Μπορεί να μην έσκισε τα μνημόνια, αλλά τη γραβάτα τη φόρεσε ο κ. Τσίπρας. Γιατί ξέρει πολύ καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι και τη λειτουργία των συμβόλων. Και μπορεί η γραβάτα να σημαίνει την οριστική μετατόπισή του στον κόσμο του κατεστημένου που τόσο πολύ λοιδορούσε, αλλά δεν σημαίνει ότι θα ασπαστούμε όλοι ασμένως τους πανηγυρισμούς μετά του εκλεκτού συνεταίρου του.
Προφανώς κάθε διευκόλυνση για το χρέος είναι και αναγκαία και επιθυμητή. Αρκεί να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε. Οι αποφάσεις του Eurogroup δεν οδηγούν προφανώς στη μείωση του χρέους, που αποτελούσε τον διατυμπανιζόμενο πόθο του Πρωθυπουργού. Αποβλέπουν κυρίως στο να διευκολύνουν την Ελλάδα να αντεπεξέλθει στις ανάγκες εξυπηρέτησής του κατά τη, τρόπος του λέγειν, μεταμνημονιακή περίοδο. Διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρξουν προβλήματα στον επερχόμενο εκλογικό κύκλο και διαμορφώνουν ένα πλαίσιο ασφάλειας, αν δεν επιτευχθεί η έξοδος στις αγορές, για να έχουν οι δανειστές μας το κεφάλι τους ήσυχο.
Ολα αυτά βέβαια συνοδεία ενός προαποφασισμένου πακέτου μέτρων και σκληρών δεσμεύσεων για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Η γραβάτα, με λίγα λόγια, του κ. Τσίπρα θα είναι αρκετά σφιχτοδεμένη, όπως και ο κορσές που θα μας περιβάλλει για αρκετά χρόνια ακόμα. Για να θυμηθούμε τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, πριν μεταμορφωθεί σε οπαδό της κυρίας Μέρκελ, «όσο οι εταίροι επιμένουν στη λιτότητα τόσο το πρόβλημα του χρέους θα ανακυκλώνεται και θα επιδεινώνεται».
Τώρα πανηγυρίζει για την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση που μπορούσε να γίνει, όπως επεσήμανε ο κ. Βενιζέλος, ξεχνώντας φυσικά τις κραυγές περί εγκληματικής συμμορίας που εξαπέλυε για το κούρεμα των 100 και πλέον δισ. με το PSI. Τότε μιλούσε για επαχθές και επόνείδιστο χρέος για «σχέδιο λεηλασίας της χώρας και εκχώρησης της κυριαρχίας της στην ευρωπαϊκή τραπεζοκρατία και στη διεθνή τοκογλυφία», υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η τότε κυβέρνηση Παπαδήμου δεν έχει καμία νομιμοποίηση να υπογράψει στο όνομα όλων των Ελλήνων την καταδίκη της χώρας…
Σήμερα φυσικά υπογράφει μια πολύ υποδεέστερη συμφωνία με διθυράμβους για την επιτυχία του, παραπλανώντας και πάλι τους Ελληνες ότι τελειώνουν τα βάσανά τους. Ξεχνώντας φυσικά ότι με την υπερήφανη διαπραγμάτευσή του μας φόρτωσε ένα φέσι χρέους 80 τουλάχιστον δισ. με μετριοπαθείς υπολογισμούς.
Να τη χαίρεται λοιπόν τη γραβάτα του, αλλά αρκετά πια με τα καραγκιοζιλίκια…
