Η δημοσκόπηση της MRB αποδεικνύει περίτρανα ότι το ΠαΣοΚ βιώνει την μεγαλύτερη αποδιοργάνωση της ιστορίας του σε όλα τα επίπεδα, η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί ακόμη να πείσει ότι θα δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα των Ελληνών και η αριστερά θα μπορούσε ενωμένη να διεκδικήσει την εξουσία, όμως η εσωστρέφεια της την οδηγεί σε ρόλο σκληρά αντιπολιτευτικό και μόνο. Τα δύο τελευταία χρόνια διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ κατέστρεψαν ολοσχερώς την κοινωνική του εικόνα. Χάνει τους μικρομεσαίους αλλά και τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του. Και αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση αν το ΠαΣοΚ συνεχίζει να κινείται στα ίδια πλαίσια.
Υπάρχουν μεγάλες διαρροές προς αριστερά που θα συνεχιστούν. Αν η αριστερά αναλάμβανε πρωτοβουλίες να συνενωθεί και να διεκδικήσει την κυβέρνηση οι απώλειες θα ήταν σοβαρότερες για το ΠαΣοΚ. Το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του απέναντι στο κίνημα και δεν κινεί τις διαδικασίες, η παραμονή στην κυβέρνηση συνεργασίας στελεχών που πλήγωσαν τον κόσμο του ΠαΣοΚ και εξόργισαν τους πολίτες με τη συμπεριφορά τους και η συνεχής δραπέτευση στελεχών σε άλλους κομματικούς χώρους, οδηγούν το ΠαΣοΚ σε πλήρη καταστροφή. Το γεγονός ότι η επόμενη μέρα φαίνεται ομιχλώδης δυσχεραίνουν τις καταστάσεις και αν συνεχιστούν θα φτάσουν το ΠαΣοΚ σε ποσοστά με μονοψήφιο αριθμό.
Το ΠαΣοΚ για να μπορέσει να προσεγγίσει ξανά τον κόσμο του θα πρέπει να αλλάξει ηγεσία και πολιτικό προσωπικό, να «πετάξει» έξω όλα τα στελέχη που προκάλεσαν εγκληματικά λάθη κατά της χώρας και της οικονομίας και να επιστρέψει στις ιδεολογικές του ρίζες, αλλιώς θα κινείται σε ποσοστά 6 με 9 %, λίαν επιεικώς. Η Νέα Δημοκρατία αν χειριστεί σωστά τους επόμενους μήνες την πολιτική κατάσταση και περιμένει – αντίθετα με αυτά που είπε χθες ο κ. Αντώνης Σαμαράς- θα κατορθώσει με κόπο μεν να διορθώσει τα ποσοστά της και να αγγίξει το 37% έχοντας πολλές πιθανότητες να κατακτήσει την αυτοδυναμία. Αρκεί να πείσει τους πολίτες ότι έχει αλλάξει το κόμμα σε σχέση με την πενταετία 2004-2009, ότι δεν θα επαναληφθούν τα τραγελαφικά των κυβερνήσεων Καραμανλή, ότι δεν θα οδηγήσει την Ελλάδα στην πλήρη κατάρρευση της οικονομίας της.
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς φαίνεται ότι ξεπερνά το εμπόδιο που λέγεται «Δημοκρατική Συμμαχία» όμως δεν έχει απαλλαγεί από φωνές μέσα στο κόμμα του που του χαλάνε τη «σούπα». Πως θα απαλλαγεί; Μαθαίνω ότι πολλοί συνεργάτες του συμβουλεύουν καρατομήσεις. Όμως θεωρώ ότι δεν είναι λύση η καρατόμηση αλλά η συμπόρευση. Δεν είναι μακριά η ώρα που η Ντόρα Μπακογιάννη θα επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατια, όσο και αν εξωπραγματικό ακούγεται αυτή τη στιγμή. Στην θέση του κ. Αντώνη Σαμαρά θα προβληματιζόμουν εάν είχα κατακτήσει την αυτοδυναμία και είχα υποχρέωση να διαχειριστώ τις τύχες της χώρας αυτή τη στιγμή. Γιατί μετά το ΠαΣοΚ, ας μην κρυβόμαστε, έρχεται και η απότομη «στροφή» προς το γκρεμό της Νέας Δημοκρατίας.
Το πολιτικό σύστημα έχει εγκλωβιστεί μέσα στους γκρεμούς που το ίδιο δημιούργησε. Η αριστερά αν θα συσπειρωνόταν θα μπορούσε να κυβερνήσει. Όμως η ιδεολογική πλατφόρμα της δεν μπορεί να συγκλίνει ώστε να υπάρξει μια ουσιαστική κυβερνητική πολιτική. Οι ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων της είναι χαώδης σε πολλά σημεία. Όμως αυτό δεν απαλλάσσει την αριστερά από τις ευθύνες της για την σωτηρία της χώρας. Όμως πιστεύω ότι όλη αυτή η κατάσταση «βολεύει» την αριστερά και την υστεροφημία της. Οι αρχές της αριστεράς δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα καπιταλιστικό σύστημα όπως είναι αυτό της Ελλάδας. Άρα και η αριστερή κυβένηση είναι μια ουτοπία με τις ευλογίες -ίσως – και της ίδιας.
