Πάλι θάλασσα τα κάναμε! Τραγωδία και έγκλημα μαζί. Σήμερα περίθαλψη, αύριο μνημόνευση, μεθαύριο δίκη και καταδίκη των υπευθύνων! Όταν επικρατεί το «σιγά το πράμα, θωρούμεν» κλπ (ο ωχαδερφισμός δηλαδή), λογικό επακόλουθο είναι να έχουμε και δολοφονικές αμέλειες ! Συνένοχοι είμαστε όλοι μας … Κρίμα, και πάλι κρίμα!
Έχοντας υπηρετήσει την Εθνική Φρουρά για 26 μήνες, γνωρίζω από πρώτο χέρι την αθλιότητα και τον αντί-επαγγελματισμό που επικρατεί. Φυσικό είναι όταν παίρνουν τηλέφωνο οι γονείς πιέζοντας πολιτικούς και στρατιωτικούς, να προσέχουν τα «μωρά» τους που υπηρετούν το έθνος. Όταν το μέσο (βύσμα) καλά κρατεί και στην εθνοφρουρά. Όταν οι πολιτικοί εμπλέκονται και διαπλέκονται με ρουσφετολογικές παρεμβάσεις, οδηγώντας σε ομηρία προαγωγών τους στρατιωτικούς. ‘Όταν η ευθυνοφοβία, η μεταφορά ευθύνης από υπουργείο σε υπουργείο, από υπηρεσία σε υπηρεσία, και από μονάδα σε μονάδα υπερκεράζουν το εθνικό συμφέρον.

Όταν ο κατακρεουργέας του λαού του Σύριος Ασσάαντ δολοφονεί εν ψυχρώ το Συριακό λαό του, και ο θεοφοβούμενος, συμφεροντολόγος τυχοδιώκτης Αχμαντινετζάντ, επίσης δολοφόνος του Ιρανικού λαού, αναβαθμίζονται, πρωτάκουστο, σε εν δυνάμει συμμάχους του Κυπριακού λαού, από τους δήθεν εκπροσώπους του εργαζόμενου Κυπριακού λαού.

Έγκλημα λοιπόν που αναζητεί τη τιμωρία και τη δικαιοσύνη. Καιρός να ξεφορτωθούμε τα ανατολικά απολιθώματα του παρελθόντος. Και ας αναζητήσουμε τη λύση και το μέλλον μας στα δυτικά μας πρότυπα και ρίζες!

Πώς φθάσαμε όμως έως εδώ; Δήλωση του τ. υπουργού αμύνης Παπακώστα, «θαυμάστε» τον:

Τα κοντέινερ τοποθετήθηκαν πρόχειρα σε ένα ύψωμα της βάσης, με ελλιπή μέτρα ασφάλειας και αποθήκευσης. Ο ίδιος ο διοικητής της βάσης πλοίαρχος Ανδρέας Ιωαννίδης [από τους πρώτους που σκοτώθηκαν από τη φονική έκρηξη, (σαν να ήθελε να ξεπλύνει το μίασμα που ακολουθεί το επίθετό του πέφτοντας μαχόμενος εν καιρώ ειρήνης, αν και τυπικά ακόμα σε εμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία)] είχε προειδοποιήσει για το «κακό που ερχόταν», αλλά ουδείς έδινε σημασία. Ο παραιτηθείς υπουργός Άμυνας Παπακώστας, διαβεβαίωνε μάλιστα ότι «το συγκεκριμένο υλικό που είχε κατασχεθεί είναι απολύτως ασφαλές. […] (Είπε μάλιστα ότι) θα μπορούσε να τοποθετηθεί και σε κατοικημένες περιοχές, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος.»

Ποια δικαιοσύνη αναζητούμε? Όταν απονέμεται χάρη στο δοσίλογο και προδότη Νίκο Σαμψών, έχοντας υπηρετήσει μόνο 3 χρόνια φυλακή; Αυτόν που ψευδοηγήθηκε της πατρίδας παραδίδοντας τη μισή από όση πραξικοπηματικά οικειοποιήθηκε, μην έχουμε ψευτοδιλήμματα ότι θα απονεμηθεί δικαιοσύνη στη σημερινή τραγωδία που έπληξε το έθνος μας! Υπόψιν, χωρίς να θέλω να κατανέμω ευθύνες γονέων (σαν αμαρτίες γονέων που παιδέυουσιν τέκνα), αφού ο υιός Σαμψών σήμερα είναι βουλευτής του ΔΗΣΥ, ακόμα και εάν διωχθεί ποινικά ο υπουργός, και καρατομηθεί πολιτικά ο πρόεδρος, έχω την αίσθηση ότι με τη νοοτροπία που έχουμε και την ανορθολογική μας ανοχή, σε μία γενιά, πάλι, τα τέκνα τους θα μας ποδηγετούν πολιτικά.

Ένα απαισιόδοξο μήνυμα, εκτός εάν αρχίσουμε όλοι να συμμετέχουμε στα κοινά ενεργά, και να ψηφίζουμε άτομα άξια, αποδεδειγμένα βάση του βιογραφικού τους, της εμπειρίας και των ενεργειών τους.[1] Και όχι λόγω του επιθέτου και του βαρύ ονόματος που κουβαλούν. Όλα τα κόμματα στο ίδιο καζάνι βράζουν με τις πολιτικές οικογένειες να εναλλάσσονται στην εξουσία. Αυτό δεν είναι κατανάγκην κακό. Εφόσον είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας όπως είναι στην Κύπρο και την Ελλάδα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα αργήσει η μέρα που θα ξημερώσει που θα έχουμε και εμείς (ο Ελληνισμός) ένα «ομπαμικού τύπου» ηγέτη, να φέρει την ισορροπία στο Νησί και τη Δικαιοσύνη!

Ίσως ήρθε η ώρα μίας νέας κυβέρνησης, με στοιχεία οικουμενικής διάστασης, έως ότου ξεπεράσουμε την κρίση αυτή, και γιατί όχι, έως ότου επιτύχουμε επιτέλους μία δίκαιη, όσο το δυνατόν, αλλά κυρίως βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος. Ας αναζητήσουμε όλοι μας το πρόσωπο που θα μπορούσε να ηγηθεί της πατρίδος σε μία από τις κρισιμότερες σύγχρονες της προκλήσεις. Δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός ή αυτή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στις επόμενες εκλογές επιβάλλεται να απορρίψουμε τα απολιθώματα του παρελθόντος και τα νεοπλάσματα επίσης (βλ. τέκνα πολιτικών οικογενειών, ξύλινο πολιτικό λόγο, απολιτίκ νεογιάππιδες, και όλους όσους δεν έχουν ιδρώσει ποτέ σκεφτόμενοι την αυριανή ημέρα, ανίκανους και υπόδουλους της εικόνας και του συστήματος).

Κάπου εκεί έξω υπάρχει η ελπίδα. Υπάρχουν άτομα που αξίζουν μία ευκαιρία να ηγηθούν. Απλά ακούστε τους, αναζητήστε τους, ανοίξτε τα μάτια και θα τους βρείτε. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Μακριά από τα ριάλιτη, μακριά από τους υποκριτικούς κοστουμαρισμούς και τα αλαζονικά τακούνια!

Και ένα θετικό, αισιόδοξο μήνυμα. Η κρίση και η καταστροφή ανέδειξαν, έστω εν μέρει, τον ηρωισμό του κυπριακού Ελληνισμού, την αλληλεγγύη και την αυταπάρνηση του. Κυρίως όμως ξύπνησαν το υπό-συνειδησιακό του εθνικό φρόνημα.

Ευκαιρία επίσης για τους κυβερνώντες, που τόσα χρόνια τους αδικούσε η δήθεν εθνικόφρονα δεξιά, σάμπως και δεν υπάρχει Έλληνας αριστερός και προοδευτικός, ευκαιρία λοιπόν για την αριστερά η αυτομαστίγωση της.[2] Να παραδεχθεί τις όποιες ποινικές ευθύνες υπάρχουν, και να παραιτηθεί σύσσωμη αναλαμβάνοντας και την πολιτική ευθύνη. Η ευθιξία της, στεκάμενη στο ύψος της ιστορικής της ευθύνης, μόνο υστεροφημία και μελλοντική ανάσταση θα της προσδώσει. Ας φανεί ικανή και δίκαιη απέναντι στον κυπριακό λαό, τον έχων ελληνική συνείδηση, σε αντίθεση με την επίπλαστη εθνικιστική συντηρητική παράταξη, που, οικειοποιούμενη αποκλειστικά τον Ελληνισμό, έχει καταφέρει να απομονωθεί από την πραγματικότητα. Μία δεξιά η οποία φάνηκε ανάξια να τιμωρήσει παραδειγματικά τους υπαίτιους της κυπριακής ολοκληρωτικής τραγωδίας του ’74, και η οποία παρέδωσε ένα ελλιπές πόρισμα «φακέλου της Κύπρου» όπως επίσης δεν οδήγησε στην παραδειγματική τιμωρία τους προδότες – στελέχη της.

Μην ξεχνάμε ότι η Γαλλική δεξιά ανέδειξε τον γίγαντα Ντε Γκωλ, και ο Πεταίν ποτέ δεν τόλμησε να επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο μετά την προδοσία του και μάλιστα πέθανε στη φυλακή.

Ενώ εδώ, στον Ελληνισμό γενικά,[3] μόνο ο προδότης χουντικός ταξίαρχος Δημήτρης Ιωαννίδης πέθανε φυλακισμένος ένα χρόνο περίπου πριν. Ευτυχώς που ο ήρωας πλοίαρχος Ανδρέας Ιωαννίδης έσωσε το επίθετο αυτό, προσδίδοντας του μία λυτρωτική πλέον υπόσταση.

Τιμή και δόξα στους πεσόντες της μαύρης 11ης Ιουλίου 2011 στη ναυτική βάση που φέρει το όνομα ενός άλλου ήρωα, του αρχηγού της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, επίσης πεσόντα στις 11 Ιουλίου 2002!

Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ

έφεδρος ανθυπολοχαγός Πεζικού

Διεθνολόγος (ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις)

Οικονομολόγος (BSc στην Οικονομική Επιστήμη)

1] Πιστεύω ότι υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας. Αλλιώς δεν εξηγείται πως κάποιο άτομο με το αντιστασιακό παρελθόν, δράση και τόσο αξιόλογο βιογραφικό, ιδρυτή της ΜΜΑΔ μεταξύ άλλων, να κάνει ένα τόσο τραγικό λάθος! Ίσως να τους ξεπέρασαν οι εξελίξεις, και μένοντας προσκολλημένοι στο μαρξιστικό τους παρελθόν, χωρίς επίγνωση του σύγχρονου πεδίου των διεθνών σχέσεων και πρακτικών, βάλε και το βεβαρημένο της ηλικίας και της υγείας, όλα αυτά να συνετέλεσαν στο Λάθος! Κρίμα! Δυστυχώς, και το αντίπαλο ιδεολογικό στρατόπεδο, οδηγούμενο από μικροπολιτικά και ιδιοτελή συμφέροντα, τις δύσκολες τούτες ώρες, καπηλεύεται την κατάσταση εποφθαλμιώντας τις καρέκλες της εξουσίας.

[2] Μία αυτοτιμωρία η οποία μάλλον ποτέ δεν θα ‘ρθει από αναξιοπρεπείς ανθρώπους. Τραγική και εγκληματική η απόφαση διορισμού σε μονομελή διερευνητική επιτροπή (άρα αποφασίζω μόνος και ερευνώ ό,τι θέλω) ενός ναι μεν αξιολογότατου δικηγόρου, ειδήμων δε στην υπεράσπιση συμφερόντων (άρα και των κυβερνητικών συμφερόντων). Ας τον είχε διορίσει δικηγόρο υπεράσπισης της δημοκρατίας από τις προσφυγές που θα έρθουν μέσω του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης (γιατί περί δικαιώματος ομιλούμε, της ζωής, της αξιοπρέπειας και της δικαιοσύνης) αλλά και από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της ΕΕ (όπου μπορούν να προσφύγουν όλοι όσοι έχουν πληγεί οικονομικά, βλ. τουρισμός, βιομηχανίες, δήμοι και κοινότητες στην περιοχή αλλά και Παγκύπρια). Εκεί είναι που θα χρειαστεί πραγματικά τα τεχνάσματα του Πολυβίου η κυβέρνηση. Αλλά φέρθηκε πολύ πιο έξυπνα. Γιατί να φθάσει στο σημείο αυτό να δικασθεί? Ορίζοντας τον Πολυβίου ως ερευνητή-κατήγορο της επιτροπής, απλά δεν θα χρειαστεί ποτέ κανείς να δικαστεί. Ούτε ο ΥΠΑΜ Παπακώστας, ούτε ο ΥΠΕΞ Κυπριανού (για τους υπεύθυνους στρατιωτικούς του ΓΕΕΦ υποτίθεται υπάρχει το στρατοδικείο) παρά μόνο ίσως κάποιοι μεσαίου διοικητικού επιπέδου λειτουργοί των υπουργείων. Θα με θυμηθείτε ποιοι θα την πληρώσουν στο τέλος. Μόνο όσοι λειτουργοί βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να μην έχουν μέσο. Κρίμα και πάλι! Τρίζουν ήδη τα κόκκαλα των ηρωικά πεσόντων!

[3] Αποστάληκε προς το Γενικό Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Πέτρο Κληρίδη:

Υπόψη Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας της Κύπρου κ. Πέτρου Κληρίδη

Όταν ο αντιστράτηγος (χωρίς καν να έχει βγάλει σχολή Ευελπίδων) Σάββας Αργυρού, αναβαθμίζεται μόνο βάσει γνωριμιών στο επίπεδο του υπαρχηγού της ΕΦ, λογικό επακόλουθο κάποια μέρα να έρθει η καταστροφή. Προσθέστε σε αυτούς και τον, Θεός φυλάξει, Ταξίαρχο Θεοφάνη Θεοφάνους (επίσης χωρίς καν να έχει βγάλει σχολή Ευελπίδων), επικεφαλή ΚΥΠΣΕΑ ( Κεντρική Υπηρεσία Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτων Αναγκών), γνωστό επίσης και ως Φανή! Ο τελευταίος κουμπάρος του πρώτου. Στενός μάλιστα. Και οι δύο διετέλεσαν διοικητές μου, συντάγματος και τάγματος, κατά τη θητεία μου στην ΕΦ ως δοκίμου εφέδρου αξιωματικού. Επιβεβαιώνω την ανάρμοστη τους συμπεριφορά και ανικανότητα κατά τη διαχείριση και διοίκηση των ευαίσθητων μονάδων στη γραμμή καταπαύσεως πυρός, απέναντι από τη Μόρφου. Ας τιμωρηθούν επιτέλους οι ένοχοι. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Στρατοδικείο εδώ και τώρα. Τουλάχιστον ο Αρχηγός, αντιστράτηγος Πέτρος Τσαλικίδης, είχε την ευθιξία και αξιοπρέπεια να παραιτηθεί. Αυτοί, με θράσος και πλάτες παραμένουν στις θέσεις τους. Επώνυμα καταγγέλλω και εγώ.

Με τιμή,

Βασίλης ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ

έφεδρος ανθυπολοχαγός Πεζικού

Διεθνολόγος (ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις)

Οικονομολόγος (BSc στην Οικονομική Επιστήμη)