Αγαπητό ΒΗΜΑ
Στο φύλλο σου της 20ης/12/2015 και με τίτλο ΚΚΕ εναντίον ΚΚΕ εσωτερικού περιγράφεις την αντιπαλότητα τους και αναφέρεσαι στους ανθρώπους της τέχνης που επηρεάζονταν από τα δύο κόμματα και την παρέμβαση του ΠΑΣΟΚ το οποίο πήρε με το μέρος του πολλούς από αυτούς. Δεν θα αμφισβητήσω τα αναγραφόμενα από τον συντάκτη σας αλλά θα ήθελα να ενημερώσω υπεύθυνα τους αναγνώστες σας για την επιρροή του ΚΚΕ εσωτερικού στους επιστήμονες.
Επειδή πριν από το ΚΚΕ εσωτερικού (τη «Μεγάλη του Γένους Σχολή», όπως το ονομάσαμε όσοι θητεύσαμε σε αυτό) ήμουν οργανωμένος στην ΕΔΑ όπου μου είχε ανατεθεί η ευθύνη των μηχανικών και κατάφερα σε διάστημα 4 χρόνων όχι μόνο να δημιουργήσω Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών αλλά να δημιουργήσω συνδικαλιστικές παρατάξεις και στους 7 συλλόγους των μηχανικών μέσω των οποίων τα επόμενα 3 χρόνια είχαμε επιλέξει μέλη της ΕΔΑ και στους 7 συλλόγους και μάλιστα το 1964 συγκροτήσαμε ψηφοδέλτιο για τις εκλογές του Τεχνικού Επιμελητηρίου (ΤΕΕ) με τους 7 Προέδρους και 2 που ο υποψήφιος Πρόεδρος Γιάννης Χριστοδουλίδης για να συμπληρώσει την 9άδα της Διοικούσας Επιτροπής κατανικήσαμε τον επί 9 χρόνια φασίστα Πρόεδρο του ΤΕΕ Νίκο Παγώνη.
Για αυτό το λόγο με κάλεσε μια μέρα ο Λεωνίδας Κύρκος και μου είπε «Νίκο δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και για τους άλλους συλλόγους των Επιστημόνων ;» του συνέστησα να ιδρύσει το κόμμα ένα Τομέα Επιστημόνων συγκροτώντας μια επιτροπή από 7 μέλη (Μηχανικό, Οικονομολόγο, Δικηγόρο, Γιατρό, 2 Εκπαιδευτικούς έναν υπεύθυνο για τη δημόσια εκπαίδευση και έναν για την ιδιωτική εκπαίδευση και Γεωτεχνικό). Συγκροτήσαμε λοιπόν την Επιτροπή από την οποία δυστυχώς (λόγω της απώλειας του αρχείου μου) θυμάμαι μόνο τους : Δημ. Ντοκόπουλο (μηχανικός), Νίκος Χριστοδουλάκης ( ο μετέπειτα κατά τη γνώμη μου καλύτερος Υπουργός Οικονομικών της μεταχουντικής Ελλάδας), Νίκος Μανιός (γιατρός), Αντώνης Μαργαρίτης (γεωπόνος). Δυστυχώς δεν θυμάμαι τον δικηγόρο και τους 2 εκπαιδευτικούς.
Το θέμα βέβαια δεν είναι τα ονόματα αλλά το γεγονός ότι κατορθώσαμε σε 2 χρόνια να κάνουμε κυρίαρχες τις παρατάξεις σε όλους τους επιστημονικούς συλλόγους της Αθήνας και να εκλέξουμε όλους τους Προέδρους τους. Έτσι το μικρό κόμμα ΚΚΕ εσωτερικού που εξέλεγε στη Βουλή ένα βουλευτή (ένα αλλά Λέων, τον Λεωνίδα Κύρκο) ήλεγχε ταυτόχρονα όλους τους επιστημονικούς φορείς της Αθήνας (άρα της χώρας) και οι ψήφοι που έπαιρνε στις βουλευτικές εκλογές ήταν σίγουρα ψήφοι των μορφωμένων Ελλήνων.
Θυμάμαι μάλιστα μια σκηνή αργότερα στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ όταν ήταν Πρόεδρος ο Αλέκος Αλαβάνος που εξέφρασε την οργή του, ύστερα από κάποια εκλογή, που πήραμε 20% στη Φιλοθέη και 3% στον Κορυδαλλό.
