Ξεκινώ με μια προσωπική δήλωση: Η κυρία Ρένα Δούρου συγκαταλέγεται στα δέκα (πολλά λέω) πιο αντιπαθή, σ’ εμένα, πρόσωπα εντός ελληνικής επικράτειας… Επιπλέον, αν και εκτιμώ βαθύτατα την κυρία Λιάνα Κανέλλη, με εκνευρίζει αφάνταστα η ένταση και η οξύτητα του χειμαρρώδους λόγου της, όπως τον προσλαμβάνω οδυνηρά μέσω της (παλαιάς τεχνολογίας) τηλεόρασής μου…

Τούτων λεχθέντων:

1. Δεν δίνω σε κανέναν το δικαίωμα να μου αμφισβητήσει το προνόμιο να εξακολουθήσω να «τα παίρνω» με το ξινισμένο ύφος της κυρίας Δούρου, και την απόλαυση να εκτοξεύω εξαιτίας της ό,τι μου βρίσκεται πρόχειρο, κατά του δυστυχούς τηλεοπτικού δέκτη μου – και μόνον κατ’ αυτού! Έτσι, στο βαθμό που θα έχω την δυνατότητα, θα υπερασπίζομαι πάντα την (αντιπαθή) κυρία Δούρου έναντι οιασδήποτε απόπειρας φίμωσης του λόγου της και στέρησης της ελευθερίας της έκφρασής της!

2. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να αμφισβητεί, και μάλιστα με άσκηση επικίνδυνης σωματικής βίας (συμπεριφορά που δεν αρμόζει σε εκπρόσωπο του ανδρικού φύλου) το δικαίωμα της κυρίας Κανέλλη να συνεχίσει να μ’ εκνευρίζει με την ανυπόφορη ένταση του λόγου της (συχνά, μάλιστα, υπερασπιζόμενη τον μισητό αντίπαλο της ΑΕΚ, Παναθηναϊκό) και ν’ ανεβάζει κατακόρυφα (μαγκιά της που το κατορθώνει) την αρτηριακή πίεσή μου! Γι’ αυτό, όποιος γρονθοκοπεί την κυρία Κανέλλη, γρονθοκοπεί ταυτόχρονα κι εμένα! Δεν θα φλυαρήσω περισσότερο…

(Διαβάστε σχετικά: https://www.tovima.gr/politics/article/?aid=461134)

http://costas-sci.blogspot.gr/