Ενας από τους λόγους που οδήγησαν το Ποτάμι στην απόφαση για αποχώρηση από το Κίνημα Αλλαγής ήταν η προστασία της ενότητάς του και η διαφύλαξη του πολιτικού του στίγματος. Φαίνεται όμως ότι η κίνηση αυτή δεν αρκούσε, τα αίτια της κρίσης στο Ποτάμι δείχνουν να είναι βαθύτερα.
Στους κόλπους του, όπως φάνηκε από τη δημόσια αντιπαράθεση των στελεχών του, υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για την πορεία που θα ακολουθήσει. Αυτόνομη παρουσία με στόχο την προσέλκυση ενός κεντρώου προοδευτικού ακροατηρίου που δεν γοητεύεται από τη στρατηγική της Φώφης Γεννηματά «για επιστροφή στις ρίζες του ΠαΣοΚ»; Στήριξη της ΝΔ, με βάση τη συλλογιστική ότι αυτό που προέχει είναι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ; Κλείσιμο του ματιού στον Αλέξη Τσίπρα και στήριξη σε θέματα όπως το Μακεδονικό που θα του επιτρέψουν να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία, αφού το ενδεχόμενο να στηθούν κάλπες το φθινόπωρο δυσκολεύει τους σχεδιασμούς της Σεβαστουπόλεως; Ο «διάλογος» του Γιώργου Μαυρωτά και του Γρηγόρη Ψαριανού που ακολουθεί είναι αποκαλυπτικός των διαφορετικών προσεγγίσεων που υπάρχουν.
Εχει το Ποτάμι πρόβλημα στρατηγικής και θολού πολιτικού στίγματος μετά και την αποχώρηση από το Κίνημα Αλλαγής;
Μαυρωτάς: «Νομίζω ότι το Ποτάμι έχει το πιο ξεκάθαρο στίγμα, χωρίς να το έχει αλλάξει από το 2014 που ιδρύθηκε. Προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό, αντιπελατειακό, φιλελεύθερο, υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας και υπέρ των δικαιωμάτων. Το «έγκλημα» του Ποταμιού είναι ότι στηρίζει σταθερά αυτές τις αρχές και δεν ετεροπροσδιορίζεται, ούτε πηγαίνει όπου φυσάει ο άνεμος. Αυτό δεν αρέσει σε πολλούς και γι’ αυτό το κατηγορούν για θολό πολιτικό στίγμα, επειδή ίσως δεν ταιριάζει το πολιτικό του μήνυμα στον 19ο αιώνα, όπως έχουν συνηθίσει».
Ψαριανός: «Είχε και πριν από το Κίνημα Αλλαγής, που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν ο νέος ενιαίος μεταρρυθμιστικός φορέας που χρειάζεται η χώρα, αλλά και τώρα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο, δεν είναι, ας πούμε, τόσο γάργαρο το νερό του. Δεν είναι σαφές πού κοιτάζει πολιτικά, προκαλεί σύγχυση στους πολίτες με μια αστάθεια πότε απ’ εδώ πότε από κει, παρ’ όλο που έχει πολύ καθαρές θέσεις και προτάσεις διακυβέρνησης».
Είναι η «προσέγγιση και ο διάλογος με τον ΣΥΡΙΖΑ» ο δρόμος που δείχνει ο Σταύρος Θεοδωράκης;
Μαυρωτάς: «Σαφέστατα όχι. Ο δρόμος που δείχνει και ο Σταύρος και έχουμε αποφασίσει και στην πρόσφατη ΜΕΣΥΑ μετά την αποχώρηση από το ΚΙΝΑΛ είναι να εκφράσουμε τον κόσμο του προοδευτικού Κέντρου χωρίς ετεροπροσδιορισμούς και προσκολλήσεις. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε προοδευτικό ούτε Κέντρο».
Ψαριανός: «Οχι, δεν είναι, αλλά δεν το ξεκόβει: με μαδουριστές, αντιευρωπαίους, εμφυλιολάγνους δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Τελεία. Ως πολιτικός αρχηγός οφείλεις να έχεις πιο σαφή λόγο. Ας πούμε, όταν δηλώνεις ότι «με αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ εμείς δεν έχουμε καμία σχέση», αφήνεις ένα παράθυρο. Δηλαδή με έναν άλλον ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως να το συζητούσαμε… Ως ατυχή θα μπορούσα να την εκλάβω αυτή τη στάση, προκαλεί σύγχυση στους πολίτες».


Ο Γρηγόρης Ψαριανός μιλά για συνεργασία με τη ΝΔ…

Μαυρωτάς: «Ο Γρηγόρης νομίζω ότι βλέπει το πολιτικό σκηνικό ως ένα δίπολο. ‘Η με τον έναν ή με τον άλλον. Και επειδή είναι σφόδρα αντι-ΣΥΡΙΖΑ (κάτι που δεν είναι δύσκολο να δικαιολογήσω, γιατί θα έχει υποστεί πολλά από τα χρόνια που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση), θεωρεί ότι η ΝΔ είναι η λύση συνεργασίας. Οι όποιες συνεργασίες όμως πρέπει να είναι θέμα θέσεων και όχι προθέσεων, λεπτομερούς συμφωνίας και όχι απλώς συμπάθειας».

Ψαριανός: «Σαφώς. Σε επίπεδο βεβαίως μιας κάποιας, έστω μικρής, προγραμματικής συμφωνίας για τη διακυβέρνηση της χώρας, με άξονα την ευρωπαϊκή κατεύθυνση και τις βασικές μεταρρυθμίσεις, που είναι πλέον εκ των ων ουκ άνευ απαραίτητες. Βεβαίως γνωρίζοντας ότι κυβερνησιμότητα χωρίς το πρώτο κόμμα δεν υπάρχει, και πρώτο κόμμα θα είναι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δηλαδή από τις θέσεις του Ποταμιού να συμφωνήσουμε σε 5 βασικές, θεμελιώδεις, με το βλέμμα στραμμένο στην Ευρώπη. Να γίνει η Ελλάδα κανονική ευρωπαϊκή χώρα, αυτό είναι το ζητούμενο, και όχι οι αριστερές, δεξιές ή ψεκασμένες ιδεοληψίες και εθνικολαϊκισμοί. Λοιπόν, αυτή η κυβέρνηση των συριζοψεκασμένων πρέπει να φύγει, χθες».
Θα συνεχίσει ενωμένο το Ποτάμι ή θα υπάρξουν αποχωρήσεις ακόμη και πριν από το συνέδριο του Οκτωβρίου;

Μαυρωτάς: «Νομίζω ότι το Ποτάμι θα είναι ενωμένο μέχρι τις επόμενες εκλογές ώστε να είμαστε όλοι κερδισμένοι. Το πολιτικό κεφάλαιο του κόμματος και του καθενός ξεχωριστά δυναμώνει όσο δίνουμε την εικόνα μιας συμπαγούς ομάδας που δεν αλληθωρίζει δεξιά και αριστερά. Και έχουμε τις θέσεις και τις προτάσεις να το στηρίξουμε αυτό στη Βουλή, όπου ο λόγος του Ποταμιού είναι όαση ψυχραιμίας και ορθολογισμού. Αρκεί να εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος».
Ψαριανός: «Ελπίζω πως ναι, θα συνεχίσει ενωμένο. Με την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα κινηθεί στον οδικό άξονα, στις ράγες των βασικών διακηρύξεων από ιδρύσεώς του. Εάν εξοκείλει προς τον τσιπρομαδουρισμό θα διαλυθεί. Από τους χιλιάδες φίλους που ως τώρα το εγκατέλειψαν κανείς δεν πήγε προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Και έφυγαν ακριβώς επειδή δίναμε την εντύπωση ότι θα είμαστε «Ψημένοι» στη θέση των Καμμένων! Πρέπει να τολμήσουμε να κάνουμε ρηξικέλευθες κινήσεις και επιλογές. Το Ποτάμι είναι απαραίτητο για το πολιτικό σύστημα της χώρας και για την πορεία της χώρας προς την Ευρώπη, τις μεταρρυθμίσεις και τον εκσυγχρονισμό».
Αν γίνουν εκλογές το φθινόπωρο, προλαβαίνει το Ποτάμι να συγκροτήσει αξιόμαχα ψηφοδέλτια; Στην περίπτωση που αυτό δεν συμβεί, θα στηρίξετε το Κίνημα Αλλαγής;
Μαυρωτάς: «Αν γίνουν εκλογές το φθινόπωρο, το Ποτάμι θα συγκροτήσει αξιόμαχα ψηφοδέλτια, τουλάχιστον εκεί που είναι δυνατό, δηλαδή στα αστικά κέντρα. Επειδή όμως βλέπω τις εκλογές μέσα στο 2019, θα έχουμε χρόνο και να συγκροτήσουμε ευρύτερα αξιόμαχα ψηφοδέλτια και κυρίως να επικοινωνήσουμε τις θέσεις μας, που θα είναι ελκυστικές για τον προοδευτικό ψηφοφόρο του μεσαίου χώρου που έχει απογοητευτεί από τη συντηρητική στροφή της ΝΔ, από τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ και την «επιστροφή στις ρίζες» του ΚΙΝΑΛ».
Ψαριανός: «Με τις προϋποθέσεις που περιέγραψα πριν, θα μπορούσε, έστω και δύσκολα, αλλά προσωπικά θα πρότεινα να προχωρήσει σε προεκλογική, προγραμματική συμφωνία με τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη, ως κεντρώα μεταρρυθμιστική συνιστώσα, που την έχει ανάγκη η χώρα και η νέα κυβέρνηση. Οχι ως τσόντα, ιπποκόμος, βακτηρία ή δεκανίκι. Και μακάρι μαζί και με το Κίνημα Αλλαγής. Ξέρετε, διακόψαμε τη συγκατοίκηση, αλλά είμαστε φίλοι και γείτονες!».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ