκολο και δεν μπορούν να ελεγχθούν και να χειραγωγηθούν από το Μέγαρο Μαξίμου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η έρευνα ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών για την καταστροφή και τους θανάτους δεν αποκλείεται να αγγίξει και στελέχη της κυβέρνησης ή της αυτοδιοίκησης.

Οι νομικές διαδικασίες βρίσκονται σε εξέλιξη και όσο θα διαρκούν το Μάτι θα είναι μια ωρολογιακή πολιτική βόμβα για το Μέγαρο Μαξίμου, ενώ είναι πλέον γνωστό ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός γνώριζε για τους πρώτους νεκρούς όταν συγκαλούσε τη μεταμεσονύκτια εκείνη σύσκεψη-παρωδία, όπου επιχειρήθηκε να αποσιωπηθούν τα πάντα.

Παρά τις προσπάθειες του περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού να καλλιεργήσει μια επίπλαστη αίσθηση κανονικότητας, το φθινόπωρο θα βρει την κυβέρνηση αντιμέτωπη με ένα ακόμη καυτό ζήτημα: το Σκοπιανό. Από τη στιγμή κατά την οποία θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα στη γειτονική χώρα, υποτίθεται ότι θα δρομολογηθούν οι διαδικασίες για την υλοποίηση της συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ.

Ταυτόχρονα όμως αναμένεται και ότι θα υποδαυλιστούν και πάλι τα πάθη και οι αντιδράσεις, κατά μείζονα λόγο στη Βόρεια Ελλάδα, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη δοκιμάζεται δημοσκοπικά και πιθανώς να δοκιμαστεί ακόμη περισσότερο εκλογικά.

Οι πρώτες σπασμωδικές απόπειρες μετριασμού της φθοράς φάνηκαν με την τοποθέτηση προσώπων όπως ο Μάρκος Μπόλαρης και η Κατερίνα Νοτοπούλου στην κυβέρνηση. Δεν θεωρείται όμως πιθανή η αναστροφή του αρνητικού κλίματος με τέτοιες πρωτοβουλίες.

Τη στιγμή που εκτός κυβέρνησης έμειναν πρόσωπα όπως οι Νίκος Φίλης, Νίκος Ξυδάκης ή άλλα με «αριστερή έξωθεν καλή μαρτυρία», ο Πρωθυπουργός ενισχύει έναν κλειστό κύκλο «πραιτωριανών» με τους οποίους σκοπεύει να προχωρήσει προς τις εκλογές.

Αποτελείται η ομάδα αυτή από τον νέο υπουργό Εσωτερικών Αλέξη Χαρίτση, τον νέο υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Κολογήρου και από τους Νίκο Παππά, Δημήτρη Τζανακόπουλο, Γιώργο Βασιλειάδη, καθώς και από πρόσωπα όπως η Εφη Αχτσιόγλου και ο Νάσος Ηλιόπουλος στο υπουργείο Εργασίας ή ο υφυπουργός Πολιτισμού Κωνσταντίνος

Στρατής και λίγοι ακόμη.

Κοινό στοιχείο όλων είναι η αναφορά τους απευθείας στον κ. Τσίπρα – και μία ακόμη σημαντική λεπτομέρεια: Με την εξαίρεση του κ. Παππά, κανείς τους δεν είναι βουλευτής. Οι αναμενόμενες υποψηφιότητές τους στις εκλογές εκτιμάται ότι θα προκαλέσουν αντιδράσεις από πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία αισθάνονται πλέον παραγκωνισμένα από το Μέγαρο Μαξίμου.

Η συγκεκριμένη συνθήκη, σε συνδυασμό με την παρουσία πλέον στο κόμμα του Πάνου Σκουρλέτη και με γνωστή την καλή χημεία του νέου γραμματέα με τον Νίκο Φίλη, τους «53+» και άλλους κομματικούς, θεωρείται μία από τις κρίσιμες παραμέτρους για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τις κάλπες.
Κυρίως όμως για τα όσα θα συμβούν μετά τις εκλογές – αναλόγως και του αποτελέσματος…